به گزارش مشرق، عبدالرحیم انصاری، فعال رسانه، در کانال تلگرامی خود نوشت:

روسیه و جزایر سه گانه ایرانی!

درباره موضع روسیه حرف ها زیاد زده میشود؛ حتی اصلاح طلبی را دیدم که نوشته بود دردناک است کشوری را که در جنگ نجاتش داده ای، حالا علیه خودت موضع بگیرد. روسیه را میگفت و اشاره اش به کمک تهران به مسکو در جنگ اوکراین بود!

حالا بگذریم همینها تا دیروز میگفتند روسیه در باتلاق اوکراین گیر کرده و پهلوان زلنسکی دمار از روزگارشان درآورده است؛ اکنون میگویند روسیه بدست ایران نجات یافته. بگذریم! روسیه هم قطعا غلطی نمیتواند بکند، همانگونه که آمریکا در طول سالها دشمنی با ملت ایران غلطی نتوانست بکند!

اما چرا روسیه چنین کاری میکند؟ آیا او هم قرار است مسیر آمریکا را برود و با ما دشمنی نماید؟ واقعیت این است که آنها به همان اندازه که به ایران در حوزه نظامی نیاز دارند، به اعراب خلیج فارس هم در حوزه اقتصادی محتاجند. اساسا روسیه که همه جانبه تحت تحریم است، برایش مهم است که یک دوست بیشتر داشته باشد؛ گاهی به نعل میزند، گاهی به میخ! شما اگر در روسها دنبال آدم های جوانمرد میگردید و از آنها اصول اعتقادی اسلام ناب را انتظار دارید، سخت در اشتباهید. به جرات میشود گفت هیچ کشوری در جهان به جز ایران پایبند به این مسائل نیست.

اساس کار کشورها منافعشان هست، و صد البته که ما هم در ارتباط با روسها و هر کشور دیگری منافع خودمان را در نظر میگیریم. اگر نبود منافع جمهوری اسلامی در تعامل با روسها، ایران چطور میتوانست ۲۴ فروند سوخو ۳۵ را از چنگ روسها بیرون بکشد؟ کاری به ادعای غربگراها نداشته باشید؛ اصلا جنگ روسیه و اوکراین به خودیِ خود خدمت به ایران و محور مقاومت بود. حتی اگر کمک هم نمیخواست برای ایران میصرفید به او کمک کند. یک کارشناس خارجی میگفت روسیه در واقع برای ایران در جبهه اوکراین با آمریکا و ناتو میجنگد! با این وجود خاک ایران خط قرمز هر ایرانی است و جمهوری اسلامی هم با کسی شوخی ندارد؛ خواه آمریکا باشد، خواه اروپا، روسیه یا چین! اما روسیه کجا و آمریکا کجا؛

روسیه غلطی هم اگر در لفظ کرده، کِی قابل قیاس با آمریکایی است که از خیانت های پنهان و آشکارش میشود ده ها جلد کتاب نوشت؟! اما بحث ما اینها نیست؛ قطعا هر کنشی واکنشی دارد، و ایران حتی قبل از آنکه روسیه به ساز عربها برقصد، الحاق شبه جزیره کریمه و مناطق لوهانسک و دونتسک به خاک روسیه را به رسمیت نشناخته است. رفتار ایران البته قانونی و مبتنی بر قواعد بین المللی است، و کسی هم نمیتواند گلایه کند. خود روسها هم این را میدانند.

ولی اینکه از ایران انتظار داشته باشیم در شرایط خاص منطقه ده ها اولویت برتر که با کمک همین روسیه میشود به سرانجام رساند را رها کند و برود با آنها دست به یقه شود که چرا فلان جا اراجیف بافته ای، انتظار بی جایی است. ایران در سطح وزیر خارجه و سخنگو انتقاد خود به فدراسیون روسیه را ابراز کرد و آنها نیز در همین سطح دلجویی کرده و بر احترام به تمامیت ارضی ایران تاکید کردند. جمهوری اسلامی حتی روابطش را با همان اماراتی که ادعای جزایر را میکند هم احیا کرده و از آن طریق مدیریت تنش مینماید؛ حالا هر از گاهی اماراتی ها یک غلطی هم میکنند و پاسخش را نیز میشنوند اما همگان شاهد بودیم که همین امارات از وزیر خارجه ما در سطح رئیس جمهور استقبال کرد. به نظرم جمهوری اسلامی تصمیماتش تابع هیجان نیست و بسیار پخته عمل میکند. بله میشود حرکاتی هم انجام داد، از جمله طرح ادعای دو جزیره آریایی و زرکوه، یا مسکونی کردن جزایر سه گانه و سفر مسئولان بلند پایه به آنجا و میزبانی از مهمانان خارجی و امثالهم که بنده نیز دیشب به مورد آخر اشاره کردم.

اما زمان این کارها را حاکمیت تعیین میکند، هرچند پرداختن من و شما به این موضوعات در رسانه ارزشمند است و در مواردی به پیشبرد اهداف دولت کمک میکند. گاهی اوقات رسانه ها میتوانند یک خواسته را به کشور دیگری گوشزد کنند بدون آنکه حاکمیت نیاز به ورود به مسئله داشته باشد. برای مثال روسها که فضای رسانه ایران را رصد میکنند، با دیدن حاشیه هایی که عده ای در سفر اول رئیسی به مسکو مطرح کردند، در سفر بعد با تغییر شیوه میزبانی، کنترل کرده و راه انتقاد به سران روسیه را با تغییر رفتار بستند. پس مهم است که رسانه ها و فعالان شبکه های اجتماعی با هوشیاری به وظایف خود عمل کنند و اجازه دهند دولت با صبوری و بر اساس اولویت های برتر پیش برود. هم روسیه و هم امارات در حوزه های مختلفی به کار ما آمده و بارها از خدمات نظامی و اقتصادی شان بهره برده ایم!

اولویت اکنون نبرد سرنوشت ساز مقاومت با جبهه عبری - غربی است. جایی که ایران با زیرکی تمام توانست اتحاد عربها با عبری ها و غربی ها را مختل کند. بگذارید عربهای خلیج فارس دلشان به امضای یک بیانه توسط روسها خوش باشد؛ آنچه اتفاق افتاده خیلی بزرگتر از چیزی است که غربگرایان ایرانی درباره اش حرف میزنند و میخواهند به نفع آمریکا، رابطه روسیه و ایران دچار خدشه شود. عربها که روزی غلام حلقه به گوش آمریکا بودند، امروز در حال شیفت به قدرتهای شرقی هستند و این مسئله در ماه های اخیر خودش را بیشتر نشان داده و در نبرد سرنوشت ساز غزه هم بی تاثیر نبوده است!

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.