به گزارش مشرق، محمد ایمانی در کانال تلگرامی خود یادداشتی منتشر کرد:

رهبر انقلاب امروز گفتند: "شکست اطلاعاتی و نظامی رژیم صهیونیستی، غیر قابل ترمیم. این زلزله ویرانگر توانسته است بعضی از سازه‌های اصلی حاکمیت رژیم غاصب را ویران کند که تجدید بنای آنها به آسانی امکان‌پذیر نیست".

سه روز (بیش از ۸۰ ساعت) از حمله غافلگیر کننده مقاومت فلسطین می گذرد، اما دولت نتانیاهو هنوز هم نتوانسته جز بمباران سر درگم غزه، تدبیری در پیش بگیرد.

بمباران ها مثل گذشته، پر حجم و وحشیانه است، اما کمترین اثری از هوشمندی و دقت در آنها، و مهار قدرت نظامی مقاومت دیده نمی شود.

نتانیاهو -مردی که قلبش با باتری کار می کند- سه روز تمام است تهدید می کند و شاخ و شانه می کشد. خبر از حمله زمینی می دهد، اما ماشین نظامی و اطلاعاتی اسرائیل، چنان در گِل فرو رفته که نه تنها نمی تواند قدم از قدم بر دارد، بلکه هر اقدام محاسبه شده دیگر، فرو رفتن در باتلاق را بیشتر کند و تلفات سنگین تری روی دست نتانیاهو خواهد گذارشت.

تصویر پیش روی ماشین نظامی اسرائیل، تیره و تار است. فرماندهان نظامی نمی دانند که در حرکت به سمت غزه، با کدام تله های مرگبار رو به رو خواهند شد. آنها حتی نمی دانند حماس و جهاد، از کدام سلاح ها و امکانات و تجهیزات رو نشده، رونمایی خواهند کرد.

سامانه اطلاعاتی ارتش و رژیم اسرائیل، از رصد تحولات جا مانده اند و عملیات نظامی، بدون اطلاعات دقیق از میدان، یعنی خودکشی و قتل عام نفرات و ادوات. حرفِ چند صد کشته و تانک منهدم شده جدید است، بدون روشن بودن نتیجه.

نتانیاهو خود را دیوانه نشان می دهد، اما در واقع، هم ترسیده و هم تحقیر شده است. شکست و ترس و تحقیر، نه به نتانیاهو و نه به ارتش اجازه نمی دهد مرتکب جنگی از پیش باخته شوند.

سنگ بنای هر جنگ موفقی، غافلگیری است که ۸۰ درصد کار است. طرفی که می خواهد حمله کند، آماده می شود و کمین می کند اما مخفیانه، تا بتواند غافلگیر کند. مانند حماسه خیره کننده ای که مقاومت اسلامی به اجرا گذاشت.

اما طرفی که چند ضربه کاری به گیجگاهش خورده و هنوز هم بعد از سه روز می نالد و تهدید به حمله زمینی می کند، زبان رفتاری اش نشان می دهد که ناتوان از جمع و جور کردن است؛ چه رسد به حمله.

آمار تلفات اسرائیل به ویژه در میان نیروهای نظامی، رو به افزایش است. هرتزوگ، رئیس‌ رژیم صهیونیستی، تعداد کشته‌شدگان را ۹۰۰ نفر و مجروحان را ۲۵۰۰ اعلام کرده است.

اما روزنامه معاریو، تعداد کشته ها را ۱۱۰۰ نفر و زخمی هایی را که حال برخی از آنها وخیم است، ۲۷۴۱ عنوان کرده است. کانال ۱۳ تلویزیون اسرائیل هم می گوید: "جسد ۱۵۰۰ نظامی و شبه نظامی پیدا شده‌ است". تعداد مفقودان و اسرا، بالای دو هزار نفر برآورد می شود.

روزنامه هاآرتص به نقل از فرمانده لشکر ۹۸ نوشته: "ضربه بسیار شدیدی خوردیم و با سؤالات بسیار دشواری در مورد نحوه برخورد و مواجه با این رویداد مواجه هستیم".

سامانه نظامی از هم پاشیده، متحیر و پر از سوال و تردید، نمی تواند پیشران حمله باشد و حال آن که نیروهای میدانی، با تردید و ترس بیشتری دست و پنجه نرم می کنند.

حجم بی سابقه تلفات و اسیران به ویژه در بخش نظامی، چنان شوک آور است که ارتش اسرائیل نتواند به این زودی ها سر بلند کند.

از آنها بدتر، شاباک و موساد و سرویس های اطلاعات نظامی هستند که در سیبل شماتت ها و اعتراض های تند قرار گرفته اند و به همین دلیل، در آینده نزدیک، مورد اعتماد و اتکا نخواهند بود.

آمار تلفات سنگین نظامی و اطلاعاتی اسرائیل را مقایسه کنید، با کودک کشی بی ملاحظه نتانیاهو که حتی جان اسیران صهیونیست را هم به خطر انداخته، اما چیزی جز افشای تهیدستی، نصیب وی نکرده است.

رادیو تلویزیون رژیم صهیونیستی گفته اند: "حملات به غزه حتی به قیمت آسیب‌ دیدن اسرای اسرائیل ادامه خواهد یافت، چرا که اطلاعات دقیقی از محل نگهداری اسرا در دست نیست؛ مگر آن که اطلاعات دقیقی از محل حضور آنان به دست بیاید".

این موصع هم اعتراف به تداوم، از هم گسیختگی در سامانه های اطلاعاتی اسرائیل است. از زاویه نگاهی دیگر، دولت نتایاهو هیچ امیدی به آزادی اسرا از طریق اقدام زمینی ندارد و گرنه مرتکب بمباران هوایی کور نمی شد.

نتانیاهو پیش از غافلگیری در میدان، مورد نفرت بخش بزرگی از جامعه صهیونیستی قرار داشت که ۹ ماه بود هر هفته برای برکناری وی به خیابان های تل آویو می آمدند.

او پیش از این، به خاطر تلاش برای اخته کردن دستگاه قضایی و ایجاد دیکتاتوری بلا منازع مورد اعتراض های تند بود، اما حالا علاوه بر این، متهم است که در اثر جاه طلبی افراطی اش، همه تمرکز دولت را بر سرکوب داخل گذاشته و در مقابل دشمنی که سرگرم تدارک حمله ویرانگر بوده، کوتاهی کرده است. این خود از چشم انداز جبهه داخلی اسرائیل، خیانت و جنایت جنگی در حق جبهه خودی است

او در حال خاک شدن از دو جبهه داخلی و خارجی است و اگر نتواند فن بدل بزند -که در استطاعتش نیست- نه تنها به زندگی سیاسی خود پایان خواهد داد، بلکه نامش به عنوان خیانتکاری ثبت خواهد شد که قبل از سر رسید "نفرین هشتاد سالگی"، تیر خلاص را به اسرائیل زد.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.