به گزارش مشرق، مکرمی پور کارشناس مسائل بین الملل در کانال خود در ایتا مطلبی را با عنوان؛ ابزارهای جنگ نرم منتشر کرد:

اعمال قدرت، مستلزم در اختیار داشتن ابزارهای لازم و متناسب با ویژگی ها و مختصات مربوط به آن است. بدیهی است بدون داشتن این ابزارها، نمیتوان در فرآیند اعمال قدرت به موفقیت مطلوب و مورد نظر رسید. در فرآیند اعمال قدرت سخت، به آنچه پیش و بیش از دیگر ابزارها توجه می‌شود، ابزار نظامی است که با توجه به هزینه‌های بالای آن در مقایسه با منافعی که به دست می‌آید، چندان منطقی و توجیه‌پذیر نیست.

در جنگ نرم از ابزارهای فرهنگی استفاده می‌شود. اگر جنگ نرم را فرایند رقابت بر سر قدرت بسیج اجتماعی میان دولت و گروه‌های غیردولتی بدانیم، هر عاملی که بتواند میزان قدرت دولت را به نفع گروه‌های خواهان تغییر نظام سیاسی کاهش دهد، ابزار قدرت نرم به ‌شمار می‌آید. این ابزارها عبارت‌اند از:

یک ـ سازمان‌های غیردولتی همگرا؛
دو ـ رسانه‌ها (فضای مجازی، شبکه‌های ماهواره‌ای؛ شبکه‌های اجتماعی سینما و مطبوعات)؛
سه ـ نخبگان سیاسی، علمی و اجتماعی؛
چهار ـ پتانسیل واگرایی موجود در جامعه (مانند اقوام و اقلیت‌های گوناگون اجتماعی)؛
پنج ـ جنبش‌های اجتماعی، مانند جنبش زنان، دانشجویان و...؛
شش ـ اپوزیسیون خارج از حاکمیت به عنوان عوامل ابزاری و موقتی.

کشورهای غربی افزون بر بهره‌گیری از موارد بیان‌شده، از ابزارهای دیگری نیز برای اثرگذاری بیشتر در ایران استفاده می‌کنند که عبارت‌اند از: اثرگذاری بر نخبگان، افزایش مطالبات دانشجویان، برجسته‌سازی کاستی‌های اجتماعی ـ اقتصادی، ایجاد شکاف‌های مذهی، برجسته‌سازی فعالیت گروه‌های اپوزیسیون، حمایت از مخالفان نظام با عنوان پروژه حمایت از مردم‌سالاری، هنجارشکنی‌های اجتماعی همچون روابط پسر و دختر پیش از ازدواج، تلاش برای شکل‌گیری اجماع جهانی بر ضد ایران و سیاه‌نمایی آینده کشور.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.