به گزارش مشرق، با تایید رسانه‌های رسمی ایتالیا، سیلویو برلوسکونی روز دوشنبه در سن ۸۶ سالگی در بیمارستان سن رافائل میلان درگذشت. این سیاستمدار و تاجر جمعه گذشته به دلیل عفونت ریه در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شد. نخست وزیر سابق ایتالیا بر اثر لوسمی مزمن میلومونوسیتی که مدت‌ها از آن رنج می‌برد درگذشت. وضعیت سلامتی برلوسکونی در ماه‌های اخیر بدتر شده بود و نگرانی‌ها در چند ساعت گذشته افزایش یافته بود. آژانس AdnKronos گزارش داد که چند نفر از اعضای خانواده او صبح دوشنبه با اطلاع از وخامت حال او، در بیمارستان حضور داشتند.

برلوسکونی، بنیانگذار حزب فورتزا ایتالیا، چندین بار ریاست دولت را بر عهده داشت و در انتخابات گذشته به عنوان سناتور به سمت منتخب بازگشته بود. رئیس‌ اسطوره‌ای میلان که پس از نجات از ورشکستگی این باشگاه را به صدر فوتبال اروپا رساند، دو سال پیش شماره یک مونزا شده بود و این باشگاه را به سری‌آ رساند. او در سال ۱۹۹۴ پس از همکاری با ادیلنورد که سپس به مدیاست منتهی شد، برای میلیون‌ها ایتالیایی کارآفرینی کرد.

واکنش‌ها به مرگ سیلویو

مرگ برلوسکونی که در سال‌های اخیر با مونزا بار دیگر در فوتبال ایتالیا تبدیل به چهره‌ای مهم شده بود و البته سال‌های پرافتخار و طلایی میلان با او رقم خورد، باعث شد اهالی فوتبال واکنش‌های زیادی به این اتفاق نشان دهند.

دو باشگاه میلان و مونزا اولین باشگاه‌هایی بودند که به مرگ برلوسکونی واکنش نشان دادند اما پیام‌های ستاره‌های فعلی و سابق فوتبال یکی‌یکی از صبح دوشنبه منتشر و بیشتر شد.

پائولو مالدینی ستاره و اسطوره میلان در سال‌های طلایی برلوسکونی که با او افتخارات زیادی کسب کرد در صفحه خود نوشت: یک نابغه و یک رویاساز ما را ترک کرد،‌ اما بالاتر از همه او یک دوست خوب بود که تاریخ ایتالیای ما را تغییر داد. ممنون بابت همه چیز رئیس! تو باعث شدی همه ما هواداران میلان به رویاهای ۳۰ ساله خود دست یابیم؛ هیچ‌کس مثل تو نخواهد بود.

رود گولیت ستاره سابق فوتبال هلند و میلان نیز نوشت: روحت شاد آقای برلوسکونی، برای همیشه سپاسگزار فرصتی هستم که به من دادی تا در باشگاه اسطوره‌ای شما بازی کنم.

فرانکو بارسی، کاپیتان سابق میلان و تیم ملی ایتالیا نیز نوشت: با شنیدن این خبر، بیشتر احساس تنهایی کردم، برای من او مانند یک پدر بود. رئیسی بی‌نظیر و مهربان با همه. او باعث تحقق رویاهای من شد. ممنونم. روحت شاد.

پیپو اینزاگی، گل‌زن سابق میلان نیز در تمجید از رئیس سابق روسونری این‌طور نوشت: بعد از یک دهه کنار او بودن،‌ می‌دانم چه عکسی را از میان همه تصاویری که او را نشان می‌دهد انتخاب می‌کند. همیشه در قلبم هوش و توانایی او را حفظ خواهم کرد. او اطراف خود را با آدم‌های معتبر و دارای بینش پر می‌کرد، شور و نشاط و عطش او برای برنده شدن راز همه موفقیت‌هایش بود.

ظهور برلوسکونی

آغاز ظهور برلوسکونی در کارآفرینی مصادف با تولد ادیلنورد در سال ۱۹۶۸ بود که بلافاصله با ساخت میلان۲ در مدار قرار گرفت. شش سال بعد ماجراجویی با تلویزیون آغاز شد، با اولین شبکه خصوصی ایتالیایی؛ تله میلانو. اولین رویکرد او به دنیای ورزش مصادف با کسب حق پخش برنامه جام جهانی کوچک است که میلان، اینتر، سانتوس، فاینورد و پنارول را در سن‌سیرو گرد هم آورد. در سال ۱۹۸۲ گروه با خرید ایتالیا۱ از ادیلیو روسکونی و رته۴ در سال ۱۹۸۴ از گروه انتشاراتی موندادوری (در آن زمان تحت کنترل ناشر ماریو فورمنتون بود) گسترش یافت.

سال‌های طلایی میلان

در ۲۰ فوریه ۱۹۸۶ برلوسکونی میلان را از ورشکستگی و ورطه سقوط نجات داد. با هدایت او، میلان ۸ اسکودتو، یک جام حذفی ایتالیا، ۷ سوپرجام ایتالیا، ۵ لیگ قهرمانان، ۲ جام بین قاره‌ای، ۵ سوپرجام اروپا و یک جام باشگاه‌های جهان، در مجموع ۲۹ جام رسمی در ۳۱ سال به دست آورد.

برلوسکونی سیاست

در سال ۱۹۹۴ فورتزا ایتالیا را تأسیس کرد و در انتخابات سیاسی در مارس همان سال پیروز و نخست‌وزیر شد. این اولین دولت از سه دولتی است که او ریاست آن‌ها را بر عهده داشت؛ پس از آن دولت‌های ۲۰۰۱-۲۰۰۶ و ۲۰۰۸-۲۰۱۱ قرار گرفتند. در سال ۲۰۰۳ او همچنین رئیس شورای اروپا بود.