مشرق - اگر چه پرسپوليس در هفتاد و پنجمين دربي پايتخت برتر از حريف بود و بيشتر توپ و ميدان را به دست داشت، اما بازهم همچون تيمي قدرتمند ظاهر نشد كه بتوان روي آن براي بازي‌هاي بعدي ليگ و براي جبران مافات چندان حساب كرد.
رويانيان، بعد از پنج هفته سكوت و حمايت همه‌جانبه از مانوئل، سرانجام بعد از شكست پرسپوليس برابر داماش در گيلان، لب به اعتراض گشود و به نتايج ضعيف پرسپوليس و عملكرد مربيان و بازيكنان اين تيم خرده گرفت: «قطعاً چنين جايگاهي در جدول رده‌بندي (انتهاي جدول) شايسته تيمي كه بهترين‌ها را در اختيار دارد نيست. اين درست كه تيم پرسپوليس به واسطه تغييرات عمده در تركيب بازيكنان و همچنين بهره‌گيري از مربي خارجي نياز به زمان دارد تا به هماهنگي كامل برسد اما اينكه پرسپوليس بعد از گذشت پنج هفته تنها چهار امتياز كسب كند، نه از ديدگاه من و نه حتي هوادار قابل قبول نيست.
 
قول داده بودم پنج هفته اول سكوت كنم و به قولم عمل كردم و طي اين مدت هم سعي كرديم حمايت همه‌جانبه‌اي از تيم داشته باشم. در حال حاضر نيز با توجه به اهميت دربي و زمان كوتاه باقي مانده تا اين بازي، نمي‌خواهم اظهارنظر يا موضع‌گيري ديگري داشته باشم اما تأكيد مي‌كنم كه كادر فني و بازيكنان مي‌بايست انتظارات به حق هواداران را برآورده كنند. اما فراموش نمي‌كنم كه قرار بود ژوزه ما را شاد كند نه اين نتايج را بگيرد و قطعاً از او بابت نتايج پرسپوليس توضيح مي‌خواهيم چراكه نتايج پرسپوليس واقعاً قابل تحمل نيست و نتيجه نگرفتن تيم به رغم حضور بهترين‌ها در پرسپوليس قطعاً دلايلي دارد.» 

اعتراف ديرهنگام رويانيان اگر چه نشان از آن داشت كه مديرعامل هم ديگر طاقت نتايج ضعيف پرسپوليس را ندارد و صبرش لبريز شده است، اما اعترافي دردناك بود. دردناك از اين بابت كه پيشكسوتان پرسپوليس بارها و بارها بعد از نتايج ضعيف سرخپوشان به صورت علني و غيرعلني خواستار برگزاري جلسات متعددي با مانوئل، در قالب‌هاي مختلف شده بودند. جلساتي مانند جلسات كميته فني. تا علاوه بر بررسي بازي‌ها و دلايل ناكامي‌ها و بررسي نقاط ضعف و قوت تيم، به سرمربي پرتغالي تيم به طور غيرمستقيم گوشزد شود كه تا هر زماني كه بخواهد زمان ندارد براي گرفتن نتايج ضعيف. اما رويانيان كه از ابتداي حضورش در پرسپوليس ثابت كرده اگر حمايت كند، خيلي زود از اين كار خسته نمي‌شود، تنها برنامه‌اش، حمايت صرف از مانوئل بود. حمايتي كه باعث شد اين مربي براي تغيير نتايج تيم، به خودش سخت نگيرد!! و البته بدتر از آن، او با توجه به حمايت همه‌جانبه‌اي كه از سوي مديريت تيم از او مي‌شد، خيلي زود تغيير كرد به طوري كه مربي كه روز اول با لحني متواضعانه صحبت مي‌كرد، بعد از گذشت چند هفته، با لحني نه چندان جالب و دوستانه مدعي شد پرسپوليس اگر او را از دست بدهد، ضرر مي‌كند! و اين چيزي شبيه تهديد بود نه دلسوزي براي تيمي كه هوادار آن، هفته‌ها با صبوري منتظر تغيير رويه و نتايج آن به انتظار نشسته بود. 

دربي هم تمام شد. بازي حساسي كه رويانيان ترجيح مي‌داد در آستانه آن، شوك و استرسي به تيم وارد نكند تا فرداروز، متهم نشود به آنكه قبل از دربي، تيم را متشنج كرده و حواس سرمربي را پرت.
اما امروز ديگر جاي درنگ نيست. شش هفته از ليگ گذشته و پرسپوليس تنها موفق به كسب پنج امتياز شده. اما آنچه در خصوص اين تيم در جدول رده‌بندي چشم را مي‌زند، پنج امتيازي بودن اين تيم نيست. بلكه سه باخت پي در پي و رده پانزدهم جدول است. جايگاهي كه اين تيم در پايان فصل ناموفق قبل نيز آن را تجربه نكرده بود اما امسال، در سالي كه براي جبران آغاز كرده بود، در همين ابتدا آن را تجربه كرده! 

توقع از پرسپوليس بالاتر از ميانه‌هاي جدول است. تيمي كه بهترين‌هاي ليگ را با ميلياردها تومان جمع كرد تا فصلي نو را شروع كند. اما امسال تنها فرقي كه اين تيم با فصل گذشته دارد، در ارقامي است كه به بازيكنانش داده وگرنه در نتيجه گرفتن، هنوز بعد از گذشت شش هفته، هيچ تغيير مثبتي را به نمايش نگذاشته است. 
در اينكه اين تيم دير شروع كرد و مربي آن با بازيكنان آشنايي نداشت شكي نيست اما بعد از گذشت شش هفته، ديگر نمي‌توان توجيه عدم شناخت را قبول كرد. 

اين كه در چنين شرايطي، به فكر ايجاد تغييرات روي نيمكت پرسپوليس بود، اصلاً نمي‌تواند فكر درست و مناسبي باشد، چراكه هر تغييري، مصادف مي‌شود با از دست رفتن زماني مشابه و ناكامي‌هايي بيشتر. چون شخص جديد هم اگر بيشتر از مانوئل وقت نخواهد، كمتر از آن براي شناخت تيم وقت نمي‌خواهد.
اما آنچه پرسپوليس امروز براي تغيير رويه نياز دارد، علاوه بر يك مربي و دستياري كه مانوئل به پيشنهاداتش توجه داشته باشد، مديريت قاطعانه رويانيان است. رويانيان بايد اين مسئله را به مانوئل ديكته كرده و به او بقبولاند كه عملكرد فني او را زير نظر دارد و او بايد بابت ناكامي‌هاي پرسپوليس پاسخگو باشد و بعد از گذشت شش هفته از ليگ، ديگر نمي‌تواند پشت بهانه عدم شناخت از تيمش پنهان شود. 

يكه‌تازي‌هاي مانوئل در اين مدت نشان از اين دارد كه او مطمئن است قرار نيست كسي گوش او را بابت اشتباهاتش بگيرد و همين اطمينان باعث شده او به جاي آنكه وقتش را صرف احياي تيمش كند، به جدل با مطبوعات بگذراند و از داشته‌هاي قديمي خود و آنچه سال‌ها قبل به دست آورده تبليغ كند. حال آنكه سال‌هاي قبل گذشته و مسئله مهم امروز قهرماني‌هاي او در مصر نيست، بلكه موفقيت پرسپوليس در ليگ دوازدهم است. موفقيتي كه بعد از گذشت شش هفته هنوز حاصل نشده است! و اين وظيفه رويانيان است كه با برخوردي جدي، در عين حمايت، آن را به سرمربي پرتغالي تيمش گوشزد كند و يك تشر جدي به پيرمرد نيمكت پرسپوليس بزند تا قبل از آنكه بيش از اين زمان از دست برود و براي اين تشر جدي، همه نگاه‌ها تنها به رويانيان است و بس!

منبع: روزنامه جوان