دسته اول
پرتحرکی(بیش‌فعالی)؛ کودک از نظر حرکت پر جنب و جوش است و دویدن کودک زیاد و لحظه‌ای آرام نیست و خسته نمی‌شود. مخصوصا در مهمانی، فروشگاه و ... این علامت در سنین پیش از دبستان به وضوح مشاهده می‌شود و در سن دبستان، معلم می‌گوید بچه روی صندلی دائما حرکت می‌کند و در کلاس راه می‌رود، اما به تدریج و با افزایش سن کاهش می‌یابد.
دسته دوم
کودکانی که دچار رفتارهای تکانشی هستند؛ کودک یک لحظه عصبانی می‌شود، چیزی را پرت می‌کند و متوجه نیست که ممکن است به چشم شما بخورد، یا از بلندی می‌پرد، پایش می‌شکند، یا یک بچه سه ساله در خیابان می‌دود و خود را در معرض ریسک خطر قرار می‌دهد.
دسته سوم
کودکانی هستند که با مشکل توجه و تمرکز مواجه‌اند و این مشکل در تحصیل آن‌ها اختلال ایجاد می‌کند، اشتباه ناشی از بی‌دقتی دارند و غلط‌های دیکته‌شان زیاد است یا وسایلشان را در مدرسه جا می‌گذارند.
دارا بودن این علامت‌ها لزوما دلیل این نیست که کودک دچار بیماری‌های بیش‌فعالی باشد، اما اگر بعضی از آن‌ها را دارا بود باید به پزشک مراجعه شود.
