محققان دانشگاه کالیفرنیا، برکلی (University of California, Berkeley) متوجه شدند: این دختران، به خصوص دخترانی که علائم ابتدایی تکانشی بودن را دارند- در مقایسه با دخترانی که به این اختلال مبتلا نیستند- بعدها 2 تا 3 برابر بیشتر به خود آسیب می‌رسانند.
ADHD اختلالی است که در آن پرتحرکی، بی‌توجهی و رفتارهای ناگهانی بیشتر و شدیدتر از کودکان دیگر وجود دارد.
3 تا 5 درصد کودکان به این اختلال مبتلا هستند و در پسرها شایعتر است. ممکن است در بعضی بیشتر علائم پرتحرکی و رفتارهای ناگهانی و در گروهی علائم بی توجهی بیشتر دیده شود.
علائم این بیماری قبل از 7 سالگی شروع می‌شود ولی اغلب در دوران مدرسه مشکلات جدی ایجاد می‌شود.
"هین شو" استاد روانشناسی برکلی در یک گزارش خبری گفت: دختران مبتلا به ADHD احتمالاً در بزرگسالی با مشکلات روانی رو به رو خواهند بود.
یافته های ما نشان می‌دهد که ADHD در دختران به صورت وخیمی اتفاق می افتد و می تواند در سلامت عموم مردم هم تاثیراتی جدی داشته باشد.
محققان تحقیقات خود را روی 228 دختر 6 تا 12 ساله انجام دادند. 53 درصد از این دختران سفیدپوست، 27 درصد سیاهپوست، 11 درصد اسپانیولی و 9 درصد آسیایی- آمریکایی بودند.
محققان پس از آزمایشهای گسترده متوجه شدند که 140 نفر از این دختران به اختلال ADHD مبتلا هستند.
از بین دخترانی که به این مشکل دچار بودند، 47 نفر به ADHD از نوع بی توجهی مبتلا بودند، بدین معنا که توجه به چیزی برایشان مشکل بود ولی می توانستند ساکت در جای خود بنشیند.
93 نفر از این دختران به ADHD از نوع ترکیبی آن دچار بودند؛ بدین معنا که ترکیبی از علائم بیش فعالی، تکانشی بودن و بی توجهی را با هم داشتند.
محققان پس از ارزیابی اولیه این دختران آنها را به مدت 5 تا 10 سال دیگر هم تحت بررسی داشتند. 95 درصد از دختران شرکت کننده در تحقیقات در این 10 سال با محققان همکاری کردند. بعد از گذشت 10 سال، افراد شرکت کننده 17 تا 24 ساله شده بودند.
محققان از آنها سوالاتی در مورد مشکلات زندگیشان از جمله علائم افسردگی، مصرف مواد، اقدام به خودکشی یا صدمه به خود پرسیدند. علاوه بر این، دستاوردهای اکادمیک و عملکرد عصبی- روان شناختی آنها را نیز ارزیابی کردند.
محققان به این نتیجه رسیدند: 22 درصد از دختران مبتلا به ADHD ترکیبی و 8 درصد از دختران مبتلا به ADHD از نوع بی توجهی و 6 درصد از دختران مبتلا به ADHD حداقل یکبار در این 10 سال (پس از آنکه بیماریشان تشخیص داده شد) اقدام به خودکشی کرده بودند.
دخترانی که ADHD ترکیبی داشتند بیشتر به خود آسیب رسانده بودند؛ 51 درصد اقدام به ایجاد خراش روی پوست، سوزاندن یا زدن خود کرده بودند. اما تنها 19 درصد از دختران مبتلا به ADHD و 29 از درختران مبتلا به ADHD از نوع بی توجهی به خود صدمه زده بودند.
محققان گفتند: هیچ تفاوتی به لحاظ استفاده از مواد در این 3 گروه دیده نشد.
هین شو گفت: دختران و زنان مبتلا به ADHD بیشتر در معرض برونگرایی و حتی آسیب رساندن به خود هستند.
اگرچه که این تحقیقات نشان دادند که رابطه‌ای بین ADHD و افزایش خطر خودکشی وجود دارد اما هیچ رابطه علت و معلولی بین آنها اثبات نشده است.
