به گزارش مشرق، کسانی که با لندن و این منطقه آشنا هستند می‌دانند که خیابان کنزینگتون یکی از گذرگاه‌های سوق‌الجیشی پایتخت انگلیس است که از یک سو به منطقه «نایتس‌بریج» و فروشگاه پر طمطراق و اشرافی «هرودز» و امتداد آن‌هم به مناطق «پیکادلی» و «ویکتوریا» ختم می‌شود که کاخ سلطنتی باکینگهام پالاس در آنجا واقع شده است. سوی دیگر آن هم تا پیش از ورود به منطقه «همرسمیت»، سفارتخانه‌ها، ساختمان تاریخی رویال البرت‌هال و کالج سلطنتی هنر لندن قرار دارد.
ساختمان سفارت ایران هم نزدیک به تقاطع دو خیابان «اگزبیشن» و «کنزینگتون» است. خیابان «اگزبیشن» به‌دلیل میزبانی از تعدادی از موزه‌های برجسته انگلیس، دانشگاه «ایمپریال» و همچنین ورودی به پارک عریض و طویل هایدپارک مشهور و شناخته می‌شود. در واقع می‌توان به جرات ادعا کرد که ساختمان سفارت ایران در لندن در یکی از مناطق کلیدی، پرتردد، سوق‌الجیشی و البته گران‌قیمت پایتخت انگلیس قرار دارد.
گفته می‌شود که محل سکونت «بوریس جانسون» نخست وزیر اسبق انگلیس در «نایتس‌بریج» نزدیک به فروشگاه «هرودز» قرار دارد البته این ساختمان مسکونی متعلق به یکی از حامیان مالی حزب حاکم محافظه‌کار است که اجاره بهای آن ۳۰ هزار پوند در ماه عنوان شده است. ظاهرا جانسون مبلغی بابت کرایه پرداخت نمی‌کند.
طبق برآوردهای صورت گرفته هر متر زمین در این محدوده، حدود ۲۵ هزار پوند داد و ستد می‌شود. تحقیقات از طریق سایت «زوپلا» که بعنوان مرجع بازار مسکن در انگلیس شناخته می‌شود نشان می‌دهد که به طور مثال قیمت یک ملک ۳۱۷ متری در کنزینگتون ۸ میلیون و ۲۵۰ میلیون پوند قیمت‌گذاری شده است.
این مساله زمانی اهمیت پیدا می‌کند که بدانیم نهادهای ذیربط در انگلیس طی سه ماه گذشته، فضایی را در حدود ۵۰ متر مربع بلکه بیشتر برای برگزاری تجمعات اعتراضی مقابل سفارت ایران اختصاص داده‌اند. طبق یک محاسبه سرانگشتی می‌توان ادعا کرد که این فضا حدود یک میلیون و ۲۵۰ هزار پوند ارزش دارد تا دشمنان انقلاب در امنیت و حریم اختصاصی، گردهم آمده و علیه ایران اسلامی شعار دهند.
شاید از نگاه خوش‌بینانه بتوان هدف از حصارکشی مقابل سفارت را دور کردن معترضان از این ساختمان در چارچوب تعهدات کشور میزبان وفق کنوانسیون وین درباره روابط دیپلماتیک جا زد اما هنگامی که تاریخ توحش دشمنان انقلاب بویژه در هفته‌های نخست اغتشاشات ایران را مرور کنیم، زمانی که اوباش مقیم لندن از دست پلیس فرار و اقدام به تخریب بنای ساختمان کردند، یا در چندین نوبت از دیوار سفارت بالا رفته و در اقدامی سخیفانه به پرچم کشورمان توهین کردند، بدیهی است که اساس تعیین جایگاه برای این جماعت قانون‌شکن جای سوال دارد.
این‌ها از همان قماشی هستند که سوم مهرماه بعد از نمایش توحش مقابل سفارت، به سمت راهپیمایان اربعین حسینی (ع) در لندن حمله‌ور شده، حجاب را از سر بانوان شرکت کننده کشیده و آن‌ها را به اشکال زننده‌ای مورد اهانت قرار دادند؛ سپس با اسکورت پلیس لندن، راهی مرکز اسلامی انگلیس در منطقه کیلبرن شدند و در ادامه نمایش توحش، نمازگزاران در این مکان عبادی و تعدادی از اهالی منطقه را به قصد کشت مورد ضرب و شتم قرار دادند. رویدادی که همان موقع صدای شهردار لندن و فرماندهان پلیس را درآورد و منجر به دستگیری ۱۳ تن از این عناصر آشوبگر شد. سوم مهر به طور قطع بعنوان روز ننگینی در تاریخ فعالیت دشمنان انقلاب ثبت و از خاطره ملت شریف ایران فراموش نخواهد شد.
اما این روزها یا به عبارت بهتر طی دو ماه گذشته تب تحرکات عناصر آشوبگر، پس از خنثی شدن نقشه دشمنان انقلاب فروکش کرده است. در همین رابطه پلیس مقابل سفارت ایران در لندن که خواست نامش فاش نشود اوج تحرکات ضدانقلاب را تا اوایل دسامبر (اواسط آذر) توصیف کرد و مدعی شد که اوضاع امنیتی در حوزه ماموریت او، طی دو ماه گذشته آرام شده است.
او برای اثبات صحبت‌هایش تصویری را از روی گوشی تلفن همراهش نشان داد که روی درب ورودی و شیشه‌های سفارت کشورمان شعارنویسی و خسارت‌هایی به ساختمان وارد شده بود. وی بنا به ملاحظات کاری، حاضر به اشتراک‌گذاری این تصویر نشد اما حادثه آن روز را با نگاه به تاریخ ثبت عکس به اوایل دسامبر نسبت داد. این پلیس انگلیسی هم زمان که توحش عناصر ضدانقلاب را در ذهنش تداعی می‌کرد به شوخی گفت: برای تهیه خبر دیر آمدی!
این گفت وگو مربوط به سه هفته پیش است و از آن زمان تاکنون، دشمنان انقلاب گردهمایی‌های محدودی را در برخی نقاط لندن برگزار کرده‌اند که صرفا با سیاه‌نمایی و دروغ‌پردازی رسانه‌های فارسی زبان معاند بزرگنمایی شده است.
با این اوصاف سوال اینجاست که بر اساس قضاوت کدام مقام دولت انگلیس، جایگاه تعبیه شده برای دشمنان ایران اسلامی باید مقابل سفارت کشورمان حفظ شود؟ باریک ماندن خیابان پرتردد و سوق الجیشی کنزینگتون – در تقاطع با خیابان اگزبیشن – که عمدتا باعث ایجاد ترافیک سنگین در این محدوده می‌شود، هزینه کدام انگیزه سیاسی و حامل چه پیام دیپلماتیکی است؟
دولت انگلیس این روزها به طور جدی درصدد تلافی و ترمیم چهره مخدوش خود در پی افتضاح اطلاعاتی «علیرضا اکبری» است. این کشور بعد از آنکه از سرویس اطلاعات ایران رودست خورد، در تلاش است تا با طرح ادعاهای اطلاعاتی بی‌پایه علیه ایران، در سازمان ملل پرونده سازی کند.
فنس‌های جلوی سفارت هم شاید نشانگر این تفکر معیوب در لندن است که هنوز می‌توان نسبت به پروژه شکست‌خورده اغتشاشات در داخل ایران و تنفس مصنوعی به دشمنان انقلاب در خارج بطور هم زمان امیدوار بود. اما ملت هوشیار و با بصیرت ایران در کنار مسئولین، همواره دسیسه‌های دشمنان را نقش بر آب کرده و به طور ویژه انگلیس را در قبال دو قرن خباثت در ایران، پاسخگو و مسئول می‌داند.
