به گزارش خبرنگار ورزشی مشرق، این روزها همه از موفقیت کاروان اعزامی ورزش ایران به المپیک لندن می گویند. البته، حق هم دارند. کاری کردند کارستان. شماری ورزشکار در بی امکاناتی و بی توجهی دست به خلق شگفتی زدند و الحق که سزاوار ستایشند. باید هم از آنها به عنوان مفاخر ورزش این کشور تقدیر کرد که البته، معمولا با کم لطفی هایی مواجه می شوند.
در این بین، کثیری نیز فریاد برآوردند که به راستی، چرا بایستی میلیاردها تومان بودجه بیت المال صرف اندکی فوتبالیست کنیم که حتی از ارائه یک فوتبال ساده هم ناتوانند؟ چه دلیلی باعث می شود تا چنین پولی وارد فوتبال شود و ثمرش بشود ناهنجاری های اجتماعی که هر روز و شب در گوشه ای از این مملکت، شنیده می شود و چه بسیار که شنیده نمی شود! اما در دیگر سو، ورزشکارانی که بدون همه اینها، ماه ها و سال ها تمرین سخت را به جان می خورند تا پرچم این مملکت را بالا ببرند و در پایان نیز غبار روزگار، محوشان می کند.
حال که موج این انتقادات بالا گرفته، امیر قلعه نویی واکنشی نشان داده که در نوع خود جالب است. وی در گفت و گوی دیروز خود، منتقدان به این پرداخت های بی ضابطه را "دلسوزان واقعی ورزش" ندانسته و نکاتی را مطرح کرده که قابل تامل است.
آقای سرمربی!
مروری سطحی بر گفت و گوی سرمربی تیم فوتبال استقلال تهران می رساند که این سخنان نه از سر دلسوزی، که ناشی از باد گرفتن و گرد و خاک شدن مقابل بساط است. به راستی، متضرر واقعی بر چیده شدن این دکان در فوتبال چه کسانی هستند؟ آنهایی که تحصیلات و عقبه ای دارند باید نگران باشند یا آنهایی که به ناگاه ره صد ساله را یک شبه رفتند و به آنجا رسیدند که می دانید و می دانیم؟ مگر حرف ناحقی است که نباید پول مملکت را در جیب کسانی ریخت که نه تنها بازدهی ندارند که آسیب و ضرر است که از سویشان نصیب جامعه می شود؟
در ورای تمام این انتقادات، دلسوزان واقعی این مرز و بوم هستند که می بینند فوتبال برای این مملکت عایدی نداشته و آب در هاون کوبیدن است. وقتی فلان جوان شهرستانی با اندکی توجه، پرچم این دیار را در لندن بالا می برد، چرا باید میلیاردها تومان صرف کسانی شود که خروجی شان شکست و از بین بردن نشاط و غرور ملی است؟ به راستی، رواست که این هزینه به جیب فلان فوتبالیست برود و طلایی المپیک ما اندر خم یک کوچه باشد؟
آقای ژنرال!
واقعا این دلسوزانه نیست که پول ممکلت را ندهیم دست فلان بازیکن که ببرد در باغ های ییلاقی تهران یا فلان بادیه نشین حاشیه خلیج فارس به دور بریزد که القصه، فردای آن روز باید برود مقابل چشم میلیون ها هوادار بازی کند؟ شاید از منظر شما دلسوزانه است که فلان بازیکن را در فرودگاه مست تحویل سرمربی دهند و احساسات میلیون ها ایرانی را به سخره بگیرد و فریاد برآورد که من؟ اینجا؟ آهای ...!
امیر خان گرامی!
برای شما و رفقایتان (امیدوارم علی این مطلب را نخواند) قطعا منطقی است که به مربی اکابر نرفته، یک میلیارد دهند و کسی هم نپرسد آخر چرا؟ به هر حال، آن مربی راه و روش خریدن داور، بازیکن و ... خوب یاد گرفته است. فقط کافی است یک بازی حریف بازی کند تا به راحتی یک لیوان آب خوردن، ناکام نام بگیرد. یا فلان مربی که دلال سابقه دار، جا موبایلی اش شده و مربی چون موم در دست این بدنام آلوده است. اینها در این شلوغ بازار میلیاردی، طبیعی است و خلاف عادت عمل کردن، نادلسوزی ...
برادر قلعه نویی!
شما این حرف را نزنید، چه کسی بزند؟ شما محصول همین فوتبال بیماری هستید که باید هم برای دریافت ها و پرداخت هایش اینچنین سینه چاک کنید. اگر شما را نسبتی با علم و کارشناسی بود که عنوان نمی داشتید می توانیم پنجم المپیک شویم! باید منطقی بود. این واقعیت فوتبال ما و سطح کارشناسان و خواصش هست. چاره نیست. از کوزه همان تراود که در اوست ...
در این بین، کثیری نیز فریاد برآوردند که به راستی، چرا بایستی میلیاردها تومان بودجه بیت المال صرف اندکی فوتبالیست کنیم که حتی از ارائه یک فوتبال ساده هم ناتوانند؟ چه دلیلی باعث می شود تا چنین پولی وارد فوتبال شود و ثمرش بشود ناهنجاری های اجتماعی که هر روز و شب در گوشه ای از این مملکت، شنیده می شود و چه بسیار که شنیده نمی شود! اما در دیگر سو، ورزشکارانی که بدون همه اینها، ماه ها و سال ها تمرین سخت را به جان می خورند تا پرچم این مملکت را بالا ببرند و در پایان نیز غبار روزگار، محوشان می کند.
حال که موج این انتقادات بالا گرفته، امیر قلعه نویی واکنشی نشان داده که در نوع خود جالب است. وی در گفت و گوی دیروز خود، منتقدان به این پرداخت های بی ضابطه را "دلسوزان واقعی ورزش" ندانسته و نکاتی را مطرح کرده که قابل تامل است.
آقای سرمربی!
مروری سطحی بر گفت و گوی سرمربی تیم فوتبال استقلال تهران می رساند که این سخنان نه از سر دلسوزی، که ناشی از باد گرفتن و گرد و خاک شدن مقابل بساط است. به راستی، متضرر واقعی بر چیده شدن این دکان در فوتبال چه کسانی هستند؟ آنهایی که تحصیلات و عقبه ای دارند باید نگران باشند یا آنهایی که به ناگاه ره صد ساله را یک شبه رفتند و به آنجا رسیدند که می دانید و می دانیم؟ مگر حرف ناحقی است که نباید پول مملکت را در جیب کسانی ریخت که نه تنها بازدهی ندارند که آسیب و ضرر است که از سویشان نصیب جامعه می شود؟
در ورای تمام این انتقادات، دلسوزان واقعی این مرز و بوم هستند که می بینند فوتبال برای این مملکت عایدی نداشته و آب در هاون کوبیدن است. وقتی فلان جوان شهرستانی با اندکی توجه، پرچم این دیار را در لندن بالا می برد، چرا باید میلیاردها تومان صرف کسانی شود که خروجی شان شکست و از بین بردن نشاط و غرور ملی است؟ به راستی، رواست که این هزینه به جیب فلان فوتبالیست برود و طلایی المپیک ما اندر خم یک کوچه باشد؟
آقای ژنرال!
واقعا این دلسوزانه نیست که پول ممکلت را ندهیم دست فلان بازیکن که ببرد در باغ های ییلاقی تهران یا فلان بادیه نشین حاشیه خلیج فارس به دور بریزد که القصه، فردای آن روز باید برود مقابل چشم میلیون ها هوادار بازی کند؟ شاید از منظر شما دلسوزانه است که فلان بازیکن را در فرودگاه مست تحویل سرمربی دهند و احساسات میلیون ها ایرانی را به سخره بگیرد و فریاد برآورد که من؟ اینجا؟ آهای ...!
امیر خان گرامی!
برای شما و رفقایتان (امیدوارم علی این مطلب را نخواند) قطعا منطقی است که به مربی اکابر نرفته، یک میلیارد دهند و کسی هم نپرسد آخر چرا؟ به هر حال، آن مربی راه و روش خریدن داور، بازیکن و ... خوب یاد گرفته است. فقط کافی است یک بازی حریف بازی کند تا به راحتی یک لیوان آب خوردن، ناکام نام بگیرد. یا فلان مربی که دلال سابقه دار، جا موبایلی اش شده و مربی چون موم در دست این بدنام آلوده است. اینها در این شلوغ بازار میلیاردی، طبیعی است و خلاف عادت عمل کردن، نادلسوزی ...
برادر قلعه نویی!
شما این حرف را نزنید، چه کسی بزند؟ شما محصول همین فوتبال بیماری هستید که باید هم برای دریافت ها و پرداخت هایش اینچنین سینه چاک کنید. اگر شما را نسبتی با علم و کارشناسی بود که عنوان نمی داشتید می توانیم پنجم المپیک شویم! باید منطقی بود. این واقعیت فوتبال ما و سطح کارشناسان و خواصش هست. چاره نیست. از کوزه همان تراود که در اوست ...
