به گزارش مشرق، رقابت‌های بین‌المللی کشتی آزاد جام ایوان یاریگین روسیه با تک مدال برنز مصطفی طغانی و حذف ۸ آزادکار دیگر ایران در این رقابت‌ها به پایان رسید.
هر چند نفرات جوان کشتی ایران برای کسب تجربه راهی این رویداد معتبر شدند اما نتیجه بدست آمده در حد نام و جایگاه کشتی ایران نبود و اکثریت مدال‌های کسب شده در این رقابت‌ها از آن کشتی‌گیران روس شد.
در شرایطی که شنیده‌ها حاکیست یکی از مربیان تیم ملی به دلیل پایان مهلت اعتبار گذرنامه خود نتوانست به همراه تیم عازم روسیه شود، فرید دژم‌خو به عنوان تنها مربی به همراه ۹ کشتی‌گیر راهی روسیه شد.
اما تصاویر مبارزه امیررضا امیری کشتی‌گیر سنگین وزن ایران در این مسابقات نشان دهنده کم‌توجهی به تجربه مربیان اعزامی به برخی رویدادهای بین‌المللی است.
در شرایطی که این کشتی‌گیر در نهایت مقابل حریف روس خود شکست می‌خورد، دژم خو بارها بدون توصیه فنی خاص، از نحوه مبارزه کشتی‌گیر ایران ابراز رضایت می‌کند و دائم با آفرین گفتن، از عملکرد او تمجید می‌کند اما در ثانیه‌های پایانی به او یادآور می‌شود که در حال شکست خوردن مقابل حریفش است.
این مربی در شرایطی که می‌توانست با تسلط حداقلی بر زبان انگلیسی، موارد لازم را به داور گوشزد کند، به زبان فارسی با داور روس صحبت و اعتراض می‌کند. زمانیکه مربی ایرانی در ثانیه‌های پایانی می‌خواهد به اقدام کشتی‌گیر روس در گرفتن انگشت کشتی‌گیر ایرانی اعتراض کند، بلند فریاد می‌زند" انگشت" و به زبان فارسی به داور معترض می‌شود در حالی که داوران فارسی بلد نیستند.
زمانی هم که فریاد او به جایی نمی‌رسد و مبارزه با شکست امیررضا امیری کشتی‌گیر سنگین وزن ایران به پایان می‌رسد و داور قصد دارد دست کشتی گیر روس را بالا ببرد، دژم‌خوی با درخواست کشتی‌گیر ایرانی پس از مدت زیادی چلنج می‌کند که این اقدام او با تذکر داور مبنی بر پایان زمان مبارزه روبرو می‌شود اما مربی ایرانی به داور روس باز به فارسی می‌گوید: "می‌دانم"!
کشتی‌گیر ایرانی هم که حسابی گلایه دارد در پایان مبارزه به سمت مربی خود می‌آید و خطاب به او می‌گوید" حداقل یه اعتراضی و دادی چیزی بزن تو رو قرآن".
یکی از مهمترین ضعف‌های کشتی ایران طی سال‌های گذشته، مشکلات بسیاری از مربیان ایرانی حتی در رده بزرگسالان در بحث کوچینگ، تسلط بر قوانین داوری و امتیازات کشتی یا موارد ساده‌ای همچون آشنایی حداقلی با زبان انگلیسی است که لازم است فدراسیون کشتی نسبت به آموزش مربیان و بکارگیری آن‌ها حساسیت به خرج دهد.
از سوی دیگر توصیه فنی اکثریت مربیان ایرانی در همه رده‌ها در کنار تشک معمولا چیزی جز "دست بردن زیر کتف حریفان" و " بیرون انداختن" آن‌ها نیست؛ موضوعی که در مبارزه‌های مهم جهانی و المپیک در برابر آنالیزهای به روز و علمی مربیان کشورهایی همچون آمریکا و روسیه راه به جایی نبرده است.
در توانایی فنی و شخصیت بالای مربیانی همچون فرید دژم‌خوی و دیگر مربیان جوان و با آتیه کشتی ایران شکی نیست اما لازمه حضور در سطح تیم ملی بزرگسالان، کسب موفقیت به عنوان یک مربی، به روز بودن و تسلط بر موارد بدیهی در قامت یک مربی تیم ملی کشتی است.
میدان دادن به مربیان جوان و کم تجربه اقدامی بسیار ارزشمند است اما کادر تیم ملی بزرگسالان جای تجربه اندوزی نیست و باید در دعوت از مربیان به کادر فنی تیم ملی بزرگسالان بهترین و کارکشته‌ترین مربیان را به کار گرفت.
