به گزارش مشرق به نقل از فردا، دوران پهلوی اول و دوم ر از سیاه ترین دوران ها در تاریخ ایران است. در فاصله روی کار آمدن رضاخان تا سقوط محمدرضاشاه در بهمن 1357 بسیاری از سیاست گذاری ها و قوانین برخلاف موازین شرعی و اسلامی اتفاق می افتاد.

در این میان قانون کشف حجاب یکی از منفورترین و البته مشهورترین این قوانین است که به دستور رضاخان به تصویب رسید. اسناد به دست آمده از سال های بعد از دی ماه 1307 که قانون متحدالشکل نمودن البسه به اجرا درآمد، نشان از مخالفت مردم با کشف حجاب و اصرار حکومت به برداشتن حجاب از سر زنان و گذاشتن کلاه بر سر مردان دارد! اقدامات رضاخان در اين جهت، واکنش و مخالفت‌هاي مردمي را به رهبري روحانيت باعث شد که از مهم‌ترين آنها، مي‌توان به سرکوب قيام مسجد گوهرشاد و کشتار مردم مظلوم مشهد که در اعتراض به رواج بی بندباری هدایت شده تجمع کرده بودند، اشاره کرد. دامنه اقدامات ضد ملی و ضد دینی رضاخان تا به حدی وسیع بود که حتی در شخصی ترین شئون زندگی کارکنان دولت هم پیش می رفت. به عنوان نمونه بخشنامه هایی صادر می شد که طی آن روند  منتظر خدمت كردن كاركنان ماليه در صورت بر نداشتن چادر خانم‌هايشان شرح داده می شد و بدین سان اجباری وسیع برای بی بندباری و اساس حجاب زدایی در جامعه ایرانی آغاز شد .

در ذیل چند نمونه از این اسناد ارائه می شود


منبع اسناد: سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران