زمانی که خطر بالقوه آتش سوزی مانند چوب های افتاده بر روی زمین، بوته های به هم تنیده در زیر درختان و یا پوشش ضخیم از سوزن های کاج بر روی زمین جنگل شناسایی شد، کاربر باید با تهیه تصاویر و آپلود آنها، استفاده از اطلاعات اضافی و GPZ این اطلاعات را به پایگاه داده بدهد.
کالین فرستر یکی از طراحان این کاربرد گفت: یکی از موثرترین روش ها برای کاهش خطر حریق خود به خودی جنگل ها کاهش میزان سوختی است که در دسترس آتش قرار دارد.
به گفته وی با قرار دادن این دستگاه در دست مردم می توانیم اطلاعات بیشتری در زمینه وضعیت کنونی جنگلها به دست آوریم و در همین زمان آگاهی ها و همکاری نیز افزایش می یابد که می تواند به کاهش خطر حریق خود به خودی در جنگل ها کمک کند.
محققان امیدوار بودند با بررسی های قابل مقایسه و دائمی، مدیران جنگل ها بتوانند به موقع در مورد چگونگی کاهش خطر آتش سوزی به بهترین نحو، تصمیم بگیرند.
این طراحان در حال حاضر در حال آزمایش این کاربرد برای ارزیابی روش های جمع آوری اندازه گیری ها هستند تا از کیفیت داده ها و همچنین مفید و عملیاتی بودن این کاربرد برای افراد اطمینان حاصل کنند.