به گزارش مشرق به نقل از مهر، در خبرها آمده بود که اسرائیل و سودان جنوبی نخستین توافقنامه همکاری خود را در زمینه آب به امضا رسانده اند. با توجه به موقعیت اسراییل ایجاد روابط با کشورهای آفریقایی از سیاستهای این کشور از ابتدای تأسیس آن بوده است.

 
کنترل بر نفت و آب سودان جنوبی می تواند به عنوان اهرمی سیاسی و اقتصادی از سوی اسرائیل علیه مصر، سودان و هر کشوری که در منطقه وابسته به آب نیل است به کار رود.

پروفسور نادر انتصار رئیس دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آلابامای جنوبی در آمریکا و استاد این دانشگاهدر خصوص اهمیت روابط اسرائیل با کشورهای آفریقایی به ویژه سودان جنوبی که مسیر عبور نیل که جزو منافع حیاتی مصر و سودان نیز است به خبرنگار مهر گفت: در ظاهر، سودان جنوبی و اسرائیل نقاط مشترک اندکی با یکدیگر دارند.

وی تصریح کرد: این دو کشور هیچ مرز مشترکی با یکدیگر ندارند. در واقع،  فاصله بین "جوبا" پایتخت سودان جنوبی و تل آویو بیش از 3 هزار کیلومتر است. این دو واحد سیاسی هیچ نقطه اشتراک فرهنگی و نژادی با یکدیگر ندارند.

وی یادآور شد: بسیاری از سودانی‌هایی که به اسرائیل پناهنده شده بودند با تبعیضهای گوناگون و مختلف مواجه شده بودند و از این کشور نیز اخراج شده بودند. اما با وجود این، اسرائیل جزو اولین کشورهایی بود که استقلال سودان جنوبی را به رسمیت شناخت.


 مؤلف "سیاستهای کردها در خاورمیانه" در ادامه تصریح کرد: رئیس جمهوری سودان جنوبی "سالوا کییر" پیش از این سفری رسمی به اسرائیل داشته است و اسرائیل نخستین کشوری بود که موافقتنامه‌های دو جانبه‌ای را با این کشور منعقد کرده است.

این استاد دانشگاه تأکید کرد: این موافقتنامه ظاهرا برای طرحهای همکاری در خصوص نمک زدایی، آبیاری، انتقال آب و تصفیه آب است.

انتصار یادآور شد: برای درک و فهم روابط کنونی اسرائیل و سودان جنوبی باید به پیشینه تلاشهای اسرائیل برای تثبیت جای پای خود در آفریقا توجه داشت. از آنجا که اسرائیل روابط نزدیکی را با رژیم آپارتاید و نژاد پرست آفریقای جنوبی داشت برای اسرائیل سخت و دشوار است تا بتواند با کشورهای آفریقایی روابط دوستانه داشته باشد.

 
 
افرادی از کمیته یهودیان آمریکا در موسسه آفریقا به طور علنی شروع به بازدید از سودان جنوبی کردند تا مطالعه ای در مورد چگونگی تسهیل استقلال سودان جنوبی داشته باشند.

مؤلف "سیاستهای کردها در خاورمیانه" در ادامه تصریح کرد: جریانهای جدایی طلب و رهبران سودان جنوبی متحدانی در اسرائیل را برای جنگ با سودان یافتند. از آغاز درگیریها در سودان در دهه 1960 میلادی، فرستادگان و نمایندگان اسرائیلی به طور روتین و مشخص ملاقاتهایی با رهبران سودان جنوبی داشته اند و کمکهایی به طرحهای کشاورزی و توسعه امور زیر بنایی و نظامی در سودان جنوبی داشته اند.

وی افزود: بیشتر این کمکها به طور غیر مستقیم و از طریق سازمانهای غیر دولتی به این رهبران داده شده است.

انتصار تأکید کرد: بعد از امضای موافقتنامه صلح جامع در سال 2005 میلادی- که به موافقتنامه نایواشا معروف است- بین دولت سودان و جنبش آزادیبخش خلق سودان که در آن در خصوص چگونگی و نحوه اعطای استقلال سودان جنوبی تصریح شده است، افرادی از کمیته یهودیان آمریکا در موسسه آفریقا به طور علنی شروع به بازدید از سودان جنوبی کردند تا مطالعه ای در مورد چگونگی تسهیل استقلال سودان جنوبی داشته باشند.

رئیس دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آلابامای جنوبی یادآور شد: مقامات سودان جنوبی نیز اظهار علاقه به دولت اسرائیل را از خود نشان می دادند. حال بعد از سالها آشکار شده که اسرائیل در حال برنامه‌ریزی برای اتحادی استراتژیک با تازه ترین کشور تازه تأسیس آفریقا بوده است.

انتصار یادآور شد: از منظر اسرائیل، موقعیت جغرافیایی سودان جنوبی می تواند عمقی استراتژیک برای اسرائیل در آفریقا به دنبال داشته باشد. علاوه بر ذخایر نفتی در سودان جنوبی و کنترل بر مسیر عبوری آب نیل، اسرائیل می تواند از اتحاد خود با سودان جنوبی در جهت فشار به مصر بهره ببرد. می دانیم که آب نیل شاهرگ حیاتی کشور مصر به شمار می رود و وابستگی زیادی این کشور به این رودخانه دارد.

وی تصریح کرد: به عبارت دیگر کنترل بر نفت و آب سودان جنوبی می تواند به عنوان اهرمی سیاسی و اقتصادی از سوی اسرائیل علیه مصر، سودان و هر کشوری که در منطقه وابسته به آب نیل است به کار رود.

این کارشناس مسائل خاورمیانه در پایان افزود: به علاوه، اتحاد استراتژیک اسرائیل با سودان جنوبی به اسرائیل اجازه خواهد داد که منافع ایران در آفریقا را با تهدید مواجه سازد.