مشرق-
پرسپولیس در دومین دیدار فصل جدید لیگ برتر شکست خورد. پرسپولیس برابر تیمی باخت که تمام بودجه اش به اندازه خرید چند بازیکن حریف نمی شد. پرسپولیس در حالی شکست خورد که بسیار ضعیف ظاهر شد و اساسا فوتبال بازی نکرد. ده ها ایراد و نقد دیگر نیز به این تیم پرهوادار و پرخرج داشت؛ اما هنوز لیگ تمام نشده و تا پایان راه، بسیار مانده است.
در این بین، رفتار علی پروین را می توان در نوع خود کم نظیر دانست. هنوز چند دقیقه از سوت پایان این رقابت نگذشته بود که سلطان فریاد برآورد که مخالف مربی خارجی بوده و این تیم ره به جایی نخواهد برد. اما چه شد که به یک باره اینگونه واکنش نشان داد و فریاد برآورد؟ مگر او در راس کمیته ای نبود که این مربی را برای هدایت به ایران آورد؟
بد نیست علی پروین نگاهی به کارنامه خود در سال های اخیر بیندازد تا بداند در چه موضعی است. در اینکه در این تیم زحماتی کشیده، شکی نیست؛ اما او و امثالش هر چه دارند، از نام همین مجموعه است. از کوچه پس کوچه های پایین شهر تا رسیدن به برج ها و ویلاهای بیرون شهر و شمال و ...، مرهون همین اتفاق است. در حقیقت، اگر داشتی بوده، برداشتی با چنین حجم و بزرگی نیز دیده می شود.
از سویی، پروین در سال های اخیر وارد هر مجموعه ای شده، نتیجه ای غیر از بحران و شکست داشته است؛ از استیل آذین تا پرسپولیس هایی که دریک دهه اخیر، وی را کنار خود دیده اند؟ و گویا این بار نیز همان حکایت همیشگی در حال تکرار است.
البته، مدیرعامل سرخ ها این بار تدبیر به خرج داد و موضوع را با واکنش های نقلی و عملی درست، جمع کرد؛ اما سوال این است که اشخاصی مانند پروین چرا به این تیم اضافه شوند و کنارش باشند؟ خروجی و ورودی آنها برای چنین مجموعه هایی چه بوده است؟ آیا وقت آن نرسیده با واقعیت مواجه شوند و بدانند دورانشان به پایان رسیده و باید جای خود را به شایسته ها و جوانان دهند؟