سالی بود که باید دیماس یوانی که در وزن من بود سومین طلای المپیکش را کسب می کرد. آن هم از مافیا بازی‌های ورزش بود. معروف است که باید مدال المپیک را خرید. شما هر اندازه هم آمادگی داشته باشید، باید پول مدال را بدهی در غیر این صورت خیلی از اتفاقات نمی‌افتد. با این حال با تهدید به اینکه تیم ملی وزنه برداری را برگردانده و محروم خواهند کرد، علناً به من اجازه ندادند وزنه بزنم.

به گزارش مشرق، بی‌شک از نصیری نیا بعنوان بدشانس‌ترین المپیکی تاریخ ایران نام برده می‌شود. وزنه برداری که مدال طلا در مشتش بود و قربانی مافیای جهانی در ورزش شد.  صحبت از شاهین نصیری‌نیاست. از شاهین وزنه برداری ایران پس از درخشش در جام جهانی 1999 آتن تنها توقع مدال طلای المپیک سیدنی می‌رفت، اما اتفاقاتی افتاد که خود شاهین بهتر از هر کسی می‌تواند آن را توضیح بدهد.

نصیری‌نیا امروز یک بار به وطن بازگشته تا تجربیاتش را در اختیار جوانان ایرانی بگذارد. در گفت و گوی متفاوت فارس با وی بیشتر با جنبه‌های آشکار و نهان المپیک آشنا شوید:

* تجربه حضور چندین ساله در آمریکا چطور بود؟  هم مربیگری کردید و هم ادامه تحصیل دادید.

تجربه خوبی بود. دور از وطن بودن سخت است اما تجربه خوبی در مربیگری کسب کردم، ضمن اینکه تحقیقات خوبی در زمینه وزنه برداری به عمل آوردم. در مجموع تجربه خوبی برایم بود.

*پس چرا بازگشتی؟

متعلق به این خاک هستم و باید پس از 5 سال به وطنم باز می‌گشتم.

*در کنار درس، علم مربیگری وزنه برداری را هم فرا گرفتید؟

درست است. در این مدت در کلاس‌های مختلف شرکت کردم و خودم هم چندین کلاس آموزشی برای مربیان آمریکایی برگزار کردم.

*پس از بازگشت چه برنامه‌ای دارید؟ صحبت از حضورتان در رأس یک تیم آسیایی بود.

از چند تیم آسیایی و آمریکای جنوبی پیشنهاد دارم که اگر اجازه بدهید تا پیش از نهایی شدن، اسمی از این کشورها نبرم. باید یک بار دیگر به آمریکا بازگشته و کارهای بازگشتم را انجام دهم. به نظرم حدود 6 ماه دیگر و پس از بازگشت نهایی، در این مورد می‌توان اظهار نظر کرد. در این مدت علی مرادی، دبیرکل کنفدراسیون وزنه برداری آسیا قرار است پیشنهادات مختلف را ارائه کرده تا در مورد آنها بررسی و تصمیم گیری لازم را انجام دهم.

*آمادگی بازگشت به عرصه مربیگری را دارید؟

100 درصد. حتی اگر بتوانم به وزنه برداری ایران هم کمک کنم مشکلی برایم نخواهد بود اما بستگی به موقعیتش دارد.

*برسیم به سال المپیک سال 2000 سیدنی. در جام جهانی 1999 به مدال طلای جهان رسیدی و بخت اول قهرمانی المپیک بودی. چه اتفاقی برایت افتاد که از این امر مهم باز ماندی؟ گویا مصدوم شدی و ...؟

مصدومیت در کار نبود و فدراسیون جهانی اجازه نداد تا مسابقه بدهم.

*به چه علت؟

سالی بود که باید دیماس یوانی که در وزن من بود سومین طلای المپیکش را کسب می کرد. آن هم از مافیا بازی‌های ورزش بود. معروف است که باید مدال المپیک را خرید. شما هر اندازه هم آمادگی داشته باشید، باید پول مدال را بدهی در غیر این صورت خیلی از اتفاقات نمی‌افتد. با این حال با تهدید به اینکه تیم ملی وزنه برداری را برگردانده و محروم خواهند کرد، علناً به من اجازه ندادند وزنه بزنم.

*یعنی مصدومیت بهانه بود؟

بله. علناً خودشان گفتند که باید به بهانه مصدومیت کنار بروی و وزنه نزنی.

*امید اصلی طلای المپیک سیدنی در بین کاروان ایران شما بودی.

درست است. در تمرینات 15 کیلوگرم بالاتر از رکوردهای جهان را زده بودم و دقیقا 4 روز قبل از آغاز رقابت‌های المپیک وقتی تمریناتم را دیدند و احساس کردن که دیماس نمی تواند به مدال طلا برسد، فدراسیون جهانی علنی وارد شد و با عنوان کردن مصدومیت من، زمینه را برای قهرمانی این وزنه بردار یونانی فراهم کرد.

*یعنی امروز هم این مافیا وجود دارد؟

منظورم از خریداری مدال این نیست که پول بدهی و بگویی طلای من را بدهید. منظور این است که فدراسیون کشورت انقدر باید قدرت داشته باشد و رایزنی لازم را به عمل بیاورد که شما بتوانی حقت را بگیری. آن زمان خیلی حرفه‌ای نشده بودیم و چیزی از دنیای حرفه‌ای نمی‌دانستیم تا این اتفاقات بیافتد.

*با این حال در دو دسته 105 و فوق سنگین دو مدال طلا برای ایران به دست آمد.

همین بلا را سر بلغارستان آوردند و این تیم را هم از قهرمانی دور کردند. بحث در مورد این موضوع خیلی مفصل است. آن سال می‌خواستند یونان قهرمان شود و بد نبود تا از ایران هم 2 نفر به مدال طلای المپیک برسند. در نهایت هم به هدف خود رسیدند.

*پس شما این وسط فدا شدید؟

درست است. من در این بین در المپیک 2000 سیدنی واقعا فدا شدم. آنجا علنا جایی یود که فدراسیون جهانی اعلام کرد اگر شاهین نصیری نیا وزنه بزند، تیمتان را بر می گردانیم.

*در المپیک 2004 هم روی تخته رفتی.

در المپیک آتن در آخرین لحظه مدالم را از دست دادم و چهارم شدم.

*چه زمانی از وزنه برداری خداحافظی کردی؟

در سال 2006 برای همیشه از وزنه برداری خداحافظی کردم.

*شرایط ملی‌پوشان وزنه برداری ایران را در چند سال اخیر چطور می‌بینید؟ به نظر موفقیت‌های خوبی حداقل در 2 سال اخیر به دست آمده است.

به نظرم انتخاب باقری، یکی از انتخاب‌های خوب برای تیم ملی بود و نتایج و آمار هم همین موضوع را نشان می‌دهد که چه کارها و اقدامات مثبتی در این مدت انجام شده است که به تبع آن می بینیم در تیم ملی امروز وزنه برداران خوبی داریم.

*شما که مشکل خاصی با کادر فنی تیم ملی یا سایر مسئولان فدراسیون ندارید؟

با همه دوست هستم و مشکلی با هیچکس ندارم. چند وقت پیش حسین رضازاده از من خواست به وزنه برداری ایران کمک کنم که من هم در این مورد اعلام امادگی کردم. با هم زندگی کرده‌ایم و هیچ مشکلی بین ما نیست. اتفاقا یکی از کسانی که قبل از انتخاب کوروش باقری، انتخابش این مربی بود، من بودم.

باقری دیسیپلین بالایی دارد و روی همین حساب انتخاب و رأی من هم وی بود. قبل از باقری، افرادی مربی تیم ملی شد بودند که باعث از بین رفتن نظم و انضباط شده بودند و نتیجه‌اش هم سه چهار دوپینگی و عملکرد ناموفق تیم ملی در تمام عرصه‌ها بود. از زمانی که کوروش آمده ورق برگشته و همه شرایط مطلوب است.

*امروز تیم ملی وزنه برداری یکی از پرامیدترین تیم‌های کاروان المپیکی ایران در آستانه المپیک لندن است.

نظر من هم همین است. به هر حال امیدوارم نتیجه‌ای که انتظارش را داریم به دست بیاید.

*چند مدال برای وزنه برداری پیش بینی می‌کنید؟

پیش بینی نمی‌کنم چون همه شانس دارند اما حداقل 2 تا 3 مدال که حداقل آن یک طلا است برای وزنه برداری به دست می‌آید.


نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس