به گزارش مشرق، «عمیر برعام» فرمانده جبهه شمالی ارتش رژیم صهیونیستی، مدعی شد که در صورت هرگونه رویارویی جدید با حزب‌الله لبنان، «ارتش اسرائیل نخواهد گذاشت که سنگی روی سنگ بند شود».

تهدید این فرمانده صهیونیست علیه حزب‌الله لبنان درحالی مطرح می‌شود که خود صهیونیست‌ها بارها اعتراف کرده‌اند جبهه داخلی این رژیم، برای جنگی که می‌تواند به موجودیت اسرائیل پایان دهد، آمادگی ندارد و موشک‌های نقطه زن حزب‌الله، تهدیدی است که بعد از جنگ ۳۳ روزه به بزرگترین دغدغه امنیتی رژیم صهیونیستی تبدیل شده است. 

رادیو رژیم صهیونیستی، به نقل از این ژنرال صهیونیست اعلام کرد که «حزب‌الله لبنان در تلاش است تا چالش هایی را بر اسرائیل تحمیل کند، اما این چالش‌ها هنوز بسیار ترسناک هستند».

وی به مناسبت شانزدهمین سالگرد جنگ دوم رژیم صهیونیستی علیه لبنان که در ژوئیه ۲۰۰۶ صورت گرفت و به جنگ ۳۳ روزه  معروف است، در گفت‌وگو با رادیو رژیم صهیونیستی بدون اشاره به پیروزی حزب‌الله لبنان در این جنگ، ادعا کرد: «ثبات امنیتی که در جبهه شمالی ناشی از این جنگ به وجود آمده، بهترین مؤید برای ایجاد قدرت بازدارندگی است. ارتش اسرائیل حرکت فعالان "حزب‌الله" را در حصار مرزی زیر نظر دارد و آن‌ها در نهایت بهای آن را پرداخت خواهند کرد».

فرمانده جبهه شمالی ارتش رژیم صهیونیستی بدون اشاره به هراس تل‌آویو از موشک‌های حزب‌الله و توانمندی‌های روز افزون آن و نیز شکست صهیونیست‌ها در جنگ ۳۳ روزه  تاکید کرد که این ارتش «به عملیات‌های خود در سوریه و لبنان ادامه خواهد داد، چه از طریق تامین امنیت روزانه و چه از طریق نبرد پنهان بین جنگ‌ها به منظور تضعیف تمام تلاش‌های تروریستی و ​​بومی سازی و تشدید آن».

ژنرال برعام با نادیده گرفتن شکست اقتدار پوشالی رژیم صهیونیستی در جنگ ۳۳ روزه علیه لبنان، در آستانه سالروز آغاز این جنگ همچنین تهدید کرد: «در جنگ بعدی، ارتش اسرائیل تمام زیرساخت‌های خط تماس نظامی با لبنان را نابود می‌کند و نخواهد گذاشت سنگ رو سنگ بند شود».

این ژنرال صهیونیست در حالی ادعا می‌کند که در جنگ بعدی کلیه زیرساخت‌های مقاومت را نابود می‌کند که حتی در سال ۲۰۰۶ نیز نتوانست، به این هدف به طور کامل دست یابد. نابودی زیر ساخت های مقاومت یکی از اهداف اعلامی جنگ ۳۳ روزه بود. بر همین اساس بانک وسیعی از اهداف مانند مراکز آموزشی، فرهنگی و اقتصادی حزب الله لبنان برای حملات جنگنده‌های صهیونیستی تعریف شده بود. هر چند صهیونیست‌ها پس از حدود یک هفته از جنگ، مراکز غیر وابسته به حزب الله را هم در اهداف جنگنده های خود قرار دادند. 

استمرار جنگ نشان داد که اسرائیل پیش از شروع جنگ، جنگ اطلاعاتی را باخته است. هر چند خسارات سنگینی به مراکز مختلف حزب الله وارد شد اما کمترین آسیب به حوزه رهبری سیاسی و فرماندهان نظامی حزب الله وارد شد. توان موشکی حزب الله حتی در سال ۲۰۰۶، قدرت خود را بر متجاوزین تحمیل کرد. رزمندگان حزب الله هم با تاکتیک‌های مختلف نظامی نیروهای عمل کننده صهیونیستی را به کمینگاه خود کشانده و خسارات سنگینی بر آنها وارد کردند.

به اعتقاد تحلیلگران سیاسی و نظامی، جنگ تابستان ۲۰۰۶ میان رژیم صهیونیستی و لبنان را باید نقطه عطفی در معادله درگیری با این رژیم دانست. این جنگ از ۱۲ جولای (۲۱ تیر) شروع شد و تا ۱۴ اگوست (۲۳ مرداد) ادامه یافت. جنگی که به"جنگ تموز" و "جنگ ۳۳ روزه" و " وعده صادق" مشهور است. این جنگ مانند هر جنگ دیگری با یک بهانه شروع شد. عملیات حزب الله در عمق فلسطین اشغالی و به اسارت گرفتن دو نظامی اسرائیل در ۱۲ جولای، بهانه این جنگ شد و صهیونیست ها اعلام کردند که برای آزادی نظامیان خود این جنگ را آغاز کرده‌اند.