به گزارش مشرق،گویا دیگر باید عادت کنند به تنهایی. شاید دیگر نه از خنده‌های کودکانه زهرا خبری باشد و نه از شیرین‌زبانی‌های او برای پدر و مادرش.

شاید دیگر خانه آنها سوت و کور شود و از زهرا فقط قاب و عکسش روی دیوار در گوشه‌ای از اتاق بماند و خاطراتش در گوشه‌گوشه آن خانه غم‌بار.

آری، شاید کسی حتی فکرش را هم نکند که یک سهل‌انگاری ساده و البته بازیگوشی کودکانه منجر شود تا خانه‌ای از فراغ فرزند ویران شود بر سر پدر و مادر.

حالا چه کسی می‌داند که زهرا به کجای آن جنگل وسیع پناه برده است؟ اصلاً چه بلایی بر سر دخترک نازدانه بابا رضا (پدر زهرا) آمده؟

حتماً پدر زهرا دلواپس این است  که آیا دوباره جمله «بابا رضا» را از زبان «زهرا کوچولو» خواهد شنید یا خیر؟ هرچه هست به آن روز نفرین شده برای این خانواده بر می‌گردد.

همه چیز از ان تفریح لعنتی شروع شد! سرنخ‌هایی که بی‌نتیجه ماند

مدیرکل دفتر مدیریت بحران استانداری سمنان در تشریح نحوه وقوع این حادثه و مفقود شدن دختربچه هفت ساله کالپوشی می‌گوید: بر اساس گفته‌های خانواده زهرا، ظاهراً دختر بچه هفت ساله این خانواده حوالی ظهر روز جمعه سی‌ام اردیبهشت در جریان یک تفریح ساده خانوادگی در حوالی جنگل دشت شاد از محل اتراق جدا شد.

کمال طاهریان با اشاره به کم‌توجهی خانواده زهرا نسبت به نبودن کودک هفت ساله در جمع خانوادگی می‌افزاید: خانواده زهرا حدود ساعت ۶ عصر موضوع را به نیروهای امدادی هلال احمر اطلاع دادند و شاید اگر زودتر خبر مفقودی به تیم‌های امدادی می‌رسید زهرا تا کنون پیدا شده بود.

وی در پاسخ به پرسش مبنی بر چگونگی سرنخ‌های بدست آمده از زهرا در جریان عملیات نفس‌گیر جست‌وجو عنوان می‌کند که «شواهد حاکی از این است که یک خانواده بومی از یکی از روستاهای همان اطراف زهرا را که گویا گریه کنان در کنار جاده در جنگل دشت شاد در حرکت بود مشاهده کرده و علت گریه و «اسم و فامیل» زهرا را از وی جویا می‌شوند. زهرا هم (شاید به دلیل علاقه‌ای که به پدرش رضا داشته) خود را «زهرا رضایی» معرفی کرده و گم کردن خانواده‌اش را علت گریه خود عنوان می‌کند».

مدیرکل دفتر مدیریت بحران استانداری سمنان با اشاره به اینکه بر اساس اظهارات این خانواده، زهرا سوار بر خودروی سواری آنان می‌شود تا بلکه به پدر و مادر و خواهرش برسد اضافه می‌کند که «کم‌سن وسالی و عدم دقت کافی زهرا سبب می‌شود تا کودک هفت ساله نه در محل اتراق پدر و مادر، بلکه در جایی شبیه به آن پیاده شده و اعلام کند که خانواده‌اش نزدیکی همان محل اتراق کرده‌اند.

طاهریان با اشاره به اینکه بر اساس شواهد زهرا به طرف عمق جنگل از جاده حرکت کرده است تصریح می‌کند: «این موضوع می‌توانست سرنخ خوبی از زهرا برای امدادگران باشد؛ البته اگر آن خانواده بومی کمی نسبت به زهرا حساس‌تر بوده و بیشتر به اظهارات دختر بچه هفت ساله حساسیت نشان می‌دادند. بنابراین این سرنخ برای پیدا کردن زهرا بی‌نتیجه ماند.»

کش مویی که مال زهرا نبود

مدیرکل دفتر مدیریت بحران استانداری سمنان با اشاره به پیدا شدن یک عدد کش مو در جریان گشتن نیروهای امدادی برای پیدا کردن زهرا تصریح می‌کند که بر اساس اظهارات پدر زهرا، این کش مو متعلق به کودک هفت ساله مفقود شده نبوده است.

هرچه هست؛ امید هم هست...

مدیرکل دفتر مدیریت بحران استانداری سمنان با بیان اینکه در بیش از چهار روز اخیر بعد از گم شدن زهرا، روزانه به استعداد ۲۰۰ نفر با استفاده از همه ظرفیت‌های موجود اعم از نیروهای آموزش دیده امدادی، نیروهای بومی و محلی و بهره‌گیری از تجهیزات و امکانات روز مانند پهپادهای جست‌وجو و سگ های زنده‌یاب برای پیدا کردن زهرا تلاش کرده‌اند؛ اما تا این ساعت همه تلاش‌ها بی‌نتیجه مانده است تأکید می‌کند: همچنان جست‌وجوها برای یافتن زهرای هفت ساله یا حداقل اثری از وی ادامه دارد.

طاهریان با اشاره به اینکه تمام منطقه جنگلی دشت شاد از محل مفقود شدن زهرا با عمق شعاع بالا از سوی نیروهای امدادی و بومی تفتیش و بررسی شده است؛ اما همه تلاش‌ها تا کنون بی‌نتیجه مانده است تصریح می‌کند: در کنار همه این تلاش‌های بی‌نتیجه همچنان امید داریم تا زهرا را در ساعات و روزهای آتی پیدا کنیم.

وی اضافه کرد: در کنار نیروهای امدادی، پلیس نیز با فرض ربوده شدن زهرا اقدامات و بررسی‌های خود را آغاز کرده است.

مدیرکل دفتر مدیریت بحران استانداری سمنان با تأکید بر لزوم همراهی مردم برای پیدا کردن زهرا از مردم خواست تا در صورت دیدن این کودک یا نشانه‌ای از وی در اسرع وقت با شماره تلفن ۳۳۴۴۳۶۶۳ (استانداری سمنان) و یا پلیس ۱۱۰ و یا شماره ۱۱۲ مرکز هلال‌احمر تماس بگیرند.