به گزارش مشرق، در سال‌های پیش از انقلاب، تقریبا تمامی خوانندگان معروف آن دوران، تجربه حداقل یک‌بار حضور مقابل دوربین‌های تلویزیون را چشیدند. رویه‌ای که پس از انقلاب، چندان به بار ننشست و تا دهه‌ها، خواننده‌ها، خواسته یا ناخواسته جلوی دوربین‌های فیلمسازی ظاهر نشدند.
این تابو اما در دهه نیمه‌دوم دهه ۷۰ شکسته شد و پس از آن در دهه ۸۰، برخی خوانندگان، به‌عنوان بازیگر، تجربه‌هایی را از سر گذراندند که چندان با استقبال قابل‌توجهی از سوی جامعه سینمایی و مخاطبان سینمایی مواجه نشد. این منوال در دهه ۹۰ نیز تداوم یافت تا اینکه طی چند سال اخیر، هم‌زمان با موج جدید فیلمسازی و علاقه به رونمایی از غافلگیری‌های بصری جدید، موجی از خوانندگان، جلوی دوربین رفتند و این‌بار این حضور، هم به گیشه سینما و شبکه نمایش خانگی رونق بخشید و هم با استقبال خیره‌کننده‌ای از سوی مخاطب مواجه شد.
در ادامه نگاهی داریم به نقش‌آفرینی خوانندگان جلوی دوربین سینما:
رضا یزدانی
رضا یزدانی تقریبا هم‌زمان با حضور حرفه‌ای در دنیای موسیقی، به دنیای بازیگری نیز لبخند زد. از همان نخستین فعالیت‌های جدی‌اش در عالم موسیقی، به خواندن تیتراژ فیلم‌های سینمایی علاقه نشان داد و خیلی هم زود وارد دنیای بازیگری شد.
حضورش را در سینما با سه‌گانه‌ای از مسعود کیمیایی آغاز کرد و توانست علاوه بر بازی در حکم، رئیس و محاکمه در خیابان، ترانه تیتراژ پایانی این آثار را نیز بخواند و به این ترتیب، کرسی خود را در دنیای سینما ثابت کند.
او در ۱۸ سال تجربه بازیگری حرفه‌ای، تاکنون در فیلم‌هایی چون کیفر، طهران - تهران، متروپل، تیک‌آف، خوک و خائن‌کشی به ایفای نقش پرداخت.
جدیت و عزم‌جزم این خواننده، مسیر وی برای هنرنمایی در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی را نیز فراهم کرد به طوری که وی تاکنون دو سریال تعطیلات رویایی و از یاد رفته‌ها را برای تلویزیون و میدان سرخ را برای شبکه نمایش خانگی کار کرده است و علاوه بر این، تیتراژ بیش از ۳۰ فیلم سینمایی، سریال و مستند را نیز خوانده است.
رزومه بازیگری یزدانی، به کارنامه موسیقایی وی طعنه می‌زند تا این کارنامه در آینده، قطعا قطورتر از اکنون شود.
فرزاد فرزین
فرزین هم یکی از خوانندگانی است که خیلی زود، علاقمندی خود را به دنیای بازی نشان داد. او تنها ۲ سال پس از انتشار آلبوم اول خود شراره، در فیلم پسران آجری به ایفای نقش پرداخت که البته به علت ناکامی فیلم و نداشتن جایگاه ممتاز در موسیقی، چندان دیده نشد. گرچه دیگر فیلم‌های سینمایی فرزین تا به امروز نیز کنسرت دونفره، سگ‌های پوشالی و آهنگ دونفره، اقبال چندانی برای وی به همراه نداشته است.
اما هرچه فرزین در سینما با ناکامی مواجه شد، در شبکه نمایش خانگی مورد استقبال قرار گرفت. بازی در سریال عاشقانه و ایفای‌نقش در هیبت یک انسان کلاه‌بردار، جذابیت تیپیکال بسیاری را رقم زد و سبب شد تا همسو با استقبال مخاطبان از این سریال، از این تیپ نیز تعریف‌های بسیاری شود.
فرزین این موفقیت را در مانکن نیز ادامه داد و توانست جایگاه خود را به عنوان یک خواننده – بازیگر تثبیت کند اما ملکه گدایان، اجازه نداد تا تداوم موفقیت‌های فرزین در حوزه بازیگری ادامه یابد.
البته که فرزین در این سال‌ها، اجرای صحنه‌ای را نیز تجربه کرد و با این میزان علاقمندی باید تقریبا مطمئن بود که او در آینده، به شکلی جدی، فعالیت در این حوزه را ادامه خواهد داد.
رضا صادقی
تنها یک‌بار به‌عنوان بازیگر ظاهر شد که به سال ۹۰ و فیلم سینمایی بی‌خداحافظی برمی‌گردد. فیلمی که قرار بود گوشه‌ای از مصایب و سختی‌های زندگی واقعی رضا صادقی باشد اما به دلایلی، دست‌پرورده پرداخت دراماتیک قرار گرفت تا نتوان آن را برداشتی مستقیم از زندگی این خواننده بندرعباسی تلقی کرد.
البته که صادقی در همان زمان، از بی‌علاقگی خود به دنیای بازیگری گفت و اعلام کرد که دیگر در هیچ فیلمی به عنوان بازیگر حضور نخواهد داشت. عهدی که حداقل تا به امروز، نسبت به آن وفادار مانده است.
البته که بی‌خداحافظی با وجود رضا صادقی و محمدرضا فروتن، اقبال چندانی در گیشه پیدا نکرد و در کمال تعجب، طی تابستان سال ۹۱، کمتر از ۵۰۰ میلیون تومان فروخت.
حمید عسکری
حمید عسکری در سال‌های اوج فعالیت حرفه‌ای خود که ابتدای دهه ۹۰ بود، تلاش بسیاری به عمل آورد تا بتواند جایگاه خود را به عنوان یک خواننده – بازیگر تثبیت کند.
او در این مسیر، در ۲ فیلم مخاطب‌پسند دو دوست و عشق، شانس، تصادف و سریال سی‌ونه هفته ظاهر شد اما با این وجود، اقبال چندانی متوجه او نشد تا او دیگر نتواند تجربه مشابهی را از سر بگذراند.
هر چند که در ادامه و با فروکش کردن فعالیت‌های این خواننده، بسیار بعید به نظر می‌رسد که بتوانیم وی را در آینده، در پروژه سینمایی یا تلویزیونی مشاهده کنیم. البته که وی استعداد چندانی نیز در این حوزه از خود نشان نداد.
زانیار خسروی
زانیار یکی از چهره‌هایی است که تلاش بسیاری برای تثبیت جایگاه خود به عنوان یک بازیگر انجام می‌دهد.
او نخستین‌بار در سال ۹۱، جلوی دوربین برف روی کاج‌های پیمان معادی رفت و حضور او در این فیلم به مثابه یک بمب خبری تلقی شد که البته در شکل اجرا، غافل‌گیری چندانی را رقم نزد.
۲ سال بعد، با بیژن بیرنگ، عشق تعطیل نیست را تجربه کرد که این پروژه پس از تولید ۵ قسمت، تعطیل شد و بازی او در این سریال، هیچ‌گاه به چشم نیامد.
شاید این ۲ ناکامی در ابتدای مسیر بازیگری سبب شد تا خسروی، برای سال‌هایی، بازیگری را به فراموشی بسپارد. او سال گذشته، در سریال حرفه‌ای بازی کرد که موفقیت چندانی را برای این خواننده به همراه نداشت. وی بلافاصله در مهمونی ایرج طهماسب که به مناسبت نوروز امسال تدارک دیده شده بود نیز حاضر شد که پروسه ناکامی وی در عرصه بازی و نقش‌آفرینی را کامل کرد.
بنیامین بهادری در فیلم سلام بمبئی
بنیامین نیز از آن دسته خوانندگانی است که تلاش چندانی برای ورود به عرصه بازی نداشت و همان حضور حداقلی او نیز، موفقیتی را برای وی رقم نزد.
او در ششمین مجموعه نوروزی کلاه قرمزی در سال ۹۴، در یک قسمت ظاهر شد و بیش از آن‌که بخواهد بازی کند، خودش بود و هیچ نقش‌آفرینی خاصی را تجربه نکرد.
او در سال ۹۵ به صورت کاملا اتفاقی، در فیلم سلام بمبئی و در قالب نقش مکمل مرد بازی کرد و نشان داد که استعدادی در این حوزه ندارد. ۳ سال بعد از این فیلم، در موافقت اصولی امیر پورکیان و باز هم در قامت نقش فرعی حضور یافت که این فیلم هنوز به نمایش در نیامده است.
بهادری در این سال‌ها از سوی برخی اسپانسرها به عنوان مجری برنامه انتخاب شد که در هر بار، حاشیه‌ای به وجود آمد تا وی همچنان به عنوان یک خواننده مطرح باشد تا یک بازیگر.
امیر مقاره
امیر مقاره در اواسط دهه ۹۰ و به عنوان عضوی از ماکان‌بند، مورد اقبال موسیقی‌دوستان قرار گرفت. مقاره در سال گذشته و در نخستین تجربه تصویری خود، مقابل دوربین جزیره سیروس مقدم رفت و یکی از نقش‌های اصلی این سریال را ایفا کرد.
هر چند که صاحبان این سریال از حضور مقاره به عنوان یکی از بمب‌های تبلیغاتی این سریال استفاده کردند اما سریال با وجود مقاره نیز چندان دیده نشد تا در کنار بی‌استعدادی این خواننده در بازیگری، این ناکامی نصیب وی و تمامی عوامل این سریال شود.
بهنام بانی
اگر حضور چنددقیقه‌ای بهنام بانی در سکانس تالار سریال پایتخت ۶ را در نظر نگیریم، گشت ۳، نخستین تجربه بازیگری بانی مقابل دوربین محسوب می‌شود.
فیلمی که بانی، تجربه چندان دشواری در آن نداشت و خیلی خوش‌شانس بود که در کنار اقبال بالای مخاطب به آثار موسیقایی او، این فیلم نیز در دوران کرونایی و در زمانی که کمتر کارگردان و تهیه‌کننده‌ای ریسک نمایش فیلم خود را به جان می‌خرید، با استقبال قابل‌توجهی همراه شد و در کمتر از ۴ ماه، حدود ۴۳ میلیارد تومان فروخت تا یک رکورد بسیار خوب از این فیلم به جا بماند.
با توجه به این میزان اقبال، چندان بعید نیست که بانی در ادامه فعالیت‌های خود، به شکل جدی‌تری به نقش‌آفرینی در آثار سینمایی توجه نشان دهد.
کاوه آفاق در فیلم لامینور
کاوه آفاق از آن دست خواننده‌هایی است که نقش‌آفرینی‌های متعدد او در مدیوم‌های گوناگون، چندان با اقبال سینماگران و سینمادوستان مواجه نشده است.
آفاق در نیمه دوم دهه ۹۰، تجربه بازی در سریال‌های خانه روح و خانه امن را پشت سر گذراند و در نمایش‌های راه‌پله، درخت بلوط و خاکستری حضور یافت. در فیلم خاک‌بازی هم به ایفای نقش پرداخت اما مهم‌ترین نقش‌آفرینی وی در تمام این سال‌ها به فیلم لامینور داریوش مهرجویی برمی‌گردد که هم‌اکنون به روی پرده است.
فیلمی که برخلاف انتظارها، طی دو هفته پس از آغاز نمایش، به‌زحمت فروش خود را به مرز ۱ میلیارد تومان رسانده است تا حتی حضور در فیلم کارگردان بزرگی چون مهرجویی نیز اقبال چندانی را برای آفاق در گیشه سینما به همراه نداشته باشد.
۱۳:۰۲ - ۱۴۰۱/۰۲/۲۵
