به گزارش مشرق، «مهدی فضائلی» طی یاددشاتی نوشت:

در حالیکه چهره ها و رسانه‌های جریان رقیب دولت و اپوزسیون مفلوک خارج از کشور، کینه توزانه و غرض ورزانه حاضر نشدند هیچ نکته مثبتی نه در باره توافقنامه راهبردی با چین بیان کنند و نه در باره سفر رئیس جمهور کشورمان به روسیه و همه تلاششان را برای تخریب این توافقنامه و این سفر و دستاوردهایش انجام دادند، رسانه ها و محافل حرفه‌ای جهان و خصوصا" غربی اعترافات مهمی در باره این دو موضوع داشتند.

برای نمونه، نشریه آمریکایی فارن‌پالیسی نوشت: "افزایش همکاری‌های امنیتی میان ایران و چین، تهدیدی جدی علیه منافع کلیدی امنیتی آمریکا، اسرائیل و کشورهای عربی خلیج‌ فارس است" و ادامه داد "قرارداد ۲۵ ساله میان ایران و چین ، دربردارنده مزایای عمده‌ای برای این ۲ کشور است که از قضا هر دو دشمن آمریکا هستند. ایران در این قرارداد از محل سرمایه‌گذاری‌های چین در زمینه انرژی و مسائل زیرساختی به میلیاردها دلار ثروت دست پیدا خواهد کرد و اثربخشی تحریم‌های آمریکا را در هم خواهد شکست."

دقت کنید! تصریح می‌کند: "ایران در این قرارداد از محل سرمایه‌گذاری‌های چین در زمینه انرژی و مسائل زیرساختی به میلیاردها دلار ثروت دست پیدا خواهد کرد."

یا نشریه معروف آمریکایی نیویورک تایمز در یک گزارش تحلیلی نوشت: "دیدار رئیسی و پوتین نمایش اتحاد در برابر آمریکا بود" در تحلیل این نشریه آمریکایی همچنین آمده است: " رئیسی قرار است در مجلس دومای روسیه نیز سخنرانی کند که اتفاقی نادر برای یک رهبر مهمان محسوب می شود."

به نوشته این روزنامه: "ایران با این دیدار، این پیام را ارسال می کند که اگر تحریم های غرب برداشته نشوند، این کشور گزینه های دیگری نیز دارد."

نکته جالب دیگر در تحلیل نیویورک تایمز اینکه به رغم استهزاء اندازه میز و فاصله نشستن رئیسی و پوتین توسط افراد سخیف یک جریان سیاسی خاص، این نشریه در این باره تصریح می کند:" این کار تنها به دلیل رعایت فاصله و حفظ ملاحظات بهداشتی به دلیل شیوع سویه جدید ویروس کرونا، یعنی اومیکرون بوده است."

در یک کلام، من در تحلیل رسانه ها و محافل سیاسی مهم جهان ندیدم کوچکترین بهایی به تحلیل ها و نکته سنجی های مغرضانه و ناشیانه به اصطلاح تحلیل گران داخلی از قبیل فروش کشور به چین، مستعمره شدن ایران، شکل و اندازه میز ملاقات پوتین با رئیسی، نحوه نشستن، عدم وجود پرچم در کنار رؤسای جمهور دو کشور و... بدهند و تمرکز اصلی آنها بر اهمیت توافقنامه راهبردی و سفر و توافقات و پیام های کلان و راهبردی آن بود.

متأسفانه آسیبی که افرادی از هر دو جریان سیاسی کشور را در بر گرفته است بی انصافی ناشی از حب و بغض است.

همانگونه که در آموزه های دینی ما وارد شده است علاقه به چیزی یا کسی موجب می گردد انسان کر و کور شود و نه محاسن طرف مقابل را ببیند و بشنود و نه عیوب خود را.

 پیامبر اکرم (ص) می فرمایند : حُبُّکَ لِلشَّیْ ءِ یُعْمِی وَ یُصِمُ

و اساتید و عالمان دینی فرموده اند،بغض نیز چنین است!

همینجا اشاره‌ای آموزنده به سیره علمی فقهای شیعه داشته باشم.

به رغم اختلافات و تقابل های معنی دار بین فقهای شیعه و اهل سنت اما در نظر فقهای شیعه، اختصاصی ندارد که احکام ما از روایاتی باشد که از طریق ما نقل شده است یا اهل سنت!

یعنی اگر روایت «موثوق الصدور»ی از وجود مبارک پیغمبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) یا از امیرالمؤمنین(سلام الله علیه)باشد که مورد قبول اهل سنت است و آنها نقل کرده‌اند، برای فقهای شیعه نیزمعتبر است.

یعنی اصل، وثاقت است و نه راوی.

البته سوگمندانه باید بگویم، دود این بی انصافی های ناشی از حب و بغض، مستقیم به چشم مردم می رود چون دائما" عده‌ای از دو جریان سیاسی فقط نقاط منفی هم را برجسته می کنند و یا حتی نکات مثبت را سیاه و منفی جلوه می دهند و هیچگاه اجازه نمی‌دهند مردم بصورت واقعی با رویدادها مواجه شوند.

نتیجه این سیاه نمایی ها هم نادیده گذاشتن دستاوردهای نظام و انقلاب و یا حتی منفی دیدن مثبتات و دستاوردهاست.

عبور مردم از جریان های سیاسی موجود ناشی از چنین رفتارهایی هم هست!