او در ادامه صحبت‌هايش درباره مخاطبان نيز گفت: من براي مخاطب كار نمي‌كنم بلكه جهان بيني و اعتقاداتي دارم كه براي آنها كار مي‌كنم؛ اگر مخاطب كارم را دوست داشت از او تشكر مي‌كنم و اگر هم دوست نداشت باز هم از او تشكر مي‌كنم چون در اين صورت مخاطب به دنبال يك هنرمند ديگر مي‌رود.
بازيگر نقش مرتضي افزود: من بازيگري را از تئاتر شروع كردم و از آن زمان هميشه دوست داشتم وقتي تماشاگر كار من را مي‌بيند از قبل هيچ تصوري نداشته باشد و الان خوشبختانه چند سالي است كه طوري شده كه مخاطب تصوري از كار من ندارد و زماني كه يك فيلم، تئاتر يا سريال را مي‌بيند با خودش مي‌گويد ببينيم اين دفعه رضا كيانيان در چه نقشي ظاهر شده است. ذائقه تماشاگر در اين شكل به وجود مي‌آيد. من هم نبايد بگويم همه بايد از من خوششان بيايد. اگر بخواهيم كاري كنيم كه مخاطب حتما آن را دوست داشته باشد در مرحله‌اي مي‌افتيم كه نوكر تماشاگر و دنباله روي او مي‌شويم.
كيانيان درباره پيوستنش به گروه «راه طولاني» نيز توضيح داد: زماني كه از من دعوت شد و پنج قسمت اوليه‌ي سناريو را خواندم، خيلي خوشم آمده چون خيلي به‌روز بود و مسائل اجتماعي را مطرح مي‌كرد. حتي وقتي پنج قسمت را خواندم و ديدم هيچ اتفاقي در داستان نمي‌افتد؛ اما من همچنان به خواندن ادامه‌ي آن مشتاق و بيشتر جذب شدم. كنكاش بين خانواده و آدم‌هايي كه در داستان وجود داشتند، جذاب بود.
او سپس درباره‌ي تاثيرات فيلمنامه بر بازي‌اش تاكيد كرد: بازيگر عروسك نيست و يك هنر مستقل در كنار كارگرداني، نورپردازي و بقيه هنرهاست؛ يعني بايد خلاقيت داشته باشد من هم هميشه دوست دارم يك معماري خاص در نقشم به وجود آورم به همين دليل به طور قطع خيلي چيزها از من به نقش اضافه شده و خيلي چيزها حاصل تقابل من و كارگردان بوده كه هيچ فردي از ابتدا فكرش را نمي‌كرده اين طور شود.
اين بازيگر تئاتر، سينما و تلويزيون در بخش ديگري از صحبت‌هايش در پاسخ به اين پرسش كه تا چه حد مجال كار براي ارائه‌ي يك كار متفاوت در اين سريال برايش فراهم بوده است، گفت: در اين كار دقت نظري بيشتر از حد معمول داشتم. ممكن است با يك تهيه‌كننده كار كنيم كه مي‌خواهد كارش را به سرعت به آنتن برساند اما من بارها با آقاي تخت‌كشيان كار كرده‌ام و متوجهم كه هيچ فشاري روي گروه توليد نمي‌گذارد از طرفي با كارگرداني طرف بودم كه نمي‌خواهد يك سريال را سر تايم مشخصي تمام كند. من يك بحث مداوم و شيرين با رضا كريمي داشتم كه بتوانيم ظرافت‌هاي نقش را با هم دربياوريم.
كيانيان ادامه داد: خيلي وقت‌ها پشت دوربين براي نقشي كه بازي مي‌كنم براي خودم اتود مي‌زنم اما فقط در مواقع معدودي ديده‌ام كه كارگردان حواسش به اتودهاي من بوده است. علي رفيعي در تئاتر، كمال تبريزي و بهمن فرمان آرا در سينما اين طور كارگرداناني هستند. در تلويزيون هم تا به حال پيش نيامده بود كه با رضا كريمي كار كرده باشم ولي مي‌دانم حواسش به همه چيز بود.
او همچنين از گروه بازيگران سريال «راه طولاني» نام برد و افزود: افسانه بايگان با اين كه كوچك‌تر از من است در سينما و تلويزيون پيشكسوت من است زماني كه او استار سينماي ايران بود من هنوز در سينما كار نكرده بودم و يا زماني كه در «سربداران» براي تلويزيون بازي كرد من هنوز به تلويزيون نيامده بودم. تعاملي كه با بازيگران و از جمله افسانه بايگان داشتيم يكسري ريزه كارهايي به وجود مي آورد كه روي آنتن قابل ديدن است.
او تاكيد كرد: وقتي از بازيگران تنها به چهره و ظاهر خود اكتفا مي‌كنند. افسانه بايگان نيز با اينكه استار بوده هيچ وقت در آن درجا نزده. من و او سر صحنه ظرايف زيادي داشتيم كه در كارمان متبلور شده است.
كيانيان در بخش پاياني سخنانش به موضوع سريال «راه طولاني» اشاره كرد و گفت: فرزند سالاري چيزي نيست كه فقط در جامعه ما باشد در كل دنيا همين اتفاق افتاده است يك بار پسري جلوي من را با موتور گرفت و گفت من هميشه به پدرم مي‌گويم نگاه كن و ببين يك باباي واقعي بايد اين طور باشد ممكن است در برخي از خانواده‌ها تعادلي وجود داشته باشد كه اين تعادل باعث حفظ يك رابطه معطوف شود اما هميشه اين طور نيست و مثل اين پسر كه با موتورش جلوي من را گرفت برخي خانواده‌ها گرفتار فرزند سالاري شدند.
اين بازيگر تاكيد كرد: در كوچه و خيابان مردم و حتي خانم‌هاي محل كه گاهي آنها را مي‌بينم، از من تشكر كردند كه سريالي پخش مي‌شود كه شبيه خودشان است. بيشتر سريال‌هايي كه از تلويزيون پخش مي‌شوند شبيه ما نيستند و از كره‌ي ماه آمده‌اند؛ تلخ نمايي هم تهمتي است كه به ما زده مي‌شود اگر ما يك آينه‌اي جلوي خودمان بگيريم همين چيزهايي كه در جامعه است مي‌بينيم ما هميشه شيرين‌نمايي مي‌كنيم.
كيانيان همچنين به گروه حرفه‌يي تصويربرداري توليد و تداركات در «راه طولاني» اشاره كرد و افزود: ساليان سال در سينما گروه‌هايي در فيلمبرداري توليد و تداركات كار مي‌كنند كه جنبه كارگري دارند و در قديم قرار نبوده سوادي داشته باشند و فقط بايد امورات را مي‌گذراندند اما سال‌هاست اتفاق ويژه‌اي افتاده كه گروه فيلمبرداري باسواد هستند يا در حال كسب تخصص خاصي هستند. در گروه‌هاي توليد و تداركات هم اين اتفاق ميمون در حال رخ دادن است و از نسل قبلي ديگر خبري نيست.
