وی در ادامه با اشاره به کم و کیف حضور ارکسترهای ایرانی در پیکره موسیقی ایرانی گفت: همانطور که اشاره کردم ارکسترهای موسیقی ایرانی به تعریف مشخصی دست پیدا نکردهاند و آنچه به نام ارکستر موسیقی ایرانی در حال فعالیت است تصنعی است و به معنای واقعی در اجراهای زنده آنچه مفهوم ارکسترهای موسیقی ایرانی را بدهد وجود ندارد و اگر تکنیک و صداها را از روی موسیقی ایران برداریم مشخص میشود که هنوز به ارکستر ایرانی مشخصی نرسیدهایم و حال اینکه سالهای بسیار است که روی این مسئله بحث و بررسی میکنیم.
امروزه موسیقی در دنیا حرف اول را می زند
این آهنگساز در ادامه افزود: در جامعه و زندگی جمعی امروز نیاز به ارتباطات با دنیای پیرامون به درستی دیده میشود و حال اینکه موسیقی یکی از ارکان مهم در بر قراری این ارتباط است و به نوعی امروزه حرف اول را در دنیا میزند. از همین رو برای پرداخت به نیاز جمعی باید با حفظ اصالتهای موسیقی ایران چون تکنوازی، تکخوانی و بداههنوازی به ارکسترهای جمعی دست پیدا کنیم.
این هنرمند صاحب سبک موسیقی ایران در ادامه با اشاره به موسیقی چندصدایی گفت: چندصدایی شدن موسیقی ایران نیاز به ساخت سازهای جدید دارد و نخستین مشکلی که در موسیقی ایران برای رسیدن به این چندصدایی با آن مواجه هستیم مسئله کمبود صداهای مختلف از طریق سازهای متفاوت است در واقع سازهای موسیقی ایرانی سنخیتی با ارکسترهای موسیقی ندارد و با سختی بسیار در برخی از اجراهای ارکسترال سازها با یکدیگر هماهنگ میشوند.
حسین علیزاده در ادامه افزود: نسل امروز موسیقی در زمینههای مختلف موسیقایی چون نوازندگی، آهنگسازی، رهبری ارکستر و همچنین در حوزه سازسازی حرف اول را میزند. قبل از انقلاب در حوزه سازسازی فعالیتهای اندکی صورت میگرفت و در حوزه ساز تار، تنها ساز یحیی شهرت داشت.
وی افزود: اما بعد از انقلاب با وجود فشارهای بسیاری که وجود داشت این هنر توانست پیشرفتهای چشمگیری داشته باشد و از سوی دیگر جنبههای ملی این هنر هم پایدار و قویتر شد. بهعنوان مثال موسیقی ایرانی به دلیل داشتن پشتوانه قوی مانند ردیف موسیقی که خوشبختانه در یونسکو به ثبت رسیدهاست از جنبههای ملی بسیاری برخوردار شده و مبنای افتخار هنر ایرانی است. از همین رو باید به افرادی چون بهروز بیگی تبریک گفت چراکه ورود به این عرصه جسارت، تداوم و عشق میخواهد و خوشبختانه آقای بیگی به دلیل پشتوانه محکم چون آقای درویشی داشته توانسته با ساز ابداعی خود رنگ تازهای را به موسیقی ایران وارد کند.
سازسازی باید یک تاریخ مشخص داشته باشد
آهنگساز قطعه به یادماندنی" نینوا" در ادامه صحبتهای خود با اشاره به راه یافتن این ساز به ارکسترهای موسیقی ایرانی گفت: سازسازی یک تاریخ مشخص میخواهد و زمانی که به دنبال صداهای جدید هستیم باید معیار و ملاک خاص خودش را پیدا کند. در هر صورت صدای این ساز ابداعی حیطه آزمایشی خاص خودش را دارد و من به عنوان آهنگساز هیچ پدیدهای را مطلق نمیبینم و با همه احترامی که به آقای درویشی و بیگی دارم باید متذکر شوم که این موسیقی باید راه خودش را طی کند و به ارکسترهای موسیقی ایرانی ورود پیدا کند تا راه خود را پیدا و درنهایت ادامه دهد.
وی در پایان صحبتهای خود افزود: یکی از ویژگیهای این ساز این است که تمام فواصل موسیقی ایرانی در این ساز وجود دارد و میتوانیم موسیقی چندصدایی را با این ساز تجربه کنیم.
در ادامه مراسم رونمایی از ساز "یسنای" محمدرضا درویشی آهنگسازی که در به ثمر رسیدن این پروژه بهروز بیگی را یاری کرده است، با اشاره به این مطلب که این ساز برای اجرای موسیقی نواحی کاربرد ندارد گفت: این ساز در موسیقی نواحی قابل استفاده نیست و تنها میتواند توسط آهنگسازان ارکسترنویس مورد استفاده قرار گیرد. این ساز به دلیل زبانه پهنی که دارد میتواند صدا و رنگ خوبی به ارکستر دهد.
وی در ادامه افزود: به اعتقادمن خط تولید این ساز باید هرچه زودتر به راه بیافتد و باید از بیگی به خاطراینکه 5 سال از عمر خود را صرف به ثمر رساندن این ساز گذاشته است تقدیر ویژهای صورت گیرد. این آهنگساز در ادامه با اشاره به نامناسب بودن عنوان "یسنای" برای نامگذاری این ساز گفت: یسنا در ادبیات زرتشتی به معنای ستایش کردن و جشن است و به اعتقاد من نام مناسبی برای این ساز نیست.
در پایان این نشست بهروز بیگی سازنده ساز ابداعی"یسنای" با اجرای قطعاتی صدای این ساز را به برای جمع حاضر در سالن درآورد و در ادامه با خواندن متنی مراحل تولید این ساز را تشریح و نیز مراتب قدردانی خود از اساتید موسیقی ایران محمدرضا شجریان، محمدرضا درویشی و حسین علیزاده را به جای آورد.