به گزارش مشرق به نقل از فردا، چندی پیش وقتی نخست‌وزیر سابق انگلستان تونی بلر در مراسم فارغ‌التحصیلی دانشگاهی در مرکز امریکا حاضر شده بود، لیسا ساواژ لب به اعتراض گشود و پرسید چرا جنایتکاری که خون یک میلیون شهروند عراقی دستان‌اش را آلوده است باید در چنین مراسمی حاضر شود؟آنچه که می خوانید یادداشتی است از این معترض ضد جنگ در توضیح اقدام خود.
روزی که تونی بِلر در کالج کالبی حاضر شد و در مراسم فارغ‌التحصیلی دانشجوها سخنرانی کرد، خود را خردمندی نشان داد که آمده تا عصاره‌ی دانش خویش را به دانشجوها اهدا کرده و کمک کند راه‌شان را در جهان معاصر پیدا کنند. او در این مراسم گفت: «مردمان موفق در تلاش بی‌پایان‌شان برای دست‌یابی به شهرت یا ثروت شناخته نمی‌شوند بلکه میل بی‌پایان آن‌ها برای بهتر شدن، بانی موفقیت‌شان می‌شود.»
آیا این مسئله در مورد خود تونی بلر هم صدق می‌کند؟ او از زمان جدا شدن از پست نخست‌وزیری انگلستان تقریباً 60 میلیون پوند انگلستان درآمد داشته است. آیا او کسی نیست که هر بانکدار، شرکت نفتی یا سرمایه‌گذاری می‌تواند قیمت‌اش را پرداخته و از خدمات‌اش استفاده کند؟ مگر او همان کسی نیست که برای هر سخنرانی‌اش، صدها هزار دلار قیمت می‌گذارد.
درحقیقت بلی از «میل بی‌پایان برای بهتر شدن» سخن می‌گوید اما باید اضافه کند که بهتر از من که به مردم، پارلمان و حتی وزرای کابینه‌ی خودم دروغ گفتم و آن‌ها را به جنگی کشاندم که جان یک میلیون شهروند عراقی را گرفت.
او به دانشجوها گفت «رهبر باشد نه دنباله‌رو» اما فراموش کرد اضافه کند در جلسه‌ی پنهانی آپریل 2002 به جورج دبلیو بوش گفته بود همراه‌اش خواهد بود در هر برنامه‌ی جنگ که نئوکان‌ها ریخته باشند.
بلر گفت «ذهن بازی داشته باشید» و فراموش کرد بگوید در جنگ عراق آن‌قدر ذهن‌اش بسته و متعصب بود که توجه نکرد اکثریت مردم عراق مخالف جنگ عراق هستند، همان مردمی که راهپیمایی‌های پرشمار بسیاری برگزار کردند از جمله در 15 فوریه 2003 دو میلیون نفر از آنان در خیابان‌های لندن حاضر شدند تا گسترده‌ترین راهپیمایی در تاریخ انگلستان شکل بگیرد.
وقتی بلر برای مشاوره به شرکت‌های بین‌المللی با ادعای درک فرهنگ‌های دیگر حاضر می‌شود، آیا او همان تونی بلر نیست که سیاست‌هایش باعث گسترش ناامنی و تجزیه‌ی جهان شد؟ آیا سیاست‌های او بانی حمله به آزادی‌های مدنی در انگلستان نشد و بانی گسترش جنبش‌های ضد-مسلمانان در این کشور نشد؟ آیا او همراه اسرائیل نشده است تا فرهنگ مردم فلسطین را پاکسازی کنند؟
خوشبختانه تونی بلر نمی‌تواند وارد منطقه‌ای از جهان شود و معترضین او را احاطه نکنند. او در کالج کولبی حاضر شد و لیسا ساواژ در جمع دانشجویان این سخنرانی را در اعتراض به حضور تونی بلر در مراسم فارغ‌التحصیلی‌اش بیان کرد:
چرا جنایتکار جنگی تونی بلر را زیر سوال می‌برم؟
اگر شما یک روز زیبای بهاری در یکشنبه‌ای در ماه می از خواب در میان بیدار شوید، چه خواهید کرد؟سوار قایق به دریاچه خواهید رفت و از آب شیشه‌ای و شفاف آن لذت خواهید برد، پشت‌میز صبحانه خواهید خورد یا شاید هم... شاید هم بخواهید مانع از حضور جنایتکار جنگی تونی بلر در مراسم فارغ‌التحصیلی دانشجویان کالج کولبی در واتیرویل شوید!
چه‌کسی تصور می‌کرد که اعتراض ما به صفحات اصلی رسانه‌ها راه پیدا کند؟ (واشنگتن‌پست، دبلیو‌جی‌ام‌یی، هوستون کرانیکل و دیلی میل فقط چند نام از این رسانه‌هاست.)
ما پلاکارد «بلر جنایتکار جنگی» است را به سالن این مراسم بردیم. بعد از شروع مراسم و صحبت‌های بلر، لحظه‌ای مکث کردم و بعد داد زدم: «تونی بلر جنایتکار جنگی است! او را بازداشت کنید. او در مورد جنگ عراق دروغ گفته است. او جنایتکار جنگی است!»
لحظه‌ای بعد پلیس مرا بازداشت کرد و مجبور به ترک مراسم شدم. من به پلیس گفتم نباید مرا بازداشت کند چون مجرم دیگری است.
لحظه‌ای بعد تونی بلر خواست صحبت کند و ریجلی فولِر دوباره گفت: «جنایتکار جنگی!» و او را هم از سالن خارج کردند.
از پلیس نظرش را در مورد بلر پرسیدم، جوابی نداد و فقط گفت: «من کارم را می‌کنم، همین.»
گفتم سربازان آلمان نازی هم در دادگاه همین حرف را در مورد جرایم‌شان زدند، گفتند آن‌ها هم فقط کارشان را می‌کردند. پرسیدم تا حالا تاریخ خوانده است و گفت نه، پیشنهاد کردم یک وقتی سراغ اسناد مربوط به دادگاه نورنبرگ برود.
پلیس دوباره گفت از محدوده‌ی دانشگاه برویم مگرنه رسماً ما را بازداشت کرده و خواهند برد. گفتم: «ما شهروندان ناراضی هستیم. قبلاً هم بازداشت شده‌ایم، مثلاً جلوی کاخ سفید.»
من احساس سردرگمی شهروندان امریکایی را درک می‌کنم، از کارهای کثیف ناتو و کشورهای عضو آن خسته شده‌اند، ولی پول مالیات‌هایشان هر سال باعث کشتار بیگناهان بیشتری می‌شود، آن‌ها از اعتراض وحشت دارند، می‌ترسند شغل‌شان را از دست بدهند یا وضعیت زندگی‌شان دچار مشکلاتی شود، درحقیقت آن‌ها از امنیت جهان امروز وحشت دارند.
اما اعتراض در هر جایی ممکن است، امروز ما در کالج کالبی به تونی بلر اعتراض کردیم.
روزی که تونی بِلر در کالج کالبی حاضر شد و در مراسم فارغ‌التحصیلی دانشجوها سخنرانی کرد، خود را خردمندی نشان داد که آمده تا عصاره‌ی دانش خویش را به دانشجوها اهدا کرده و کمک کند راه‌شان را در جهان معاصر پیدا کنند. او در این مراسم گفت: «مردمان موفق در تلاش بی‌پایان‌شان برای دست‌یابی به شهرت یا ثروت شناخته نمی‌شوند بلکه میل بی‌پایان آن‌ها برای بهتر شدن، بانی موفقیت‌شان می‌شود.»
آیا این مسئله در مورد خود تونی بلر هم صدق می‌کند؟ او از زمان جدا شدن از پست نخست‌وزیری انگلستان تقریباً 60 میلیون پوند انگلستان درآمد داشته است. آیا او کسی نیست که هر بانکدار، شرکت نفتی یا سرمایه‌گذاری می‌تواند قیمت‌اش را پرداخته و از خدمات‌اش استفاده کند؟ مگر او همان کسی نیست که برای هر سخنرانی‌اش، صدها هزار دلار قیمت می‌گذارد.
درحقیقت بلی از «میل بی‌پایان برای بهتر شدن» سخن می‌گوید اما باید اضافه کند که بهتر از من که به مردم، پارلمان و حتی وزرای کابینه‌ی خودم دروغ گفتم و آن‌ها را به جنگی کشاندم که جان یک میلیون شهروند عراقی را گرفت.
او به دانشجوها گفت «رهبر باشد نه دنباله‌رو» اما فراموش کرد اضافه کند در جلسه‌ی پنهانی آپریل 2002 به جورج دبلیو بوش گفته بود همراه‌اش خواهد بود در هر برنامه‌ی جنگ که نئوکان‌ها ریخته باشند.
بلر گفت «ذهن بازی داشته باشید» و فراموش کرد بگوید در جنگ عراق آن‌قدر ذهن‌اش بسته و متعصب بود که توجه نکرد اکثریت مردم عراق مخالف جنگ عراق هستند، همان مردمی که راهپیمایی‌های پرشمار بسیاری برگزار کردند از جمله در 15 فوریه 2003 دو میلیون نفر از آنان در خیابان‌های لندن حاضر شدند تا گسترده‌ترین راهپیمایی در تاریخ انگلستان شکل بگیرد.
وقتی بلر برای مشاوره به شرکت‌های بین‌المللی با ادعای درک فرهنگ‌های دیگر حاضر می‌شود، آیا او همان تونی بلر نیست که سیاست‌هایش باعث گسترش ناامنی و تجزیه‌ی جهان شد؟ آیا سیاست‌های او بانی حمله به آزادی‌های مدنی در انگلستان نشد و بانی گسترش جنبش‌های ضد-مسلمانان در این کشور نشد؟ آیا او همراه اسرائیل نشده است تا فرهنگ مردم فلسطین را پاکسازی کنند؟
خوشبختانه تونی بلر نمی‌تواند وارد منطقه‌ای از جهان شود و معترضین او را احاطه نکنند. او در کالج کولبی حاضر شد و لیسا ساواژ در جمع دانشجویان این سخنرانی را در اعتراض به حضور تونی بلر در مراسم فارغ‌التحصیلی‌اش بیان کرد:
چرا جنایتکار جنگی تونی بلر را زیر سوال می‌برم؟
اگر شما یک روز زیبای بهاری در یکشنبه‌ای در ماه می از خواب در میان بیدار شوید، چه خواهید کرد؟سوار قایق به دریاچه خواهید رفت و از آب شیشه‌ای و شفاف آن لذت خواهید برد، پشت‌میز صبحانه خواهید خورد یا شاید هم... شاید هم بخواهید مانع از حضور جنایتکار جنگی تونی بلر در مراسم فارغ‌التحصیلی دانشجویان کالج کولبی در واتیرویل شوید!
چه‌کسی تصور می‌کرد که اعتراض ما به صفحات اصلی رسانه‌ها راه پیدا کند؟ (واشنگتن‌پست، دبلیو‌جی‌ام‌یی، هوستون کرانیکل و دیلی میل فقط چند نام از این رسانه‌هاست.)
ما پلاکارد «بلر جنایتکار جنگی» است را به سالن این مراسم بردیم. بعد از شروع مراسم و صحبت‌های بلر، لحظه‌ای مکث کردم و بعد داد زدم: «تونی بلر جنایتکار جنگی است! او را بازداشت کنید. او در مورد جنگ عراق دروغ گفته است. او جنایتکار جنگی است!»
لحظه‌ای بعد پلیس مرا بازداشت کرد و مجبور به ترک مراسم شدم. من به پلیس گفتم نباید مرا بازداشت کند چون مجرم دیگری است.
لحظه‌ای بعد تونی بلر خواست صحبت کند و ریجلی فولِر دوباره گفت: «جنایتکار جنگی!» و او را هم از سالن خارج کردند.
از پلیس نظرش را در مورد بلر پرسیدم، جوابی نداد و فقط گفت: «من کارم را می‌کنم، همین.»
گفتم سربازان آلمان نازی هم در دادگاه همین حرف را در مورد جرایم‌شان زدند، گفتند آن‌ها هم فقط کارشان را می‌کردند. پرسیدم تا حالا تاریخ خوانده است و گفت نه، پیشنهاد کردم یک وقتی سراغ اسناد مربوط به دادگاه نورنبرگ برود.
پلیس دوباره گفت از محدوده‌ی دانشگاه برویم مگرنه رسماً ما را بازداشت کرده و خواهند برد. گفتم: «ما شهروندان ناراضی هستیم. قبلاً هم بازداشت شده‌ایم، مثلاً جلوی کاخ سفید.»
من احساس سردرگمی شهروندان امریکایی را درک می‌کنم، از کارهای کثیف ناتو و کشورهای عضو آن خسته شده‌اند، ولی پول مالیات‌هایشان هر سال باعث کشتار بیگناهان بیشتری می‌شود، آن‌ها از اعتراض وحشت دارند، می‌ترسند شغل‌شان را از دست بدهند یا وضعیت زندگی‌شان دچار مشکلاتی شود، درحقیقت آن‌ها از امنیت جهان امروز وحشت دارند.
اما اعتراض در هر جایی ممکن است، امروز ما در کالج کالبی به تونی بلر اعتراض کردیم.
