بله. البته دقیقتر اگر بگویید خود اسلام بود. وقتی اعتقاد به حکومت پادشاه یا یک ایدئولوژی فراگیر از بین برود و تنها زبان و قومیت عامل تعریف ملیت شود البته که مرزها پاره خواهد شد و مردم آواره می شوند و نسل کشی و پاکسازی های قومی وسیع رخ می دهد. در حالی که اگر یک شاه به عنوان صاحب کشور اعم از هر نوع زبان و نژاد عامل وحدت باشد و یا یک ایدئولوژی مانند اعتقاد به مارکسیسیم - ورای از نوع قومیت و نزاد- در شوروی و یوگسلاوی از بین برود و ناسیونالیسم حاکم شود شاهد فجایعی مانند جنگ بالکان یا جنگ قره باغ و نظایر آن ها خواهیم بود. اما وقت آن است که به ایران نگاه کنیم. ایران کشوری با تنوع فراوان قومی و زبانی و مذهبی است. یک زمانی شاه به عنوان پدر کشور عامل وحدت بود ( برای همین شاه گفت با رفتن من ایران ایرانستان خواهد شد و بلااصله هم بعد از انقلاب جریان های تجزیه طلبانه راه افتاد ولی) بعد ازانقلاب ایدئولوژی حکومت اسلامی به عنوان نقطه مشترک شیعه و سنی و همه اقوام مختلف ایرانی - که همه مسلمان هستند- عامل وحدت شد و باکری ترک را کنار خرازی فارس و شیخ شویش عرب و کاک جلال کرد قرار داد. اما حالا با رویکرد روز افزودن سکولاریسم و تضعیف هدفمند اعتقاد حاکمیت اسلام البته نقش قومیت گرایی رو زبه روز در حال پر رنگ تر شدن است. دموکراسی در کشورهای با تنوع قومیتی معنایی جز تجزیه کشور ندارد چرا که یک قوم اقلیت وقتی هدفش را ببینید نمی تواند بر اکثریت تحمیل کند فورا یاد ساز جدایی می افتد. و این است دلیل اصرار اصلاح طلبان بر جامعه مدنی به جای جامعه مکتبی چرا که آنها هدفی جز نابودی و تجزیه ایران ندارند. برای همین فراکسیونهای قومیتی در مجلس ایجاد کردند. اگر الان از سرنوشت پوگسلاوی عبرت نگیرید خودتان عبرت تاریخ خواهید شد.

احسنت

درود خدا بر امام انقلاب اسلامی.

قاجاریه که از 200 سال قبل به روغن سوزی افتاده بود.شاه و باباش هم که نوکر اجنبی بودن. اما روحانیت در یک جنگ جهانی علیه ایران پیروز شدن و یه وجب هم از خاک ایران جدا نشد.

همه سرزمينون رو پس ميگيريم و ترك و عرب رو هم بيرون ميكنيم. ايران ما كشوريست با آرماني بزرگ.

احسنت

احسنت!