به گزارش مشرق، سیدحیدر محمدی اظهار کرد: سازمان غذا و دارو بنا به رسالتش که وظیفه ایجاد دسترسی به داروها را دارد، برنامه ریزی لازم را انجام می‌دهد.

وی افزود: طبیعتا سازمان غذا و دارو وظیفه تامین ارز صنایع را ندارد و این وظیفه برعهده بانک مرکزی است و وظیفه اصلی ما تامین دارو و جلوگیری از کمبود آن است. 

بیشتر بخوانید:

۲ عامل تورم از زبان وزیر اقتصاد

مدیر کل دارو و مواد تحت کنترل سازمان غذا و دارو با اشاره به اینکه با کاهش منابع ارزی مجبور به اولویت بندی برای تامین دارو هستیم، عنوان کرد: سال گذشته بر اساس سیاست‌های کلی سلامت که جز قوانین بالادستی کشور است، سناریوهای مختلفی رابرای انتقال مابه التفاوت یارانه ارز دارو به بیمه‌ها ارائه کردیم و سازمان برنامه و بودجه و تیم‌های کارشناسی موجود در مجلس شورای اسلامی نیز همکاری داشتند. در واقع با این کار طبق قانون تامین مالی خدمات دارویی از طریق بیمه‌ها انجام می‌شد. 

وی ادامه داد: لیکن متاسفانه جریاناتی که امروز لیست اقلام نیمایی را مغرضانه منتشر کرده اند، سال گذشته با ایجاد هیاهوهای رسانه و لابی‌های گسترده در نهادهای متولی، مانع از کار کارشناسی هدفمند در جهت انتقال این یارانه به مصرف کننده واقعی شدند.

محمدی تصریح کرد:  این جریان‌ها افرادی هستند که در این چند سال بیشترین سوء استفاده را از ارز دولتی کرده اند و منافعشان در این است که این منابع به صورت اصولی به بیمه‌ها منتقل نشود. در شرایط فعلی نیز پیشقدم شده و دوباره همان هیاهوی سال گذشته خود را شروع کرده اند.

وی افزود: از اردیبهشت سال گذشته به دلیل کمبود شدید منابع ارزی و فقدان تامین ارز لازم برای صنایع دارویی، لاجرم رو به اولویت بندی تخصیص ارز آوردیم تا از وقوع کمبودهای گسترده جلوگیری شود. در مرحله اول همه اقلام OTC، مواد جانبی، مواد بسته بندی و بخشی از داروهای دارای مشابه تولید داخل نیمایی شدند. 

محمدی گفت: به تدریج و در طول سال گذشته و امسال نیز برخی اقلام دارای مشابه تولید داخل و یا اقلام دارای ارزبری پایین نیز نیمایی شدند. 

مدیرکل دارو و مواد تحت کنترل سازمان غذا و دارو خاطرنشان کرد: در فهرست داروهای منتشر شده، برخی اقلام به دلیل اینکه جزو داروهای غیر ضروری بودند، برخی دچار کمبودهای شدید ناشی از عدم تامین ارز بودند و بیمارانی که دسترسی به داروهایشان را نداشتند ارزشان نیمایی شد. از مهر سال گذشته بانک مرکزی امکان تامین ارز روپیه را نداشت و همه داروهایی که صرفا با این ارز تامین می‌شد، دچار کمبود شدید شدند.