او در این گفت‌وگو به این سوال که آیا تهیه کننده خصوصی داریم یا خیر و اینکه چگونه بیت المال را باید هزینه سینما کرد توضیحاتی را ارائه داده است و معتقد است همه باید فیلم بسازند ولی کسانیکه معتقد به دین و انقلاب نیستند باید از جیب خودشان کار کنند نه جیب ملت.

متن گفت‌وگو با مستغاثی به شرح زیر است:

همه حرف ما این است که برخی که ضد دین عمل می کنند از پول بیت‌المال استفاده نکنند/آنها با پول خودشان فیلم بسازند

بنظر من هنرمند ما باید در ابتدا تکلیف خودش را مشخص کند. اینکه بالاخره کدام طرف ایستاده است. البته مهم هم نیست می‌تواند کسی آن طرف ایستاده باشد. کسی هم اجبار نکرده است که همه این طرف باشند. خوشبختانه در ایران اهالی فرهنگ و هنر این آزادی را داشته‌اند که آن طرف بایستند و اتفاقا آزادی بیشتری هم داشته‌اند، راحت کتاب‌شان را منتشر می‌کنند، راحت فیلم می‌سازند اما همه حرف ما این است که از پول بیت‌المال استفاده نکنند، بیت‌المال نباید برای کسی که آن طرف است پول بدهد؛ خودت پول بگذار و خودت هم فیلم بساز.

آقایان فیلم بسازند ولی از جیب خودشان

می‌گویند آزادی تا جایی است که توهین به عقیده و دین نشود اما مساله این است که در ایران به اعتقادات دینی توهین می‌شود و مجوز هم می‌گیرند. من می‌گویم این هم خیلی اشکال ندارد چون در هر صورت جامعه ما جامعه مذهبی است، مگر تا به حال به ما فحش ندادند و ما را نکوبیدند؟ اصلا سینما به ایران آمد تا دین‌زدایی و اسلام‌زدایی کند. این مأموریت‌ها از اول برای سینما بوده است، از اولین فیلم که همان «حاجی‌آقا آکتور سینما» بود که شروع به مسخره کردن یک ارزش اسلامی کردند. به نظر من تا جایی که وهن ائمه و وهن اسلام نشود مشکلی نیست اما من حرفم این است که با پول بیت‌المال فیلم نسازید.

تهیه کننده خصوصی در سینمای ایران نداریم

یکی از موارد سینمایی ما این است که از جیب دیگران پول بردارند و بسازند و خرج کنند، تهیه کنندگان خصوصی هم که در سینما نداریم همه از سازمان‌های مختلف پول می‌گیرند و خرج می‌کنند.

همه از رانت دولتی استفاده می‌کنند، تجهیزات از فارابی و غیره می‌گیرند.

آنهایی که ادعایشان می‌شود دست‌شان در جیب خودشان است هنوز یک دوربین ساده ندارند

حرف این است که آنهایی که ادعایشان می‌شود که دست‌شان در جیب خودشان است هنوز یک دوربین ساده ندارند. با پول بیت‌المال نباید بسازند خودشان با امکانات خودشان بسازند.

یکی از عجایب سینمای ما این است که تهیه کنندگان پیش از اکران فیلم به سود خودشان می‌رسند

یکی از عجایب سینمای ما این است که تهیه کنندگان پیش از اکران فیلم به سود خودشان می‌رسند و این هیچ جای دنیا سابقه ندارد. در ایران تهیه کننده قبل از اکران پولش را می‌گیرد و برای سود روی سود حرص می‌زند.

گمان می کنند اگر به افرادی که دغدغه‌شان انقلاب نیست پول ندهند تا فیلم بسازند سینما تعطیل می‌شود

توجیه اینهایی که پول بیت المال را در اختیار اینها قرار می دهند هم این است که سینمای ما نباید تحریم شود باید سرپا بماند. فکر می‌کنند این افرادی که دغدغه‌شان انقلاب نیست اگر فیلم نسازند سینما تعطیل می‌شود و این تعطیل شدن برای کشور مشکل ایجاد خواهد کرد برای همین به آنها تجهیزات و امکانات می‌دهند.

به جای اینکه به فکر دادن آمار باشیم با تولید چند فیلم خوب در سال مشکل سینما حل می شود

در حالی که من همیشه گفته‌ام اگر این سینما سالی چند فیلم خوب داشته باشد مساله حل می‌شود و نباید برای اینکه فقط آمار بدهیم روز به روز فیلم‌های بی‌کیفیت تولید کنیم. در ضمن اینکه هر ارگان دولتی خودش را ملزم نداند که وارد گود شود و بخواهد پول بدهد. 90 درصد فیلم‌های جشنواره سال گذشته قبل از محتوا ساختار ضعیفی داشتند، فیلم‌نامه ندارد، شخصیت‌های فیلمش روی هوا است پس به نظر من چند فیلم خوب بهتر است از چندین فیلم بی محتوا و ضعیف.