به گزارش مشرق، علیرضا تقوی‌نیا، تحلیلگر مسائل سیاسی در کانال تلگرامی خود نوشت: در اوج جنگ نفتکش ها هنگامی که زد و خوردها در شاخاب پارسی بالا گرفت، آمریکا با وارد کردن هلیکوپترهای جنگی مجهز به تجهیزات رزم شبانه سعی در متوقف کردن قایق های تندروی سپاه پاسداران و مقابله با سایر یگان های مین ریز نمود.

در یکی از این حملات، هلیکوپترهای آمریکایی به کشتی باربری ایران اجر متعلق به ارتش جمهوری اسلامی ایران حمله کردند و چن نفر از پرسنل ارتش را به شهادت رساندند.

در نتیجه مسئولان عالی نظامی ایران در پی راهکاری برای مقابله با این هلیکوپترها برآمدند.

در هنگامه جنگ نفتکش ها، آمریکا موشک های دوش پرتاب استینگر را جهت مقابله با هلیکوپترهای میل ۲۴ شوروی به مجاهدین افغانی که با اشغالگران روسی می جنگیدند، تحویل دادند.

ایران نیز از این فرصت استفاده برده و طی مذاکره محرمانه با یکی از رهبران مبارزه علیه شوروی در افغانستان به نام احمدشاه مسعود موشک های استینگر را به میزان بسیار کمی (۵ فروند) دریافت نمود (این معامله به صورت بسیار سری انجام شد و آمریکایی ها از آن بی خبر بودند).

با اوج گیری درگیری ها با نیروهای آمریکایی در خلیج فارس، سپاه پاسداران تصمیم گرفت از موشک های دوش پرتاب استینگر استفاده کند.

در روز ۱۶ مهرماه ۱۳۶۶، ناگروه مقابله به مثل نیروی دریایی سپاه بوشهر به فرماندهی نادر مهدوی با ۳ فروند شناور تندرو همراه با ۲ نیروی موشکی (کریمی و محمدی ها ) که از تهران به آنها ملحق شده بودند، به سمت جزیره فارسی حرکت کرد.

آنها ابتدا در جزیره هماهنگی های اولیه را انجام دادند و به سمت منطقه مدنظر جهت عملیات رفتند ولی هلیکوپترهای آمریکایی جهت قطع ارتباط آنها با مرکز فرماندهی سپاه در بوشهر، ابتدا به جزیره فارسی حمله بردند و با موشک دستگاه های مخابراتی آنجا را منهدم ساختند  ارتباط ناوگروه با بوشهر قطع شد.

نادر مهدوی فرمانده ناوگروه عملیات را لغو نکرد و تصمیم به انجام عملیات گرفت که ناگهان از چند جهت مورد حمله غافلگیرانه هلیکوپترهای آمریکایی قرار گرفتند و یکی از شناورها بلافاصله مورد اصابت واقع شد. 

یکی از نیروهای پدافند موشکی سپاه به محمدی ها بلافصله موشک استینگر را آماده کرده و به سمت هلیکوپتر آمریکایی آتش گشود که آن بالگرد بافاصله منهدم شد و ۲ سرنشین آن کشته شدند.

با توجه به تعداد بالای هلیکوپترها و حجم آتش شدید آنها ، قایق های سپاه از چند جهت مورد اصابت قرار گرفتند و جمعی از آنان شهید و چند رزمنده نیز اسیر گشتند.

آمریکایی ها نادر مهدوی و بیژن گرد را زنده اسیر کرده و روی ناو هواپیمابر اعدام نمودند اما بقیه اسرا را ۱۶ روز بعد به کشور عمان تحویل دادند.

اما این عملیات چند دستاورد راهبردی داشت.

 برای اولین بار بعد از جنگ جهانی دوم بود یک هلیکوپتر آمریکایی توسط قایق های تندرو سرنگون میگردید، پس از این عملیات به آمریکایی به دستیابی ایران به موشک های استینگر پی بردند و از آن تاریخ به بعد به هیچ وجه وارد حریم ۵ کیلومتری قایق های تندرو و سایر شناورهای نظامی جمهوری اسلامی نشدند.

 به جز موازنه موشک های دوش پرتاب در برابر هلیکوپترهای پیشرفته، ایران جرات و نیات تعرضی خود علیه آمریکا را نیز رسما عیان کرد و موازنه وحشت بین خود و طرف آمریکایی برقرار ساخت که تا امروز پابرجاست و پس از آن درگیری دیگر بالگردهای ایالت متحده جرات و جسارت عملیات علیه شناورهای ایران را نداشتند.

البته ایران با حملات متعدد به نفتکش ها و کشتی های جنگی آمریکایی انتقام حمله به ناوگروه خود را گرفت که انهدام فریگیت پیشرفته ساموئل بی رابرتز توسط مین دریایی در کانال احمدی کویت از جمله آنها بود.

 پس از این رزم دریایی، ارتقای وضعیت پدافند هوایی یگان های درگیر از جمله اولویت های نیروی دریایی سپاه قرار گرفت و ترکیب آن با سیستم های دفاع هوایی زمین پایه مستقر در ساحل، باعث تسلط جمهوری اسلامی بر آسمان خلیج فارس شد.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.