این انتخاب در حالی صورت گرفت که میشل پلاتینی رئیس فرانسوی یوفا زیاد مشتاق برگزاری چنین رویداد بزرگ و مهمی در شرق اروپا نبود. ولی وی که به تازگی به این سمت انتخاب شده بود نتوانست مانع از اعطای آراء بسیاری از مخالفین خود به میزبانی مشترک لهستان و اوکراین شود.
آرای موافقی که گفته می‌شود در دوران ریاست مدیر سابق این اتحادیه، به دنبال توافق‌های غیر رسمی از پیش تعیین شده بودند و پشت پردۀ این زد و بند‌ها مسائل اقتصادی و سیاسی پنهان بوده است. پس از آن بود که سنگ اندازی برای برگزاری این مسابقات در دو کشور اروپای شرقی به اوج خود رسید اما اکنون و پس از تنش‌های فراوان میان اتحادیۀ فوتبال اروپا و دو کشور میزبان، خصوصأ اوکراین در ارتباط با عدم رعایت تقویم مقرر برای پیشبرد ساختار‌های لازمه سوت آغاز رقابت‌ها در حالی به صدا در خواهد آمد که تنش‌های سیاسی به عنوان اهرمی جدید برای به ناکامی کشاندن این مسابقات فعال شده است.
بایکوت سیاسی بازی‌ها و عدم حضور رئیس جمهوری فرانسه و نخست وزیر بریتانیا در این مسابقات به بهانه حمایت از یولیا تیموشنکو که در خارکیو، یکی از چهار شهر میزبان رقابت‌ها در اوکراین زندانی است سبب شده است که در نخستین کنفرانس مطبوعاتی رسمی روز نخست این مسابقات، میشل پلاتینی مجبور شود بیشتر به مسائل سیاسی و بحران و تنش ناشی از آن بپردازد تا مسائل ورزشی.
یولیا
تیموشنکو نخست وزیر غربگرا و سابق اوکراین، و رهبر "حزب میهن" از جمله
طراحان اصلی یکی از مهمترین انقلابهای رنگی معاصر موسوم به انقلاب نارنجی
در اوکراین بود. وی اعتراضات مردمی را در قالب حمایت از "ویکتور یوشچنکو" و
مخالفت با نتایج انتخابات ریاست جمهوری سال 2004 اوکراین که در آن "ویکتور
یانوکوویچ" کاندیدای مورد حمایت روسیه به پیروزی رسیده بود هدایت کرد.
همچون همه انقلاب های رنگی، این اعتراضات که به کف خیابان ها کشیده شده بود، با استفاده از فضاسازی سنگین رسانه های غربی، سبب لغو نتایج انتخابات ریاست جمهوری و برگزاری مجدد آن زیر نظر ناظران غربی شد که در نتیجه آن ویکتور یوشچنکو نامزد غربگرای ریاست جمهوری، با کسب ۵۲ درصد آرا قدرت را در دست گرفت. این در حالی بود که بلافاصله خانم یولیا تیموشنکو به عنوان خست وزیر معرفی و از سوی پارلمان به این سمت برگزیده شد. تیموشنکو تمام تلاش خود را برای عضویت اوکراین در نهادهای بین المللی همپیمان با امریکا همچون اتحادیه اروپا و ناتو انجام داد و در این زمینه نیز به موفقیت رسید.
با این حال دادگاهی در اوکراین اکتبر ۲۰۱۱ و پس از آن‌که تیموشنکو را به اتهامات مختلف مجرم شناخت وی را به ۷ سال حبس محکوم کرد. یکی از اتهامات تیموشنکو این بود که با امضای یک قرارداد گازی با روسیه در سال ۲۰۰۹ از قدرت سوء استفاده کرده است. نخست وزیر سابق اوکراین ۲۰ آوریل در اعتراض به آن‌چه که از آن به عنوان بدرفتاری ماموران زندان توصیف کرده، اقدام به اعتصاب غذا کرد تا به این وسیله یک جنجال جدید و پر سر وصدای رسانه ای را رقم بزند.
این در حالی بود که هیات وزیران کشور انگلستان هم در پی بازداشت تیموشنکو، بحث تحریم رقابت‌های یورو را مطرح کرد. اداره امور خارجی و مشترک المنافع انگلیس که به اختصار اداره خارجی انگلیس نامیده می‌شود اعلام کرده هیچ مقام رسمی از سوی این کشور به تماشای مسابقات مرحله گروهی در اوکراین نخواهد رفت و در مورد مرحله حذفی هم با توجه به برنامه کاری فشرده وزیران در آستانه بازی‌های المپیک لندن و نگرانی از مواضع دولت اوکراین متعاقبا تصیم گیری خواهد شد.
«ویلیام هیگ» وزیر امور خارجه انگلیس در
پاسخ به سوالی درباره تحریم مسابقات فوتبال در اوکراین گفت: «نمی‌خواهم
حمایت ما از تیم انگلیس به پشتیبانی سیاسی از برخی کار‌ها که در حال حاضر
در اوکراین انجام می‌شود، تعبیر شود.»
انتشار این عکس از آسیب‌های جسمی تیموشنکو، جنجال زیادی برپا کرد
از سویی دیگر «اولگ ولوشین» سخنگوی وزارت خارجه اوکراین هم در این باره می‌گوید: «نگرانی‌های بریتانیا قابل درک است ولی تحریم فقط به فوتبال صدمه می‌زند و تاثیری در پرونده تیموشنکو ندارد.»
ولادیمیر خاندوهی، سفیر اوکراین در لندن می‌گوید دولت انگلیس هرگز تصمیم به تحریم رقابت‌های یورو ۲۰۱۲ در اوکراین نگرفته و این سوء تفاهمی بوده که از صحبت‌های نخست وزیر انگلیس برداشت شده است. خاندوهی به مورگن پست گفت: «برنامه شلوغ نخست وزیر و نگرانی در خصوص نمونه‌هایی از عدالت تبعیض‌آمیز در اوکراین و مشکلات قانونی این کشور دلایل دولت انگلیس برای عدم حضور در این بازی‌ها بود. موضع ما در خصوص این موضوعات روشن است. بیش از یک بار به نمایندگان انگلیس توضیح دادیم که از دیدگاه ما تداخل موارد ورزشی با سیاست کار درستی نیست. در نتیجه می‌خواهم بگویم که امروز هر تصمیم و کلمه تحریم در فرهنگ لغات سیاسی انگلیس جایی ندارد.»
بحران مالی و هزینه های هنگفت جام قهرمانی اروپا
اما رقابت های این دوره حواشی غیر ورزشی دیگری هم داشته است. حدود ۵۰۰ معترض هم روز یک‌شنبه (۲۱ خرداد، ۱۰ ژوئن) در شهر پونزان با اشاره به این‌که برای سازمان‌دهی این مسابقات هزینه بسیاری اختصاص داده شده، در مخالفت با بازی‌های یورو ۲۰۱۲ تظاهرات کردند.
کاتارزینا زارنوتا که سازمان‌دهی این اعتراض را به عهده داشت گفت: «ما در حال اعتراض علیه سیاست کنونی هستیم. در زمان بحران وقتی که (هزینهها در زمینه) تامین مسکن اجتماعی کمتر و کمتر می‌شود ما میلیون‌ها زلوتی (واحد پول لهستان) برای ساخت استادیوم فوتبال هزینه می‌کنیم.»
اما از سویی دیگر، دختر نخست‌وزیر سابق اوکراین اعلام کرده که رویدادهای سیاسی در این کشور نباید روی برگزاری مسابقات جام ملتهای اروپا در سال ۲۰۱۲ تاثیر داشته باشد. یوگنیا تیموشنکو، دختر نخست‌وزیر سابق اوکراین اعلام کرد که مادرش سخت می‌کوشد تا اطمینان حاصل پیدا کند که لهستان و اوکراین حق برگزاری مسابقات جام ملتهای اروپا را داشته باشند.
او تاکید کرده که متوجه است چرا برخی از سیاستمداران تصمیم گرفته‌اند این مسابقات فوتبال را تحریم کنند و آن را سیاسی خوانده است.
