تا زمانی که دلار ابزاری در دست دولتهاست که می توانند با آن کسری بودجه و کمبود درآمدهای خود را جبران کنند، دلار نه تنها نمی شکند بلکه هر روز به قرب و منزلت آن نزد دولت های مستقر در جمهوری اسلامی بیشتر می شود. نتیجه هم آن می شود که حقوق یک ملیون تومانی سال 1390 معادل هزار دلار بود و حقوق هفت میلیونی سال 1400 معادل دویست و هشتاد دلار و ایذأ قیمتها!!!

و ایضا مزدوران پیاده سازیه اصول روسیه...

دلار هنوز به عنوان ارز مرجع جهانی به کمک سازوکارهای مثل یو ترن و تعهدات پترودلاری اعراب هنوز با تزریق اسکناسهای چاپ شده فدرال رزرو مشغول مکیدن شیره جان سرمایه های ملت ها در عوض فروختن تورم این خلق پول به اقتصاد جهانیه. تصور روزی که اقتصاد آمریکا شاهد بازگشت همه دلار های خودش باشه یک کابوس دهشتناک برای همه سیاسیت مدارهای آمریکاییه روزی که با فرغون هم دلار ببری بعید میدونم چیزی کف دست آمریکایی ها بذارن. راه حل این موضوع تشکیل مراودات غیر دلاری بر مبنای یک موجودیت دارای ارزش ذاتی مثل طلا معادن کشف شده قابل استخراج، نفت موجود و تهاتر های عظیم کالایی در قبل فروش خدمات متقابله منطقه ایه. ارزش پول فقط با تولید خدمات قابل عرضه بین المللی ومنطقه ای بهتر میشه نه با ذخیره دلار یا هر ارز بدون پشتوانه دیگه.

واقعا تعطیلات خوش بگذره