به گزارش مشرق به نقل از ايرنا، 'مسعود ده نمکي' روز يکشنبه در نشست 'نقدي بر سينماي ايراني' در خصوص توليد فيلم مستند 'کدام استقلال؟ کدام پيروزي؟ که قبل از شروع جلسه براي شرکت کنندگان در جلسه پخش شد، افزود: اين فيلم از سال 82 به بعد توسط يک گروه 15 نفري از دانشجويان به مدت يک سال و نيم فيلمبرداري شد و از بيش از 200 ساعت راش يک فيلم 70 تا 80 دقيقه آن تهيه شد.
وي گفت: مضمون آن همان مضمون کنايه آميز در خصوص جنجال هاي سياسي و جناح بندي هاي موجود بود که در حواشي اين دعواها عدالت گم شده و مردم قرباني اين منازعات مي شوند.
وي با اشاره به اينکه اين فيلم وقتي وارد شبکه خانگي شد به اندازه فيلم هاي سينمايي مخاطب داشت، اظهار داشت: اين تجربه نويي در حوزه سينماي مستند بود.
وي در ارتباط با ضعف هاي سينماي ايران يادآور شد: انقلاب اسلامي به دنبال تغيير در محتواي متون آموزشي بود و اين تغيير بدون اساتيد متعهد که به آنچه که بيان مي کنند باور نداشته باشند، مسير نيست و قرباني شدن تعداد زيادي از نخبگان فکري و بروز جنگ تحميلي در ابتداي انقلاب، کشور را دچار روزمرگي کرد.
اين نويسنده و کارگردان سينما خاطر نشان کرد: در دهه اول انقلاب به وضع موجود اکتفا شد و در دهه دوم بعد پايان جنگ با سازندگي کشور در حوزه هاي مختلف سياسي، اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و هنري روبرو شديم. در اين دوره در حوزه عمل ميان ادعا و عمل مان در آن شرايط تناقض هايي ايجاد شد و الگوي وارداتي توسعه را در مقابل خود قرار داديم و براساس آن عمل کرديم.
وي با بيان اينکه در حوزه فرهنگي اين تضاد بيشتر خود را نشان داد، اضافه کرد: چون نسل انقلاب زنده است و آرمانگرايي حرف اول را مي زند و مردم در فطرت خود ارزش هاي مدرن و جديد در دوران گذر از مدرنيته را احساس مي کنند، در بسياري از موارد اين احساس ها واکنش هايي را ايجاد مي کند.
کارگردان سريال تلويزيوني 'دارا و ندار' اضافه کرد: بعد از انقلاب سينما با تغييرات ساختاري همراه بود و عده اي کشور را ترک کردند و يک نيروهاي جديد بعنوان نسل جديد سينماگران انقلاب جايگزين آنها شدند. اين نيروهاي جديد وارد سينماي مستند و داستاني شدند. مطالعه کارنامه هنري تک تک اين افراد جديد که وارد سينما شدند نشان مي دهد که ورود آدم هاي جديد توانسته سينما را دچار انقلاب فرهنگي کند يا خير؟
ده نمکي در ادامه با اشاره به تندترين افراد آن بخش که حتي دکوپاژ اسلامي تعريف کرده و راديکال ترين مواضع انقلابي و ايدئولوژيک را داشتند، گفت: 'محسن مخملباف' با همه اين حرف هايي که از دکوپاژ اسلامي زد، تغيير ايدئولوژي داده و ريش هاي خود را تراشيد و به روشنفکرترين از همان جنسي که خودشان تعريف مي کنند، تبديل شد که از 'توبه نصوح' به 'سکس و فلسفه' رسيد.
وي با تاکيد بر بررسي چرايي تغيير نگرش و ايدئولوژي اينگونه افراد، افزود: تنها کسي که در آن مقطع بعد از ديدن يکي دو تا از فيلم هاي اوليه مخملباف نقدي نوشت که نه فقط نقد فيلم بود بلکه آينده امروز را براي وي پيش بيني کرد شهيد آويني بود. يعني پايان اين نوع نگاه به دين، واژگون شدن است.
اين نويسنده و کارگردان سينما، اولين علت تغيير در نگرش اين گونه افراد را فقر تئوريک دانست و اظهار داشت: در بحث تکنيک، متون تخصصي که در دانشگاه هاي هنر تدريس مي شود برابر با کتاب هاي 20 سال پيش غرب است. ضمن اينکه حتي در جذب دانشجويان رشته هاي هنر و بازيگري علاوه بر آزمون علمي، آنان را به لحاظ روانشناسي مورد ارزيابي قرار مي دهند.
ده نمکي با اشاره به اينکه در سينماي ديني و معناگرا مضامين ديني و اخلاقي به صورت مستقيم به تصوير کشيده مي شود، يادآور شد: هيچ فيلمي نمي تواند با نيم نگاهي به مفاهيم ارزشي و اخلاقي آن جامعه، آثاري توليد کند که بتواند در جامعه تاثيري فراتر از سرگرم سازي داشته باشد و مضامين اخلاقي و ديني بايد جاري و ساري در فيلم باشد.
وي با اشاره به اينکه سينماي ايران دچار فقر تئوريک و بحران مخاطب است، خاطر نشان کرد: مخاطب امروز ما با مضامين تينيجري و فيلم فارسي مواجه شده و تعداد آن نسبت به دهه اول انقلاب بسيار پايين تر است.
اين نويسنده و روزنامه نگار نجات سينماي ايران را در گرو توليد انديشه و انقلاب در مضمون دانست و گفت: نوآوري درتکنيک دست يافتني است و سينماي ايران دچار بحران فقر مضمون نيز هست. ما نتوانستيم حلقه بين ادبيات و سينما را درست برقرار کنيم.
نشست 'نقدي بر سينماي ايراني' در سالن شهيد مطهري دانشگاه تربيت مدرس با حضور 'مسعود ده نمکي' نويسنده و کارگردان سينماي ايران و جمعي از خبرنگاران و دانشجويان اين دانشگاه برگزار شد.