به گزارش مشرق به نقل از فارس، روزنامه "واشنگتن پست"  مطلبی را به به قلم "دیوید ایگناتیوس" نوشته است که در آن بر انتقال سیاسی در افغانستان تأکید شده است.

ایگانتیوس نوشته است: اگرچه آمریکایی‌ها به شدت در تلاش‌اند تا با تسریع روند انتقال مسئولیت‌‌های امنیتی به افغان‌ها هرچه زودتر سربازان خود را به خانه برگردانند اما زمزمه‌ها در کابل درباره انتقال مسئولیت‌های سیاسی به دولت جانشین حامد کرزی و نیز بررسی لزوم تسریع این روند شینده می‌شود.

طبق قانون اساسی افغانستان، دور بعدی انتخابات ریاست جمهوری افغانستان، که پایان 2 دور ریاست جمهوری حامد کرزی می‌باشد، باید قبل از پایان سال 2014 میلادی برگزار شود.

اما هم اکنون بحث درباره برگزاری زود هنگام این انتخابات و برگزاری آن در سال 2013 است که در این صورت نیروهای بیشتری از ناتو در افغانستان خواهند بود تا بتوانند امنیت را تأمین کنند.

توافق انگلیس با انتخابات زودهنگام در کابل

در همین حال "ویلیام پتی" سفیر انگلیس در کابل به روزنامه "گاردین" گفته است که مذاکرات خوبی درباره اینکه چرا 2013 زمان خوبی برای برگزاری انتخابات است، انجام شده است.

وی تصریح کرد که انگلیس هیچ مخالفتی با این طرح نخواهد داشت.

یکی از دلایلی که برای برگزاری انتخابات زودهنگام مطرح شده است این است که این اقدام به جای اینکه فقط روی وضع نظامی تمرکز کند، توجه را به انتقال سیاسی بیشتر معطوف می‌کند.

تأکید بر مسائل نظامی به جای سیاسی و حاکمیتی، از ابتدا تاکنون مشکلاتی را بر سر راه اقدامات آمریکا در افغانستان به وجود آورده است.

یکی از مشاوران ناتو در کابل در این باره می‌گوید: ما یک طرح دقیق، جزئی و به شدت مدیریت شده درباره انتقال مسئولیت‌های امنیتی داریم اما در واقع هیج طرح کاربردی برای انتقال قدرت سیاسی در دست نداریم.

دولت اوباما فرض را بر این گذاشته که انتخابات طبق برنامه در سال 2014 برگزار می‌شود اما بدون در نظر گرفتن زمان انتخابات، برخی مقامات ارشد آمریکایی بر این باورند که حالا زمان آن است تا بیشتر روند انتقال مسئولیت‌های سیاسی تمرکز شود تا مسئولیت‌های نظامی.

پیش از این، "رایان کراکر" سفیر کارآزموده آمریکا در کابل، به امید ترغیب و حمایت از نسل جدید رهبران پس از کرزی، دسترسی خود به سیاستمداران افغان را گسترش داده است.

من نمی‌دانم که این نوع دسترسی‌های سیاسی از طریق کدام رکن قدرت در آمریکا انجام می‌شود.

برخی بر این باورند که این اقدام در حوزه وظایف سیا است چون این سازمان در زمینه تماس‌های محرمانه و پرداخت هزینه‌ها فعالیت دارد اما چرا این کار سیاسی را نباید به شکل آشکار و از طریق سفارت انجام داد؟

ابلهانه است که صدها میلیارد دلار برای ایجاد ثبات در افغانستان هزینه شود و بعد واشنگتن تظاهر کند که علاقه‌ای به شکل دادن چشم‌انداز سیاسی و حمایت از روی کار آمدن یک جانشین قوی و محبوب به جای کرزی را ندارد.

تمرکز آمریکا روی مسائل سیاسی افغانستان می‌تواند باعث آشفته شدن طالبان شود.

هم اکنون، شبه‌نظامیان بر این باورند که اگر بتوانند تا زمان خروج برنامه‌ریزی شده نیروهای رزمی ناتو (که در واقع نقش اصلی خود را اواسط سال 2013 واگذار می‌کنند) دوام بیاورند، پس از آن قادر خواهند بود آزادانه در سرزمین خود جولان دهند.

اما اگر طالبان شاهد روی کارآمدن رهبران سیاسی جدید در افغانستان توسط آمریکا باشد در آن صورت امید خود را تا حدی از دست داده و بیشتر تمایل خواهند داشت تا به مذاکره روی آورند.

یک مقام ارشد افغان در این باره می‌گوید: بدون شک آمریکا باید تلاش کند تا از رهبران اصلی میانه‌رو در هر گروه حمایت کند.

به گفته وی، معامله با طالبان قبل از روز کار آمدن یک دولت جدید در افغانستان، در نهایت پایان غم‌انگیزی خواهد داشت.

چهره‌های افغان در چشم‌انداز سیاسی افغانستان

تحلیلگران آمریکایی، اروپایی و افغان، از برخی افراد برای حضور در چشم‌انداز سیاسی آتی افغانستان نام برده‌اند که عبارتند از:

"فاروق وردک" وزیر آموزش و پرورش و پشتون،

"حنیف اتمر" وزیر کشور سابق و پشتون،

"اشرف غنی احمدزی" وزیر دارایی سابق و پشتون که هم اکنون در حال کمک به مدیریت طرح انتقال است،

"امرالله صالح" رئیس سابق اداره اطلاعات و تاجیک،

"عطا محمد نور" فرماندار محبوب ولایت "بلخ" و تاجیک،

"شکریه بارکزی" نماینده پشتون مجلس که حامی حقوق زنان است و

"رمضان بشردوست" وزیر برنامه‌ریزی سابق و هزاره که در حوزه مبارزه با فساد فعالیت می‌کند.

هر کدام از این سیاستمداران افغان (و ده‌ها تن دیگر که در اینجا مجال پرداختن به آن نیست)  چهره سیاسی پویاتری به کشور می‌دهند؛ کشوری با فساد کمتر و شایسته سالاری بیشتر در مقایسه با دولت دمدمی مزاج کرزی.

به گفته مشاور ناتو، ما به یک دینامیک جدید سیاسی و پایدار نیاز داریم که با منافع امنیتی ما همسو باشد.

در شرایطی که قرار است انتخابات پیش رو، آینده سیاسی افغانستان را تعیین کند پس چرا دولت آمریکا به شدت در تلاش است تا هم اکنون از طریق مذاکره با طالبان با آنان معامله کند؟ این سئوال خوبی است.

شاید دولت اوباما روند دسترسی به دشمن را یک سال زودتر و قبل از روی کارآمدن تیم جدید رهبری در کابل آغاز کرده است.

مذاکرات به بن بست خورده با طالبان نیز یک دلیل دیگر برای تمرکز بیشتر روی مسائل سیاسی است. بدین ترتیب، یک دولت محبوب‌تر اما با تجربه کمتر می‌تواند درباره آینده کشور با دشمن مذاکره کند؛ دشمنی که  اگرچه قدرت زیادی در استفاده از بمب‌های کنار جاده‌ای دارد اما به شدت منفور است.

به گفته این مقام افغان، رفتن کرزی به ما اجازه می‌دهد تا بتوانیم همه چیز را از اول آغاز کنیم. هر چه زودتر بهتر.

به گزارش فارس، به نظر می‌رسد پس از موافقت پارلمان افغانستان پیمان استراتژیک کابل – واشنگتن، آمریکایی‌ها با فراغ خاطر بیشتری به سوی انتقال سیاسی  گام بردارند.

در افغانستان هم افراد متعددی برای ریاست جمهوری افغانستان کاندیدا شده اند که از آن جمله "علی احمد جلالی" وزیر کشور سابق افغانستان از اقوام پشتون و "فوزیه کوفی" عضو پارلمان و از قوم تاجیک هستند.

اپوزیسیون دولت افغانستان هم گرچه کاندیدای مشخصی را معرفی نکرده است اما اظهارات و نگرانی‌های متعددی درباره انتخابات ریاست جمهوری آینده افغانستان داشته است.