به گزارش مشرق، در گزارش‎ های سالانه «سطح شادبودن کشورها» که با حمایت سازمان ملل تهیه و منتشر می‏ شود، ما ایرانی‎ ها جایگاه چندان خوبی در بین دیگر کشورها نداشته ‎ایم، اما این موضوع اجتماعی نیازمند یک بررسی جدید و نظرسنجی داخلی بود تا وضعیت خودمان را بهتر ارزیابی کنیم؛ کاری که حالا مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) آن را انجام داده است.

۶۳ درصد شاد و  ۳۷ درصد ناشاد

ایسپا این نظرسنجی را با جامعه آماری افراد بالای ۱۸ سال کل کشور (شهر و روستا) و با اندازه نمونه ۱۵۴۶ در تاریخ ۵ تا ۹ اردیبهشت ۱۴۰۰ به شیوه مصاحبه تلفنی اجرا کرده و از پاسخگویان پرسیده است «با درنظر گرفتن همه چیز شما چقدر شاد هستید؟» نتایج نشان می‎دهد، ۱۲ درصد از پاسخگویان گفتند «خیلی شاد هستم» و ۵۰/۹ درصد نیز اعلام کردند «نسبتا شاد هستم»؛ یعنی وضعیت شادمانی حدود ۶۳ درصد پاسخگویان خوب است. اما در مقابل ۱۳/۶ درصد گزینه «خیلی شاد نیستم» و ۲۳/۵ درصد گزینه «اصلا شاد نیستم» را انتخاب کرده ‎اند.

زنان و تحصیل کرده‎‌ها شادترند

نتایج به تفکیک گروه‎ها نشان می‎دهد، زنان تا حدودی نسبت به مردان شادترند. همچنین با افزایش سن افراد از میزان شادی کاسته می‎شود. افراد با تحصیلات دانشگاهی از افراد با تحصیلات غیردانشگاهی شادتر هستند.

رهبر انقلاب: زندگیِ بی شادی و ‌لبخند، زندگی دوزخی است

قبل از هر چیز بهتر است این باورمان را تقویت کنیم که شادی و لبخند، یک نیاز مهم در زندگی است و در حوزه اجتماعی هم باید مسئولان برای تقویت آن همت کنند. اهمیت این موضوع تا اندازه ‎ای است که رهبر انقلاب هم در دیدار سال ۸۳ با مسئولان سازمان صداوسیما به آن اشاره کردند و فرمودند: «یکی از مقوله‌های بسیار مهم و یقیناً یکی از ضرورت‎های جامعه، لبخند است. لبخند یکی از نیازهای زندگی انسان است. زندگیِ بی‎ شادی و بی‌لبخند، زندگی دوزخی است. زندگی بهشتی، زندگی با لبخند است... . شادی لازم است و باید آن را برای مردم تأمین کرد؛ منتها این کار برنامه‌ریزی می‎خواهد».

البته ایشان در همان دیدار با مدیران سازمان صداوسیما، به ویژگی‌‎های طنز خوب به عنوان یک عامل ایجاد شادی در جامعه هم اشاراتی داشته ‎اند که در جای خود قابل بررسی است، اما نکته مهم، تاکید ایشان بر اهمیت شادی و لبخند در زندگی است و این رویکرد، وظیفه دستگاه‏ها و سازمان‌های مسئول برای توجه به این موضوع را دوچندان می‌کند.

در همین زمینه روزنامه خراسان با مجید ابهری، آسیب‎ شناس اجتماعی  گفت‌وگویی داشته است.

عامل اصلی ناشادی در یک سال اخیر کروناست

ابهری معتقد است: عامل اصلی این وضعیت در یک‎سال اخیر، بیماری مرگ‎ آفرین کروناست که تاکنون چندین هزار نفر از هموطنان ما را به کام مرگ کشانده یا در بیمارستان‌ها بستری هستند و وضعیت نامناسبی دارند. در این شرایط سخت که گاه با قرنطینه نیز همراه بوده است، نبود شادی‌‎های مجاز سبب شده مردم بیشتر در خود فرو بروند.

وی افزود: از سوی دیگر گرانی و فشارهای اقتصادی هم باعث کاهش نشاط اجتماعی شده است. با تبعاتی مثل: فشارهای اقتصادی، کاهش سطح درآمدها، کوچک شدن سفره‌های مردم، وجود حداقل یک یا دو فرد تحصیل‌کرده بیکار در هر خانواده و...

ابهری تأکید کرد: انتشار گسترده برخی اخبار تلخ اجتماعی مثل خودکشی‎ ها، فرزندکشی ‎ها و ... در کاهش نشاط مردم اثرگذار است.

این آسیب‎ شناس اجتماعی در ادامه گفت: بگو مگوها و اختلافات برخی مسئولان با هم نیز به گونه‎‌ای است که نشاط مردم را نشانه می‎‌رود و بازتاب آن به گونه‌ای است که انگار مردم مقصر شرایط موجود هستند. انگار نه انگار که همین مسئولان و مدیران خودشان قصور و کوتاهی کرده‌اند و مشکلات مردم ناشی از فقدان مدیریت آن‌هاست.

ابهری با بیان اینکه دین مبین اسلام تبسم و لبخند نوعی از احسان به شمار می‎‌آید،‌ تصریح کرد: برای افزایش نشاط در جامعه باید در زمینه حل مشکلات اقتصادی مردم تلاش شود. موضوع دیگر خودداری از انعکاس بعضی تضادهای درون دولتی و بگومگوهای سیاسی در سطح جامعه است، چرا که انتشار آن باعث اضطراب و استرس مردم می‏‌شود.

وی ادامه داد: بخشی از مسئولیت هم بر دوش رسانه و به خصوص صدا و سیماست که باید با تولید برنامه‌های مناسب، نشاط جامعه را به وضعیت مطلوب برساند. با این‌گونه اقدامات برای افزایش نشاط، از بروز بسیاری آسیب‎های اجتماعی دیگر مثل اعتیاد و طلاق هم پیشگیری خواهد شد.