به گزارش مشرق، باشگاه خبرنگاران به نقل از روزنامه سوئيسي لوتان نوشت: با به قدرت رسيدن سوسياليستها در فرانسه و وعده فرانسوا اولاند رئيس جمهور اين کشور براي خروج نيروهاي فرانسوي از افغانستان، اکنون سران ناتو در جستجوي راه حلي براي حفظ انسجام در اين سازمان هستند.

قرار است در نشست سران ناتو در شيکاگو ، مسئولان کشورهاي عضو اختلافات خود را درخصوص پرونده هاي مهمي از جمله افغانستان برطرف کنند.

نکته قابل توجه در نشست شيکاگو اين است که ديگر کشورهاي ناتو راهبرد مدعي فاتح جنگ افغانستان بودن را دنبال نمي کنند. در اين نشست تلاش مي شود از اختلاف نظر درباره جدول زماني خروج نيروها از افغانستان و برخي تنشهاي ديگر که ممکن است تا سال 2014 بروز کند اجتناب شود. به نظر مي رسد رويکرد آمريکا و فرانسه محور اصلي نشست شيکاگو باشد.تصميم اولاند براي فراخواندن نيروهاي فرانسوي از افغانستان ، از جمله مسائل اصلي گفتگوهاي شيکاگو قلمداد مي شود.

آندرس فوگ راسموسن دبير کل ناتو  اولويتهاي نشست آينده سران اين سازمان را در شيکاگو برشمرد که شامل تعهدات جديد درقبال افغانستان خواهد بود.

راسموسن گفت: سران ناتو در نشست خود درباره همکاري با افغانستان در آينده، توانمنديهاي اين سازمان و همچنين همکاري با ديگر کشورها در جهان که از شرکاي ناتو به شمار مي روند گفتگو خواهند کرد. وي تصريح کرد سران ناتو در اين نشست درباره پيشرفت هاي صورت گرفته در افغانستان ارزيابي خواهند کرد.

راسموسن همچنين از پيشرفت نيروهاي افغان که قرار است سال آينده فرمانده نيروهاي رزمي و تا سال 2014 نيز مسئوليت کلي امنيت در افغانستان را به عهده بگيرند استقبال کرد.

نيروهاي خارجي مستقر در افغانستان قرار است تا پايان سال 2014 اين کشور را ترک کنند و مسئوليت کلي امنيت در اين کشور را به نيروهاي افغان واگذار کنند.

راسموسن تاکيد کرد: ناتو پس از سال 2014 نيز در کنار افغانستان خواهد ايستاد و سران ناتو در نشست شيکاگو بر اين تعهد خودشان تاکيد خواهند کرد.
آمريکا که ميزباني نشست سران ناتو را در شيکاگو به عهده دارد اعلام کرده است تعهد درقبال افغانستان پس از سال 2014يکي از اولويتهاي نشست 28 کشور عضو ناتو و 22 کشور غير عضو ناتو است که در نيروي کمک به برقراري ثبات و امنيت در افغانستان موسوم به ايساف مشارکت دارند.
باراک اوباما رئيس جمهور آمريکا اوايل اين ماه يک موافقتنامه همکاري راهبردي را با حامد کرزاي همتاي افغان خود امضا کرد. پيش بيني مي شود ديگر شرکاي ناتو نيز چنين کاري را انجام دهند.

بااين حال ممکن است ديگر کشورها نتوانند چنين تعهدات گسترده اي را در قبال کابل مطرح کنند.

فرانسوا اولاند رئيس جمهور جديد فرانسه گفت: به تعهد خود درخصوص خارج کردن نيروهاي فرانسوي از افغانستان تا پايان امسال که در خلال مبارزات انتخاباتي خود مطرح کرده بود پايبند است . اين در حالي است که کارشناسان مي گويند خروج نيروهاي فرانسوي از افغانستان تا پايان امسال به لحاظ لجستيکي با مشکلاتي روبرو خواهد بود و همچنين محدوديت زماني نيز ممکن است اجازه چنين کاري را ندهد.

اولاند وعده داده است: سه هزار و 300 نيروي نظامي فرانسه را امسال به کشور بازگرداند و دو سال زودتر از زمان برنامه ريزي شده ناتو، به نقش رزمي کشورش در افغانستان پايان دهد.

مقامات افغانستان با کم اهميت دانستن تعهد اولاند درمورد خروج زودهنگام نيروهاي فرانسوي از افغانستان تاکيد کردند نيروهاي افغان آماده اند تا مسئوليت امنيت در کشورشان را تا سال 2013 بدست بگيرند.

آنها همچنين گفتند ترديد دارند فرانسه براي تکميل کردن خروج از افغانستان تا پايان امسال زمان کافي داشته باشد.

اما خروج زودهنگام فرانسه از افغانستان ، تضمين هاي ناتو را درمورد اينکه اين ائتلاف در زمينه خروج از افغانستان شتابزده عمل نخواهد کرد به چالش خواهد کشيد.

متحدان ناتو ممکن نيست بتوانند در نشست شيکاگو درمورد کمک به افغانستان در آينده به توافق برسند.

هرچند ممکن است در اين نشست سران بتوانند زمينه را براي يک موافقتنامه در کنفرانس بين المللي ماه ژوئيه توکيو درباره افغانستان هموار کنند .

راسموسن همچنين کمک بين المللي بيشتر به افغانستان را خواستار شد و گفت افغانستان نيازمند حمايت جامعه بين المللي از روند بازسازي و تدوين قانون اساسي در اين کشور است.

اولاند روز شنبه در آستانه نشست سران کشورهاي عضو سازمان پيمان آتلانتيک شمالي، ناتو، اعلام کرد در روزهاي آينده براي خروج نيروهاي فرانسوي از افغانستان، تقويم جديدي تعيين خواهد کرد.

اولاند اعلام کرد در تقويم جديد، تاريخ خروج نيروهاي فرانسوي از افغانستان پيش از پايان سال دو هزار و دوازده تعيين خواهد کرد.

اولاند در پايان نشست سران گروه هشت در کمپ ديويد، در کنفرانسي مطبوعاتي اعلام کرد درباره عقب نشيني نيروهاي فرانسوي از افغانستان در سال 2012، اينکه نيروهاي رزمي با چه روندي از افغانستان خارج شوند، در روزهاي آيند با وزير دفاع و فرماندهان ستاد ارتش فرانسه نشست هايي برگزار خواهد شد.

وي همچنين اعلام کرد تعدادي از نيروهاي فرانسوي براي عمليات آموزشي يا بازگرداندن تجهيزات، بعد از سال 2012 در افغانستان باقي خواهند ماند، اما او به تعداد دقيق اين نيروها اشاره اي نکرد.

رئيس جمهور فرانسه افزود روز يکشنبه در شيکاگو چگونگي آموزش نيروهاي پليس و ارتش افغانستان را بر اساس معاهده اي که در سال 2012 ميان نيکلا سارکوزي رئيس جمهور سابق فرانسه و حامد کرزاي، رئيس جمهور افغانستان امضا شد، تشريح خواهد کرد.

اولاند در پاسخ به سئوالي درباره واکنش آمريکا به خروج نيروهاي فرانسوي از افغانستان پيش از تاريخي که ناتو تعيين کرده است، گفت من نمي گويم آنچه را که من گفته ام، اوباما قبول دارد.

وي بار ديگر با تکرار اين مطلب که تصميم وي قابل مذاکره نيست، افزود ما مي توانيم درباره مسائلي مانند اين تصميم يک جانبه فرانسه بدون اين که بخواهد به سايرين درس بدهد، به توافق دست يابيم.  
 
اکنون براي جلوگيري از شکست اجلاس شيکاگو باراک اوباما بايد سران ناتو را بر آن دارد تا اين سه موضوع مهم را در دستور کار خود قرار دهند.

موضوع نخست آنکه به نظر مي رسد رويداد هاي اخير در افغانستان خروج نيروهاي ناتو از اين کشور را تسريع مي کند. در اجلاس ليسبون توافق شده بود عمليات نيروهاي ناتو در افغانستان تا پايان سال 2014 ادامه يابد و پس از آن هم نيروهاي اين سازمان به آموزش و حمايت از نيروهاي افغان ادامه دهند.  اکنون صحبت از آن است که بيشتر نيروهاي ناتو تا سال 2013 از افغانستان خارج شوند.

توافق استراتژيکي جديدي که اوباما با مقامات افغان امضا کرده است تداوم حمايت هاي امنيتي را تضمين مي کند اما اين توافق به يک استراتژي نظامي حمايتي نياز دارد. ناتو بايد براي هدايت اين تلاش ها برنامه اي داشته باشد و يک برنامه منطقي براي نيروها، ماموريت هاي آنان و چگونگي خروجشان فراهم کند.

موضوع ديگري که دولت اوباما بايد توجه سران ناتو را به آن جلب کند پرداختن به نقطه ضعف هاي اين سازمان است که ژوئن گذشته رابرت گيتس، وزير دفاع وقت امريکا، آنها را بيان کرد. دولت اوباما بايد سران ناتو را تحت فشار بگذارد تا يک ساختار شفاف براي هماهنگ سازي منابع و تصميم گيري درمورد بودجه اعضا ايجاد کند و بايد آمادگي داشته باشد تا در اين راستا به آنان کمک کند.

موضوع سوم آن است که در بيانيه اجلاس ليسبون بر لزوم همکاري با کشورهاي غير عضو ناتو تاکيد شده بود اما پيشرفت در اين زمينه بسيار کند پيش مي رود و قوانين اداري معمول نيز راه پيشرفت را بسته اند.