به گزارش مشرق به نقل از عصر ایران، شیخ خالد بن احمد آل خلیفه در مصاحبه با شبکه تلویزیونی بحرین ضمن اعتراض به سخنان اخیر علی لاریجانی و حسینعلی شهریاری رئیس و نماینده مجلس ایران درباره بحرین گفت: این دخالت‌ها همیشه ادامه داشته و از سال ۱۹۷۹ افزایش یافته است. شاه سابق ایران ادعاهایی علیه بحرین داشت ولی با پذیرش نظر ملت بحرین و مواضع بین‌المللی و ماموریت وقت هیات سازمان ملل متحد در این کشور، موضع عاقلانه و حکیمانه‌ای را اتخاذ کرد!

 اشاره وزیر خارجه بحرین به تصمیم ۹ مارس ۱۹۷۰ (اسفند ۱۳۴۹) دبیرکل وقت سازمان ملل متحد برای نظر خواهی از مردم بحرین درباره استقلال بحرین یا پیوستن آن به خاک ایران است. هیات سازمان ملل متحد به ریاست ویتوریا گیچاردی پس از گفتگو با طیف‌هایی از مقامات مذهبی و مدنی و مردم عادی بحرین اعلام کرد که تقریبا تمام مردم بحرین خواهان یک حکومت کاملا مستقل هستند و اکثریت بزرگی از آن‌ها بحرین را یک کشور عربی می‌دانند.

 این تصمیم در شورای امنیت تایید شد و بحرین استقلال خود را در ۱۴ اوت ۱۹۷۱ اعلام کرد. حکومت پهلوی نیز پیش از بقیه کشور‌ها استقلال بحرین را به رسمیت شناخت. این در حالی است که در میان مردم و پارلمان وقت ایران مخالفت‌های زیادی با جداسازی بخشی از ایران از سرزمین مادری وجود داشت ولی محمدرضا پهلوی در خیانتی تاریخی تصمیم گرفت تا بحرین را از ایران جدا کند و به عنوان یک کشور مستقل به رسمت بشناسد.

وزیر خارجه بحرین افزود: گاهی ادعاهایی از طرف ایران می‌شنویم که بحرین استان چهاردهم ایران است همچنین می‌شنویم که ملت بحرین می‌خواهد به کشور مادر برگردد و به ایران ملحق شود. این دخالت‌ها و مواضع ایران تنها علیه بحرین نیست بلکه علیه همه است. می‌بینیم که ایران مواضعی علیه امارات، کویت و عربستان نیز می‌گیرد.
 
وی ادامه داد: از این مواضع ایران در برابر همسایگانش تعجب می‌کنیم و این در حالی است که ایران به همسایگان خود نیاز دارد، همسایگانی که براساس دین برادران ایرانی‌ها هستند و در مسائل بین‌المللی در کنار آن‌ها ایستاده‌اند. وزیر خارجه بحرین ادامه داد: هر‌گاه ما دست برادری و دوستی و حسن همجواری را به سمت ایران دراز کردیم با دستی روبه‌رو شده‌ایم که خواهان آسیب زدن به کشور ماست.
 
وی درباره احضار کاردار سفارت ایران در منامه به وزارت خارجه بحرین نیز گفت: کاردار ایران با حرفه‌ای‌گری به وظیفه خود عمل کرد و گفت که موضع بحرین را به دولت ایران منتقل می‌کند. همچنین در مقابل، کاردار بحرین در تهران نیز به وزارت خارجه ایران احضار شد. مقامات ایرانی به کاردار بحرین گفتند که مواضع آن‌ها چیزی جز دوستی با بحرین نیست ولی باید پرسید که مقامات ایرانی از کدام دوستی صحبت می‌کنند؟