به گزارش خبرنگار ورزشی مشرق، نامه بسیار ساده بود. "اسرائیل کودکان را در حال بازی فوتبال می کشد. چرا شما اسرائیل را کمک می کنید؟ من دیگر آرسنال را حمایت نخواهم کرد." و این، واگویه های دختری هفت ساله به نامه فاطمه- زهرا است که از قلب اراضی اشغالی به لندن نوشته شد.
در آن دوران، این دست نوشته توجه افکار عمومی را به خود جلب کرد؛ اما نیازی به زمان چندانی نبود تا فراموش شود و از یادها برود. این چند خط که توسط کودکی از دل مقاومت به سوی مرکز صهیونیسم جهانی ارسال شد، در رسانه های معتبر راه چندانی پیدا نکرد و البته، پاسخی نیز بدان داده نشد.

درباره این نامه پاسخی از سوی باشگاه بزرگ لندنی داده نشد؛ اما امروز می بینیم باشگاه های دیگری نیز وجود دارند که در این راستا اقدام می کنند. این نامه، نمونه ای از حرف های دل کودکانی است که روزهایشان را با آوارگی و زیر موشک های رژیم صهیونیستی می گذرانند. پاسخ باشگاه های فوتبالی که از امکان خود جهت تطهیر این رژیم استفاده می کنند، چیست؟
اکنون، روزها از نگارش آن نامه می گذرد؛ اما کسی نمی داند فاطمه زهرای هفت ساله، در چه حالی است و چه می کند. آیا او زنده است یا مانند صدها کودک دیگر، قربانی توحش رژیم نژادپرستی شده است؟
راستی، این موضوع برای فوتبال و فوتبالی ها چه اهمیتی دارد؟ مهم این است که کدام رنگ قهرمان شود. حرف ها و پرسش های یک کودک هفت ساله فلسطینی چه اهمیتی دارد؟