به گزارش مشرق، آیا این موضوع واقعا می‌تواند درست باشد که بیشتر افراد در زندان‌های آمریکا قبل از محاکمه بازداشت شده اند؟ و چه مقدار از حبس‌های جمعی نتیجه جنگ با مواد مخدر است؟ پاسخ به این سوالات دشوارتر از آن است که تصور می‌کنید، زیرا نظام بازداشتی و زندان‌ها در آمریکا بسیار پراکنده است.

آژانس‌های مختلف دولتی آمریکا درگیر در سیستم عدالت کیفری این کشور داده‌های مهم زیادی را جمع آوری می‌کنند، اما برای کمک به سیاستگذاران یا مردم برای درک آنچه اتفاق می‌افتد، این اطلاعات منتشر نشده است.

بیشتر بخوانید:

پشت پرده عقیم‌سازی اجباری در زندان‎‌های آمریکا +فیلم

در حالی که حمایت عمومی از اصلاحات عدالت کیفری آمریکا همچنان در حال شکل گیری است، مهمتر از هر زمان دیگری است که واقعیت‌ها به درستی درک شوند.

این گزارش با تجزیه و تحلیل سیستم‌های مختلف حبس این کشور، وضوح لازم را ارائه می‌دهد.

بیشتر بخوانید:

افزایش اعدام‎های فدرال در آمریکا

سیستم عدالت کیفری آمریکا تقریبا ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر را در هزار و ۸۳۳ زندان ایالتی، ۱۱۰ زندان فدرال، هزار و ۷۷۲ مرکز اصلاح کودکان، ۳ هزار ۱۳۴ زندان محلی، ۲۱۸ بازداشتگاه مهاجرتی و ۸۰ زندان مربوط به سرخپوستان و همچنین در زندان‌های نظامی، مراکز تعهدات مدنی و بیمارستان‌های روانی نگهداری می‌کند.

در زندان‌های فدرال آمریکا حدود ۲۲۶ هزار نفر در حبس به سر می‌برند؛ نکته حائز اهمیت این است که از این تعداد تنها ۱۶۶ هزار نفر محکوم شده اند و باقی افراد محبوس بدون هیچ محکومیتی در حبس به سر می‌برند.

جرایم افراد زندانی در زندان‌های فدرال آمریکا می‌توان به موضوعات مرتبط با مهاجرت، مواد مخدر، جرایم عمومی، خشونت، مال و اموال و دیگر موضوعات اشاره کرد.

همچنین حدود ۶۳۱ هزار نفر هم در زندان‌های محلی آمریکا در حبس به سر می‌برند؛ از این تعداد ۷۴۰ هزار نفر بدون هیچ محکومیتی در زندان‌های محلی آمریکا به سر می‌برند.

همچنین حدود ۴۴ هزار فرد زیر سن قانونی نیز در زندان‌های آمریکا حبس شده اند؛ ۴۲ هزار نفر هم در زندان‌های مهاجران آمریکا زندانی هستند.

این دیدگاه کلان به ما امکان می‌دهد تا بر مهمترین عوامل حبس جمعی متمرکز شویم و سیستم‌های حبس مهم، اما اغلب نادیده گرفته شده را شناسایی کنیم.

هر ساله بیش از ۶۰۰ هزار نفر وارد زندان‌های آمریکا می‌شوند، اما تعداد افرادی که بازداشت می‌شوند هر سال ۱۰.۶ میلیون مورد است.

تعداد افرادی هم که از زندان‌ها و بازداشتگاه‌ها آزاد می‌شوند به طور ویژه‌ای زیاد است، زیرا بیشتر افرادی که در زندان‌ها به سر می‌برند، محکوم نشده اند.

برخی تازه دستگیر شده اند و ظرف چند ساعت یا چند روز برای آزادی وثیقه ارائه می‌دهند، در حالی که بسیاری دیگر فقیر و عملا نمی‌توانند وثیقه‌ای را ارائه دهند و تا زمان محاکمه در پشت میله‌های زندان باقی می‌مانند.

حداقل از هر ۴ نفر که به زندان می‌روند یک نفر در همان سال دوباره دستگیر می‌شود و این افراد اغلب کسانی هستند که با فقر، بیماری روانی و اختلالات مصرف مواد مخدر روبرو هستند و با حبس شدن، مشکلات آنها فقط وخیم‌تر می‌شود.

به طور کل حدود ۵۵۵ هزار نفر از افرادی که در زندان‌های آمریکا محبوس هستند بدون محکومیت حبس شده اند و به دلیل عدم توانایی در ارائه وثیقه، به ناچار در زندان‌ها مانده اند.

بر اساس گزارش ها، میانگین ارزش وثیقه برای جرایم مرتکب شده در آمریکا حدود ۱۰ هزار دلار است؛ به همین دلیل بسیاری از افراد توانایی ارائه وثیقه را نداشته و بنابراین تا زمان برگزاری دادگاه خود در زندان‌ها محبوس می‌مانند.

بر اساس آمارها، یک نفر از هر ۵ نفر در زندان‌های آمریکا به دلیل ارتکاب جرایم مربوط به مواد مخدر در حبس به سر می‌برد.

بر این اساس، حدود ۴۵۰ هزار نفر در این رابطه در زندان به سر می‌برند؛ از این تعداد ۱۹۱ هزار نفر در زندان‌های ایالتی، ۱۵۷ هزار نفر در زندان‌های محلی، ۹۹ هزار نفر در زندان‌های فدرال، ۲ هزار و ۱۰۰ نفر در زندان‌های مربوط به افراد زیر سن قانونی و ۸۰ نفر در زندان‌های نظامی در حبس به سر می‌برند؛ در زندان‌های محلی حدود ۱۲۰ هزار نفر هنوز به ارتکاب هیچ جرمی محکوم نشده اند.

کمتر از ۹ درصد از کل افراد زندانی در زندان‌های خصوصی آمریکا نگهداری می‌شوند؛ بیشتر محبوس شده‌ها در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های دولتی به سر می‌برند.

با این وجود، طیف وسیعی از صنایع خصوصی و حتی برخی از آژانس‌های دولتی همچنان از حبس‌های جمعی سود می‌برند.

بسیاری از زندان‌های شهری و شهرهای کوچک، فضاهایی را به سایر سازمان‌ها از جمله سیستم‌های زندان‌های ایالتی، خدمات مارشال آمریکا و اداره مهاجرت و گمرک آمریکا اجاره می‌دهند و از این بابت هم درآمدهایی به دست می‌آورند.

یکی از موضوعاتی که در مورد زندان‌های آمریکا مشاهده می‌شود، به اصطلاح کارخانه‌هایی در پشت میله‌ها هستند.

شرکت‌های خصوصی آمریکایی از نیروی کار زندان استفاده می‌کنند؛ این خود دلیلی برای پایان نیافتن زندان‌های دسته جمعی است.