به گزارش مشرق به نقل از فارس، هفته‌نامه‌ "امريکن‌فري‌پرس " در گزارشي به قلم "ريچارد واکر " به موضوع سلاح‌هاي شيميايي پرداخته و در خصوص چگونگي لو رفتن برنامه‌هاي اسرائيل در زمينه تسليحات شيميايي و بيولوژيک مي‌نويسد: وقتي پاي پتانسيل تسليحات کشتار جمعي اسرائيل به ميان کشيده مي‌شود، اين رژيم همه تلاش‌هاي خود را به‌کار مي‌بندد تا ساخت و نگهداري انواع سلاح‌هاي سمي و بيولوژيک که طي ‌دهه‌هاي متمادي در موسسه تحقيقاتي بيولوژيک رژيم صهيونيستي (تاسيس شده در سال 1952 در "نسزيونا " (Ness Ziona) در جنوب تل‌آويو) انبار گرديده، مخفي باقي بماند.
اتحاد شوروي سابق، به‌خاطر نفوذ جاسوس خود در قلب موسسه تحقيقاتي نسزيونا، در رابطه با قابليت‌هاي عوامل گاز اعصاب اسرائيل همه ‌چيز را به‌خوبي مي‌دانست. جاسوس اين کشور يک يهودي روسي‌تبار و متخصص بيماري‌هاي واگيردار به نام دکتر "مارکوس کلينگبرگ " (Marcus Klingberg) بود که در سال 1941 به‌عنوان پزشک در ارتش سرخ خدمت کرده و در سال 1948 به اسرائيل مهاجرت و به شرکت‌هاي علمي - تحقيقاتي وزارت جنگ اسرائيل پيوسته بود. در خلال يک دهه، وي به تاسيسات مخفي نسزيونا منتقل و به کمک‌هاي خود به‌عنوان هدايت‌گر علمي ادامه داد. البته در سال 1983 به جاسوسي وي پايان داده شد، چرا که "موساد " (Mossad) اطلاعاتي را توسط يکي از جاسوسان خود در "ک.گ.ب " مبني بر خيانت وي دريافت کرده بود.
به خاطر جلوگيري از فرار دکتر کلينگبرگ، موساد به وي اطلاع داد به تخصص وي جهت تحقيق در مورد آتش‌سوزي در تاسيسات شيميايي مالزي نياز است و بايد سريعا چمدان‌هاي خود را براي سفر آماده سازد. صبح روز بعد، وي توسط عوامل سرويس اطلاعاتي اسرائيل همراه چمدان‌هاي خود دستگير و مخفيانه از "تل‌آويو " به مقصدي نامعلوم انتقال داده شد و آنجا پس از ده روز بازجويي سخت، به جرم خود اعتراف کرد. وي به اتهام جاسوسي در دادگاهي ويژه محاکمه و به بيست سال زندان محکوم گرديد. دکتر کلينگبرگ نهايتا پس از تحمل 16 سال زندان و 4 سال بازداشت خانگي آزاد گرديد. رژيم صهيونيستي تاکنون به اين قضيه به‌عنوان بدترين جاسوسي در تاريخ خود نگاه مي‌کند. حتي آن‌را بدتر از افشاي زرادخانه تسليحات اتمي خود توسط "مردخاي وانونو " (Mordecai Vanunu) که مدراکش در روزنامه ساندي‌تايمز انگلستان در سال 1986 چاپ گرديد، به‌شمار مي‌آورد.
واکر با بيان اينکه افشاي برنامه تسليحات هسته‌اي اسرائيل در مقايسه با افشاي زرادخانه تسليحات شيميايي به‌طور گسترده‌تري مورد پوشش خبري قرار گرفت، مي‌نويسد: به هرحال در سال 1990 با انتشار گزارشي توسط آژانس اطلاعات دفاعي ايالات متحده، در اختيار داشتن منطقه آزمايش سلاح‌هاي شيميايي در صحراي نقب مورد تاييد قرار گرفت. يکي از مهمترين شواهدي که ساخت سلاح‌هاي بيولوژيک و شيميايي توسط اسرائيل را به اثبات مي‌رساند، وقتي به‌دست آمد که هواپيماي ترابري اسرائيل بر فراز آمستردام در سال 1992 سقوط کرد. در اين هواپيما 190 ليتر مواد شيميايي براي ساخت تسليحات گاز اعصاب "سارين " (sarin) وجود داشت. بارنامه اين هواپيما نشان مي‌داد اين مواد شيميايي به مقصد پايگاه نسزيونا بارگيري شده است. فرستنده آن نيز يک شرکت آمريکايي بود که مجوز صادرات آن توسط وزارت دفاع صادر گرديده بود. اما تا سال 1998 طول کشيد تا اسرائيل بپذيرد که مقصد نهايي اين محموله مواد شيميايي خود اسرائيل بوده است. در هر حال از سوي اين رژيم ادعا گرديد که اين مواد، براي کاربردهاي غيرنظامي خريداري شده است.
وي در پايان نوشت: اگرچه در سال 1993 اسرائيل تحت فشار واشنگتن، کنوانسيون سلاح‌هاي شيميايي را امضا کرد ولي اعضاي اين کنوانسيون نه آن را تاييد و نه اشاره‌اي به برخورداري اسرائيل از عوامل گاز اعصاب و تسليحات بيولوژيک کردند. با اين وجود در سال 1998 فاش گرديد هواپيماهاي f-16 اسرائيل مانوري جهت مقابله با بکارگيري اين‌گونه سلاح‌ها از سوي دشمن و هم‌چنين استفاده از آن‌ها برگزار کرده‌اند.