جمشید هاشم‌پور

جمشید هاشم‎‌‎پور در روزگاری که سینمای ایران بنیه چندانی نداشت، مردم را راضی به خانه می‎‌‎فرستاد. او در دهه۱۳۶۰ آمار و اعداد فروش سینما را جابه‎‌‎جا کرد.

به گزارش مشرق، از میانه دهه۶۰ جمشید هاشم‌پور با حضور در چند فیلم اکشن دیده شد و در دهه۷۰ بسیاری از مخاطبان سینما که تعدادشان کم نبود برای دیدن هاشم‌پور به سینما می‌رفتند.
او در گفت‎‌‎وگویی در پاسخ به این سؤال که چگونه وارد سینما شد می‎‌‎گوید: «ورود من به سینما تصادفی و دور از انتظار بود. در زمان کودکی، پاتوق من و دوستانم در محله سلسبیل و در سینما خرم بود و در آنجا فیلم‎‌‎های متعددی را با بلیت ۶ریالی تماشا می‎‌‎کردیم. از دیدن فیلم بسیار لذت می‎‌‎بردم و حتما هفته‎‌‎ای دو سه‎‌‎ بار را به سینما می‎‌‎رفتیم. اما اصلاً فکرش را هم نمی‎‌‎کردم که روزی بازیگر سینما شوم و این مسئله حتی در خیالاتم هم وجود نداشت. آقای حسن شریفی که مدیر تولید فیلم «جهنم سفید» بود من را دید و گفت که می‎‌‎خواهی کار سینما انجام بدهی؟ من گفتم که بلد نیستم. ایشان من را پیش آقای خاچیکیان برد و من سال۱۳۴۷ در فیلم جهنم سفید نقش یک بدمن را بازی کردم».


تا قبل از بازی درخشانش در فیلم «عقاب‎‌‎ها»، این مسعود کیمیایی و ایرج قادری بودند که دوباره او را کشف کردند. بعد از یک دهه دوری از سینما، او با بازی در «تیغ و ابریشم» کیمیایی و «تاراج» قادری، راه ستاره شدن را آغاز کرد. همان ابهت و سر تراشیده در تاراج کار خودش را کرد.


دهه۱۳۶۰ برای جمشید هاشم‎‌‎پور روزگار پرکاری بود؛ سالی ۴یا ۵فیلم. او ستاره اکثر فیلم‎‌‎هایی بود که بر بستر جنگ ایران و عراق نوشته می‎‌‎شدند. حضور مؤثر او در چنین فیلم‎‌‎هایی آنچنان بود که در دهه‌های بعدی، بسیاری از دوستدارانش نه با نام فیلم سر و کاری داشتند و نه با کارگردانش؛ کافی بود جمشید هاشم‎‌‎پور در فیلم بازی کند. عقاب‎‌‎ها یکی از همین فیلم‎‌‎ها محسوب می‌شد که توانسته پرمخاطب‌ترین فیلم‎‌‎ تاریخ سینمای ایران باشد. ساموئل خاچیکیان این فیلم را براساس داستان واقعی نجات یک خلبان ایرانی توسط کردهای عراق و انتقال او به ایران ساخته بود.

هاشم‎‌‎پور در عقاب‎‌‎ها نقش یک تکاور ایرانی را دارد که در لباس مبدل وارد کردستان عراق شده است. فرار او با موتور درحالی‎‌‎که با هلی‎‌‎کوپتر عراقی تعقیب می‎‌‎شد، از صحنه‎‌‎های به‎‌‎یاد ماندنی این فیلم است.


جمشید هاشم‎‌‎پور در روزگاری که سینمای ایران بنیه چندانی نداشت، مردم را راضی به خانه می‎‌‎فرستاد. او در دهه۱۳۶۰ آمار و اعداد فروش سینما را جابه‎‌‎جا کرد.
مسعود پویا پیش‎‌‎تر در همین روزنامه نوشته است:‎‌‎ «حالا دیگر تهیه‎‌‎کنندگان برای همکاری با او سر و دست می‎‌‎شکستند، اما ارشاد ابتدا بازی با سر تراشیده را ممنوع کرد و بعد هم نزدیک به ۴سال جلوی فعالیت او را گرفت. جمشید آریا ممنوع‎‌‎الکار شد و مدتی بعد با ظاهر متعارف و نام جمشید هاشم‎‌‎پور به میدان آمد».


هاشم‎‌‎پور با کوله‎‌‎باری از تجربه و محبوبیت پا به دهه۱۳۷۰ گذاشت. بازیگری قدرتمند که صف سینما را برای نمایش فیلم «افعی» به درازا کشاند. او در این چهار دهه در کنار بازی در فیلم‎‌‎های اکشن؛ با فیلمسازان مطرحی چون علی حاتمی، کیانوش عیاری، واروژ کریم‌مسیحی، تهمینه میلانی، بهمن فرمان‎‌‎آرا، داوود میرباقری و... نیز همکاری کرده است.


درباره او نوشته‎‌‎اند: ‎‌‎«در چنین شرایطی هاشم‎‌‎پور روی دیگری از استعدادش را نشان داد. در کارهای متفاوت، خاص‎‌‎تر و محدودتری ظاهر شد که از یک‎‌‎سو او را در موقعیت مقایسه با بازیگران دیگر قرار می‎‌‎داد و از سوی دیگر با خود قبلی‎‌‎اش در قیاس قرار می‎‌‎گرفت. اکنون جلوی دوربین، مردی قوی هیکل و تنومند بود که در قالب یک پزشک یا پدر خوب خانواده می‎‌‎درخشید و از کلیشه‎‌‎ها فاصله می‎‌‎گرفت». آن بازیگر تنومند و قدرتمند سینمای دفاع‎‌‎مقدس، در سال‎‌‎های اخیر بیشتر نشان داده که استعداد ذاتی او در بازیگری هنوز تمام نشده است.

بیشتر بخوانید:

جمشید هاشم‌پور تنها قهرمان سینمای اکشن

حضور در نقش‎‌‎های متفاوت و درون‎‌‎گرا، آن سرگرد شهربانی سریال «شهرزاد» و همین اواخر بازی در نقش یک سیاسی پرنفوذ در سریال «آقازاده». این سوپراستار ورزیده و شکست‎‌‎ناپذیر زمانی که در حال حرکت شلیک می‎‌‎کرد، مخاطب را هیجان‎‌‎زده می‎‌‎کرد و معدود زمان‎‌‎هایی که شکست می‎‌‎خورد مردم را اندوهگین می‎‌‎کرد. جمشید هاشم‎‌‎پور اکنون ۷۶ساله شده و در ذهن مخاطب سینمای ایران پایان‎‌‎ناپذیر است.

منبع: همشهری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس