به گزارش مشرق، امیر زاهد طی یادداشتی که در کانال تلگرامی قلمدان منتشر شد به بررسی بودجه ۱۴۰۰ پرداخت.

دولت در ماه‌های پایانی خود دقیقا در فضای فکری سال های آغازین خود به سر می برد و با توهمی که از تعامل با دموکرات‌ها دارد، بودجه ۱۴۰۰را کاملا بایدنی بسته است.

فروش ۲.۳ میلیون بشکه نفت درحالیکه در سال‌های اوبامایی کاخ سفید هم به این میزان فروش نفت نرسیده بودیم علاوه بر اینکه سیگنال ضعف را در عرصه بین‌المللی مخابره می‌کند به طرف‌های غربی نیز این پالس را می‌دهد که ما ناچار به مذاکره با شما هستیم.

خوش‌بینی بیش از حد دولتی‌ها به درآمدهای نفتی در لایحه بودجه ۱۴۰۰ این احتمال را تقویت کرده که در سال آینده نه تنها کسری شدید بودجه داریم، بلکه احتمالاً با ابرتورم تقدیمی دولت، مردم فقیرتر و سفره انها کوچکتر میشود.

گفتنی است دولت لوایح بودجه ۹۸ و ۹۹ را هم مشابه لایحه بودجه ۱۴۰۰ به صورت «صوری» و با بیش برآورد عمدی منابع نفتی و با تکیه بر منابع غیرقابل تحققی مانند فروش اموال مازاد تنظیم کرد و با توجه به عدم اصلاح جدی این لوایح در مجلس دهم، شاهد بودیم که حدود یک سوم منابع مصوب قوانین بودجه در این سالها محقق نشد. نهایتا دولت برای جبران این کسری بودجه چشمگیر، با استفاده از ظرفیت شورای عالی هماهنگی سران قوا، به سراغ برداشت گسترده از منابع صندوق توسعه ملی و انتشار چشمگیر اوراق مالی مازاد بر قانون بودجه رفت که ماحصل این روش جبران کسری بودجه تورم ایجاد شده در سالهای ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ بود.

علی ایحال اگر بخواهیم بودجه سال جاری را در چند خط خلاصه کنیم باید گفت بودجه‌ ۱۴۰۰ با  بالاترین اتکا به استقراض و آینده‌فروشی؛

کمترین تحول در ساختار؛

کمترین تغییر در نظام مالیاتی؛

بیشترین وابستگی به نفت و برآورد غلط نسبت به فروش نفت؛

کم سابقه‌ترین کسری تراز عملیاتی؛

واقعا برای ادارۀ کشور در شرایط جنگ اقتصادی بسته شده است یا هدف دیگری دارد؟

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.