به گزارش مشرق به نقل از فارس، گلابدره‌ای در حالی در بیمارستان الغدیر شهر تهران بستری است که رییس بیمارستان الغدیر اجازه ملاقات با او را حداقل به ما جماعت خبرنگار که با صداقت تمام خود را معرفی کردیم نداد و کارت خبرنگاری و معرفی‌نامه و از لوازمی این دست اصلا برای دیدار با گلابدره‌ای راهگشا نبود. رییس بیمارستان دستور قضایی برای دیدار با این نویسنده و رضایت کتبی خانواده‌اش را می‌خواست، حالا اینکه گلابدره‌ای در کشور خانواده‌ای ندارد، بماند! نمی‌خواستند خبرنگاری وضعیت بیمارستان را ببیند لابد.
موفق به دیدار گلابدره‌ای نشدیم اما دوستان نزدیک او گله داشتند که چرا الان به یاد او افتاده‌اید، حالا که او بیمار است و در ICU بستری و چرا مسئولان کشور ما آنقدر به این نویسنده پیشکسوت بی‌توجه بودند که او با این سن و سال هنوز بیمه نیست و هربار که در بیمارستان بستری می‌شود باید منتظر باشد کسی بیاید و هزینه بیمارستان او را تقبل کند.
* سوختن رمانی که 30 سال گلابدره‌ای عمرش را صرف نوشتن آن کرده بود در خانه‌ای که گازکشی نداشت
«مجید انگوپا» که از نزدیک 6 سال است با این نویسنده مراوده دارد درباره وضعیت گلابدره‌ای در سال‌های اخیر گفت: او پس از این همه سال خانه‌ای ندارد، مدتی پیش با پول خودش خانه‌ای در میگون اجاره کرده بود که وضعیت بدی داشت و چون این خانه گازکشی نداشت ، دوبار آتش گرفت و رمانی که او 30 سال از عمرش را صرف نوشتنش کرده بود، در این آتش سوزی‌ها کاملا سوخت و شما می‌دانید یک رمان و 30 سال عمر یک نویسنده یعنی چه.
وی افزود: بعدتر از طرف انجمن حمایت از نویسندگان برایش خانه‌ای اجاره کردند و خانه دادن هم به این صورت بود که باید خودش می‌رفت و کلید را از بنگاه تحویل می‌گرفت و به آن خانه می‌رفت. نه پرسیدند که هستی و نه پرسیدند چه می‌کنی و این تمام ماجرا بود. حالا مشکلات سیستم سرمایش و گرمایش و دیگر امکانات خانه هم بماند.
حالا بعد از یک سال برای خانه گلابدره‌ای مستاجر می‌فرستند که باید از اینجا هم بروی و با همین پول می‌خواستند طبقه‌ای زیر همکف در شلوغی خیابان خواجه نصیر برای این نویسنده بگیرند که دوستان منصرفش کردند.
این رفیق گلابدره‌ای باز هم می‌گوید: قبل از اینکه گلابدره‌ای به این وضعیت بیفتد، یعنی یک ماه قبل از سال نو او بود و درخواست 10 میلیون اضافه‌تر برای پول پیش خانه و نامه‌ای که دری معاونت فرهنگی وزارت ارشاد نوشته بود برای پیگیری وضعیت او که گلابدره‌ای با این ریش سفید و این سن و سال و وضعیت جسمی دوبار قبل از عید و یک بار هم بعد از عید شخصا به وزارت ارشاد مراجعه کرد که نامه او به کجا رسید ولی جوابی نگرفت و بعد هم که او در این وضعیت است. نه بیمه‌ای نه خانه‌ای و این وضعیت توجه به هنرمندان و نویسندگان پیشکسوت انقلاب اسلامی است.
به گفته انگوپا تنها فردی که در این دوران به یاد این نویسنده بوده و هزینه‌ها را تقبل کرده و باری از دوش او برداشته «منصور واعظی» رییس نهاد کتابخانه‌های ایران بود که این توجه آقای واعظی و نهاد کتابخانه‌ها جای تقدیر و تشکر دارد.
هم اکنون اطلاعات رسیده از آخرین وضعیت محمود گلابدره‌ای نویسنده پیش کسوت انقلاب حاکی از وضعیت رو به بهبود این نویسنده است به طوری که سطح هوشیاری او به 11 رسیده، می‌تواند افراد را تشخیص دهد ولی قادر به تکان دادن دست و پایش نیست. همچنان دلیل وخامت حال او مسمومیت اعلام شده است.
امیدواریم و دعا می‌کنیم این نویسنده پیشکسوت هرچه زودتر کاملا هوشیار و از بیمارستان مرخص شود اما حداقل تقاضایی که می‌ماند توجه به وضعیت اوست. داشتن یک خانه و استفاده از بیمه درمانی در این سن حداقل امکانی هست که وجودشان نه تنها برای یک شخص سالمند که سال‌های عمرش را صرف پیشرفت کشورمان کرده است، بلکه برای هنرمندان و نویسندگانی که صاحب اثرهای ماندگار هستند بسیار مهم او البته ضروری است.
لذا باز هم دعا می‌کنیم! تا بهبودی کامل محمود گلابدره‌ای نامه بهمن دری در معاونت فرهنگی وزارت ارشاد به نتیجه برسد و این نویسنده بعد از بهبودی برای پیگیری دوباره نامه‌اش مجبور نباشد بعد از بیمارستان یک راست به ارشاد برود و بپرسد جواب نامه من چه شد؟
