به گزارش مشرق، حاجیه‌خانم زهرا قدیانی (مادر صبور و رنج‌دیده شهید والامقام اکبر قدیانی) به علت کهولت سن، دعوت حق را لبیک گفت. آن راحله سعیده که علاوه بر داغ شهادت فرزند ارشدش، در فاصله‌ای کوتاه، داغ‌دار عروج هر دو دامادش (شهیدان سیدابراهیم شعبانی و علی‌اصغر رحمتی) نیز بود، شام‌گاه شنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ در حالی که نورانی‌تر از همیشه شده بود، جان به جان‌آفرین تسلیم کرد.
گفتنی است، شهید اکبر قدیانی، از شهدای اهل قلم بود که ذوق هنری والایی داشت. وی در دوران طاغوت از اعضای مسجد جوادالائمه(ع) تهران بود. مسجدی که یکی از کانون‌های جوشش انقلابی مردم بود و برخی از نویسندگان و هنرمندان مطرح معاصر کشورمان نیز از این مسجد برخاستند. بهزاد بهزادپور، امیر حسین فردی، مصطفی خرامان، فرج‌الله سلحشور، گلعلی بابایی و... ازجمله چهره‌های ادبی و هنری انقلاب بودند که در کنار شهید اکبر قدیانی در این مسجد فعالیت می‌کردند. شهید قدیانی مداح و موذن مسجد جوادالائمه (ع) بود که سال‌ها با رژیم پهلوی مبارزه کرد و چند بار تهدید به ترور شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی همراه با اعضای مسجد جواد الائمه(ع) از جمله فعالیت‌های زیادی انجام داد.
با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه رفت و در عملیات آزادسازی خرمشهر شرکت کرد. شهید قدیانی نهم اردیبهشت 61 قبل از شروع عملیات، با بلندگوی گردان مقداد روضه آخرش را خواند و ساعاتی بعد از ناحیه گلو تیر خورد و با حنجره خونین به فیض شهادت نائل آمد.
شهید اکبر قدیانی در وصیت نامه‌اش نوشته بود: «ما زخم‌خوردگان تیره‌ترین، سردترین، بلندترین شب‌های جور بودیم. ما شلاق خوردگان یلدای ستم بودیم. اولین شعاع فجر را که دیدیم خیز گرفتیم. عاشقانه به سوی شفق دویدیم تا در چشمه خونین خورشید، زخم‌های استخوان‌گداز خویش را بشوییم؛ که ثابت کنیم: سرخی بالاترین رنگ است، نه سیاهی. که سیاهی می‌پوشد. سرخی می‌شوید و جلادان تاریخ را رسوا می‌کند. «ما زنده به آنیم که آرام نگیریم، موجیم که آسودگی ما عدم ماست». سپیده‌دم خونین عشق، فرارسید دوستان.ای برادر!ای خواهر! تو را فقط یک وصیت، تو را فقط آخرین حرف که؛ خدایا! خدایا! تا انقلاب مهدی، خمینی را نگه‌دار.»
