به گزارش مشرق، جلیل جباری،مدیرکل اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان‌غربی اظهار کرد: منزل پدری شهیدان "مهدی و حمید باکری" در میاندوآب در فهرست آثار ملی قرار گرفت.

ببینید:

فیلم/ خاطره شنیدنی حاج‌علی‌فضلی از آقا مهدی باکری

وی تصریح کرد: این اثر ارزشمند که طی تشریفات قانونی به شماره ۱۲۲ به ثبت رسیده ‌است در تاریخ ۲۵ خرداد ماه جاری طی نامه‌ای از سوی معاون میراث فرهنگی کشور به استاندار آذربایجان‌غربی اعلام شد.

مدیرکل اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آذربایجان‌غربی ادامه داد: محل زادگاه شهید مهدی باکری، فرمانده لشکر ۳۱ عاشورا در یکی از واحدهای مسکونی کارخانه قند میاندوآب قرار دارد.

خاطرنشان می‌شود شهید مهدی باکری در سال ۱۳۳۳ در شهرستان میاندوآب و در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد و با شهادت برادرش علی باکری به دست دژخیمان ساواک وارد جریان‌های سیاسی شد.

وی پس از پیروزی انقلاب و با تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عضویت این نهاد درآمد و در سازماندهی و استحکام سپاه ارومیه نقش فعالی را ایفا کرد.

وی پس از آن بنا به ضرورت، دادستان دادگاه انقلاب ارومیه شد و همزمان با خدمت در سپاه به مدت ۹ ماه به عنوان شهردار ارومیه نیز خدمات ارزنده‌ای را از خود به یادگار گذاشت.

مهدی باکری در عملیات بدر و در تاریخ ۲۵ بهمن سال ۱۳۶۳ به خاطر شرایط حساس عملیات، طبق معمول به خطرناکترین صحنه‌های کارزار وارد شد و در حالی که رزمندگان لشکر را در شرق دجله از نزدیک هدایت می کرد، تلاش کرد تا مواضع تصرف شده را در مقابل پاتک‌های دشمن تثبیت کند که در نبردی دلیرانه و بر اثر اصابت تیر مستقیم مزدوران عراقی، ندای حق را لبیک گفت و به لقای معشوق نائل آمد.

هنگامی که پیکر مطهرش را از طریق آب‌های هورالعظیم انتقال می‌دادند، قایق حامل پیکر وی، مورد هدف آرپی‌جی دشمن قرار گرفت و قطره ناب وجودش به دریا پیوست.

شهید حمید باکری نیز اول آذر ۱۳۳۴ در میاندوآب به دنیا آمد و از فرماندهان میانی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در طول جنگ ایران و عراق محسوب می‌شد که جانشینی فرمانده لشکر ۳۱ عاشورا را برعهده داشت.

وی برادر کوچکتر علی باکری و مهدی باکری است که در عملیات‌های رمضان، بیت‌المقدس و والفجر ۲ به‌صورت فعال حضور داشت و در حین اجرای عملیات والفجر یک به‌شدت مجروح شد.

حمید باکری در اسفندماه ۱۳۶۲ در خلال انجام عملیات خیبر، بر اثر اصابت مستقیم گلوله آرپی‌جی، در جزیره مجنون، شهید شد و پیکر او در میدان نبرد باقی ماند و هیچ‌گاه به کشور بازگردانده نشد.