افشاگری قلی‌زاده از پیشنهاد 800هزار دلاری در لیگ‌برتر!

علی قلی زاده با گلایه از وضعیت سربازی لژیونرهای فوتبال ایران می گوید هر مرتبه ای که لژیونرها به ایران می آیند، ۱۵ میلیون وثیقه برای خروج می دهند که دیگر قادر به بازپس گرفتن آن نیستند...

به گزارش مشرق، علی قلی زاده ملی پوش ایرانی تیم فوتبال شالروآ اولین میهمان برنامه فوتبال برتر بود. شروع صحبت های محمد حسین میثاقی با علی قلی زاده در رابطه با شرایط لیگ بلژیک بود و او پس از سلام و احوالپرسی حرف هایش را آغاز کرد و گفت:« اول تصمیم گرفتند لیگ را به طور کلی منحل کنند ولی بعد چند تیم اعتراض کردند. ما ۷۰ روز در قرنطینه واقعی بودیم و مثل تهران نبود. فقط برای خرید می توانستیم بیرون برویم. با توپ نمی شد کار کرد. یکی دو بار رفتیم و با توپ کار کردیم که پلیس به ما گیر داد. آمار کرونا زیاد بود و مرگ و میر هم زیاد بود ولی خیلی خوب کرونا را کنترل کردند.»


او در پاسخ به این سوال که تعطیلی لیگ برای باشگاه شالروآ که سهیمه اروپایی اش قطعی شد، اتفاق خوبی بوده است، اینطور توضیح داد:« ما شرایط خوبی داشتیم. می توانستیم بهتر هم بشویم. البته همانطور که می دانید در فوتبال بلژیک امتیازات نصف می شود. خیلی قانون های سختی دارند. ابتدا ۶ تیم اول بعد از ۳۰ بازی مشخص می شوند و تیم های لیگ پایین تر هم اضافه می شوند و دوباره بازی ها ادامه پیدا می کند. حتی ممکن است تیم های لیگ پایین تر هم سهمیه بگیرند. واقعا شرایط سختی است و خیلی پیچیده می توان تشخیص داد چطور است.»


قلی زاده در رابطه با تعطیلی لیگ عنوان کرد:« آنجا هم خیلی مخالف داشتند. خیلی هم موافق داشتند ولی بالاخره با تصمیماتی که گرفتند، لیگ را تعطیل کردند.»

بیشتر بخوانید:

فیلم/ ماجرای مصدوم شدن قلی‌زاده توسط همسرش


سوال بعدی در رابطه با زمان شروع دوباره فوتبال در بلژیک بود که او گفت:« ما ۱۰ روز دیگر تمرنیاتمان شروع می شود و ۲ ماه دیگر هم لیگ. البته این چیزی است که به ما گفته اند و باید ببینیم چه می شود.»
شالروآ به بازیکنان ایرانی کمک کرده و شرایط خوبی در فوتبال بلژیک دارند. قلی زاده در پاسخ به این سوال گفت:« اول اینکه کاوه رفت و خیلی خوب کار کرد و راه را برای بقیه باز کرد. اینطوری هم نبوده که به ایرانی ها کمک کنند. ۱۰ بازی به ما (قلی زاده و یونس دلفی) در اول فصل بازی ندادند. به هر حال جنگیدیم و جای خودمان را گرفتیم. من و یونس شرایط خوبی داریم ولی کاوه را نمی دانم چه تصمیمی می خواهد بگیرد. این دیگر تصمیم خود کاوه است که می خواهد در شالروآ بماند یا به بروژ برود.»  


یونس چرا بازی نمی کند؟ قلی زاده در پاسخ به سوال اینطور واکنش نشان داد:« یونس فوق العاده‌اس. اما بدشانس هایی آورد  و آسیب دید. در اروپا شرایط سخت است. یونس ولی فوق العاده است. الان شرایط خوبی دارد و امیدوارم امسال از اول خودش را نشان دهد و به ترکیب اصلی برسد.»


ادامه بحث میثاقی و علی قلی زاده در مورد سبک غذایی خاص یونس دلفی بود و قلی زاده با اجازه گرفتن از دلفی از عادات غذایی خاص او گفت: «ببخشید یونس جان. سوپ و پنیرپیتزا می خورد. نمی دانم چطوری؟! (باخنده).»


ادامه این بحث صمیمانه به سفرهای قلی زاده پس از ترک بلژیک اختصاص داشت. اینکه در سفر به اردبیل که استان او و همسرش به شمار می رود، در هر جایی یک گوسفند برای آنها قربانی می کرده اند ولی او اصلا با اضافه وزن در این مدت مواجه نشده است.

پارگی دست علی قلی زاده که در تمرینات خانگی با همسرش ایجاد شده بود، موضوع سوال بعدی بود و وینگر ملی پوش تیم ملی این حادثه را اینطور بازگو کرد:« با خانمم در حال تمرین بودم. یک شیشه بالای سر ما بود. توپ در رفت و به شیشه خورد و به زمین افتاد. من هم دستم را روی سرم گرفتم و اینطوری شد. البته اگر این کار را نمی کردم، اتفاقات بدتری ممکن بود رخ بدهد.»  
او سپس در رابطه با فوتالیست بودن همسرش که بازیکن تیم ملوان بندرانزلی بوده صحبت کرد و گفت:« همسرم تیم ملی بوده است. المپیک نونهالان هم بوده اند. در ایران هم در تیم های مختلفی مثل ملوان، پارس و ... بازی کرده است.»

میثاقی سوال بعدی را در رابطه با خانواده فوتبالی قلی زاده مطرح کرد و او اینطور بحث را ادامه داد:« قبل از من و برادرم، پدرم فوتبال بازی می کرد ولی به جنگ خورد. برادرم هم خیلی خوب فوتبال بازی می کرد و همه می گویند از تو بهتر است. البته هر جا می رویم و قدیمی ها ما را می بینند، می گویند پدرت از هر دوی شما بهتر است و اگر فوتبالیست می شد، می توانست اسطوره شود.»
او سپس در رابطه با چگونگی فوتبالیست شدن خودش و مراحل رشدش بیان کرد:« من فوتسال بازی می کردم. مسابقات کشوری هم رفتیم. بعد هم سایپا آمدم و این پیشنهاد را برادرم داد  و گفت اینجا جای پیشرفت دارد. اول فوروارد نوک بازی می کردم ولی کم کم وینگر شدم.»

سوال بعدی در مورد تکنیک این بازیکن فانتری فوتبال ایران بود و او با اشاره به دردسرهایی که این موضوع برایش به همراه داشته، اضافه کرد: « من از همان اول علاقه زیادی به دریبل زدن داشتم. هر حرکتی را هم ببینم، سریع انجام می دهم. دنبالش می روم و هر طور شده تمرین می کنم و یاد می گیرم. البته همین کار برایم دردسرهایی داشته و کتک خور ملسی دارم. به هر حال لایی خوردن برای فوتبالیست گران تمام می شود و من هم خودم لایی بخورم عصبی می شوم. بلژیک هم که هستم، وقتی حرکتی تکنیکی می کنم، می آیند و می گویند دفعه بعدی این کار را بکنی، می زنیمت.»

سوال بعدی در رابطه با یادگیری زبان فرانسوی و چگونگی ارتباط برقرار کردن قلی زاده با همی تیمی ها و مربیانش بود. او  در این زمینه اینطور پاسخ داد:« شرایط امسال برایم بهتر شده است. زبانشان سخت است. یک خاطره از این موضوع بگویم. من از جام جهانی به هلند رفتم. دو سه روز اول در تمرین هر پاسی می دادم، می گفتند "علی علی". من هم پیش خودم می گفتم چرا اسم من را هی می آورید. هر پاسی من می دادم؛ خراب می شد یا درست بود، فرقی نمی کرد. ولی بعد از مدتی این موضوع را پرسیدیم و فهمیدم که این یک تکیه کلام است که یعنی بازی را ادامه دهید. سه چهار روزی اذیت شدم سر این موضوع (باخنده) ولی روز به روز بهتر شد. الان ولی خریدها و کارهای جزئی را می توانم به فرانسوی انجام دهم ولی با مربی اگر بخواهیم صحبت کنیم، انگلیسی حرف می زنیم.»


میثاقی در مورد ادامه تحصی قلی زاده و هم دوره های او سوال پرسید که او اینطور پاسخ داد:« ادامه درس خواندن واقعا برای ما سخت بود. یک سالی از ۳۶۵ روز ما ۲۷۰ روز در اردو بودیم. آقای دوستی مهر یادتان می آید. ما فقط زمان امتحانات می توانستیم اجازه بگیریم. من الان دانشجوی تربیت بدنی هستم ولی سرباز هستیم و واقعا اذیت می شویم.»


ادامه حرف های قلی زاده گلایه از شرایط نظام وظیفه و خدمت سربازی بازیکنان لژیونر بود و اینطور این ماجرای عجیب را توضیح داد:« یک گلایه بکنم. روزهایی که اردو دعوت می شویم، دو روز خانه هستیم ولی آن دو روز را باید به وزارت ورزش یا نظام وظیفه برویم. مدام ما را بین سازمان ها می برند و می آورند. این یک نامه است که فدراسیون به وزارت ورزش می زند؛ برای تمدید ۶ ماهه سربازی ملی پوش ها. این نامه را وزارت ورزش به نظام وظیفه می زند. این کارها را فدراسیون می تواند انجام دهد.  هر سری که می رویم و می آئیم ۱۵ میلیون از ما می گیرند. بعد هم یک زمانی وجود دارد که اگر ۱۵ میلیون رو نگیریم، سوخت می شود؛ چون اگر بخواهیم بلیت هواپیما بگیریم و برگردیم، برای ما نمی ارزد و باید پول بیشتری برای بلیت هواپیما بدهیم تا به ۱۵ میلیون وثیقه‌مان برسیم و هر بار این ۱۵ میلیون سوخت می شود.»

سوال بعدی در مورد مدت قرارداد قلی زاده با باشگاه شالروآ بود. او در پاسخ به این سوال گفت:« من تا ۲۰۲۴ قرارداد دارم. وسط فصل صحبت هایی با باشگاه داشتیم و قرار بر تمدید شد. با این حال برای انتقال هیچ مشکلی نداریم. اگر در ایران بودم، ۵ ، ۶ برابر بلژیک پول می گرفتم. در ایران می توانستم ۸۰۰ هزار دلار پول بگیرم. از اول مدیر برنامه هایم به من گفت اصلا فکر پول را نکن. گفت فکر پیشرفتت باش. باور کنید در ایران این پیشنهاد را به من داده اند. حالا شاید نصفش را بدهند ولی پیشنهاد را دادند ولی من ترجیح می دهم در اروپا بازی کنم.

وینگر ملی پوش شالروآ در رابطه با استقلالی یا پرسپولیسی بودن اعضای خانواده اش اضافه کرد:« خانواده من بیشتر استقلالی هستند. برادرم و همسرم استقلالی هستند. ولی بقیه خانواده ام هر جا من باشم، طرفدار آن تیم هستند.»


سوال پایانی از قلی زاده در رابطه با ویلموتس و دوران حضورش در تیم ملی بود. او بدون اینکه تمایلی برای پاسخ کامل به این سوال داشته باشد، توضیح کوتاهی داد و به حضورش در برنامه فوتبال برتر خاتمه داد:« من یک اردو در تیم ملی بودم. بازی با بحرین بودم. حتی گرم هم نکردم. شرایط اصلا طوری بود که نمی خواهم باز کنم. امیدوارم حالا با آقای اسکوچیچ در راه جام جهانی موفق باشیم.»

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

این مطالب را از دست ندهید....

فیلم برگزیده

برگزیده ورزشی

برگزیده عکس