به گزارش مشرق، محمد ایمانی تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه‌ای در کانال شخصی خود در تلگرام نوشت:

نظرسنجی های دولتی نشان می دهد در همین هشت نه ماه اخیر، محبوبیت چهره هایی مانند سردار سلیمانی و آیت الله رئیسی بالا رفته و محبوبیت آقای روحانی به شدت پایین آمده است.

طبق برخی نظرسنجی ها، محبوبیت رئیس دولت زیر ده درصد رسیده و خوش بینانه ترین آنها، 40 درصد را نشان می دهد. در مقابل، محبوبیت مردمی رئیس قوه قضائیه طبق نظرسنجی وزارت اطلاعات به 76 درصد افزایش یافته است.

چه کسی مقصر است؟ باید کام مردم را با جنجال سیاسی تلخ کرد که چرا این گونه شده اند؟ آیا همین مردم دو سال قبل به وعده های روحانی اعتماد نکردند؟

اما محبوبیت و رای و حمایت، چک سفید نیست. هر کس صداقت به خرج دهد، پاک دستی پیشه کند، وعده خلاف واقع ندهد، گره از مشکلات مردم بگشاید، کنار آنها در روزهای سخت باشد، بر نزدیکان سخت بگیرد و با مفسدان -ولو جزو سرآمدان زیر دست خودشان باشد- شدت عمل به خرج دهد، دوست داشتنی می شود.

رئیسی وعده داد با فساد مبارزه کند، ولو زیر عبا و عمامه خودش یا روحانی باشد. همین کار را هم کرد. گریبان دانه درشت ها را گرفت اما با مفسدان و کارچاق کن های دانه درشت -ولو در حد معاون دفتر رئیس دستگاه قضا- هم مجامله نکرد.

در مقابل، آقای روحانی درباره مفاسد برادرش تا می توانست تهدید و گروکشی کرد، وعده های انتخاباتی را دارای تاریخ مصرف انتخاباتی دانست و بر عکس آنها، هم سرمایه های فناوری و عزت و اقتدار ملی را بر باد داد، هم چرخ اقتصاد را با ندانم کاری و مجامله با مفسدان قفل کرد و هم تورم 43 درصدی را که بالاترین رکورد پس از رکورد 49/6 درصدی دولت هاشمی است، سر سفره مردم آورد.

دیگر نه خبری از تحول اقتصادی 100 روزه و گزارش عملکردهاست و نه اهتمام برای رفتن به میان تولید کنندگان و کارگران و سایر اقشار گله مند. فقط سیاست بازی هست و جنجال و جنگ اعصاب.

خب! مردم چه کنند با این کارنامه؟ مدیری که در عمل نتواند کارویژه و خاصیت مثبت خود را نشان دهد و بر عکس، روی اعصاب مردم راه برود، هر روز بیشتر از چشم مردم می افتد.

این دور باطل، اگر جبران نشود، موجب دلزدگی و انزجار بیشتر مردم خواهد شد؛ حتی اگر به خاطر "شعار روحانی، اقتصاد اقتصاد"، آنها را به آمریکا بچسبانند! راستی در این شش سال، چه کسانی ماشین در باتلاق فرو رفته آمریکا را هُل دادند؟

این، نطق خداحافظی باراک اوباما در تاریخ 21 دی 95 در شیکاگو  است: "اگر 8 سال پیش به شما می گفتم می نوانیم برنامه هسته‌ای ایران را بدون شلیک یک گلوله تعطیل کنیم، احتمالا می گفتید بیش از حد بلندپروازانه است؛ اما ما با توافق [برجام] توانستیم".

قبل از او توماس فریدمن 12 تیر ماه 94 در نیویورک تایمز نوشت: "توافق پیش‌رو با ایران به اوباما این امکان را می‌دهد تا به کنگره و اسرائیل بگوید این بهترین توافقی است که با یک غلاف خالی از اسلحه می‌توان به دست آورد ".

آقای روحانی در حال رو به رو شدن با مکافات عمل خود و برخی اطرافیان و حامیان سیاسی بی صداقتی است که او را صریحا رحم اجاره ای و نردبان صعود خود می خواندند.

او حق ندارد عصبانیت خود را سر دیگران خالی کند و محیط  زیست عمومی را با تولید آلودگی های معطوف به جنگ روانی با مردم انباشته سازد. این، جفا و بی انصافی مضاعف است.