گروه بین‌الملل مشرق- «کمیته فرعی نظارت بر روش‌ها و امکانات» مجلس نمایندگان آمریکا در جدیدترین جلسه استماع در روز چهارشنبه مورخ 4 نوامبر 2015 به ریاست «پیتر راسکام» (Peter Roskam) جمهوری‌خواه، نشستی با موضوع اختیارات رئیس‌جمهور در مورد اجرای تمهیدات ضد تروریسم در رابطه با ایران برگزار کرد. گزارشی از مهمترین مباحث مطرح شده در این جلسه را در ادامه بخوانید:

راسکام در ابتدای جلسه استماع، به بررسی اختیارات رییس جمهور درباره اعمال تمهیدات ضد تروریسم در چارچوب قانون مالیاتی و لزوم تحکیم این تهمیدات پرداخت. وی، به سخنان «جیمز کلاپر» -رییس اطلاعات ملی آمریکا- اشاره کرد و ایران را در حال حاضر قویترین حامی تروریسم و عامل افزایش بحران‌های منطقه‌ای خواند. این سناتور جمهوریخواه، اشاره کرد که البته این دیدگاه نظام اطلاعاتی آمریکا سه دهه تمام است که در مورد ایران وجود دارد. او ابراز داشت که 36 سال پیش در چنین روزی، دانشجویان ایرانی سفارت آمریکا در کشورشان را اشغال کردند و آمریکا هم در عوض اقدام به قطع روابط دیپلماتیک با ایران و اعمال تحریم‌های سنگین اقتصادی کرد. همچنین نمایندگان کنگره تهمیداتی را در قانون مالیاتی نهادند که مانع از رابطه تجاری شرکتهای آمریکایی با ایران شد.



این نماینده تندرو آمریکایی، گفت: «ایران همواره یکی از فعال‌ترین و قدرتمندترین حامیان تروریسم در منطقه بوده و از طریق گروه‌هایی چون حزب‌الله، حماس، و جهاد اسلامی، پیوسته اقدامات تروریستی صورت داده است. در سال 1984، وزارت خارجه آمریکا رسما ایران را دولت حامی تروریسم نامید. در سال 1985 بود که نیروهای حزب‌الله به حمایت ایران، اقدام به ربودن هواپیمای پرواز 847 ترانس ورلد و گروگان گرفتن مسافرین و کادر پروازی در لبنان کردند. ربایندگان، یکی از قهرمانان ما «رابرت استتم» که سابقه خدمت در ارتش آمریکا را داشت در هواپیما شکنجه داده و کشتند.

وی ادامه داد: ایران، در این سالها پیوسته اقدام به حمایت از تروریسم، نقض حقوق بشر، و فعالیت هسته‌ای غیرقانونی کرده است. برای اینکه ایرانی‌ها را تنبیه کنیم، چند کشور به همراه شورای امنیت سازمان ملل اقدام به تحریم اقتصادی علیه این کشور کردند. در جولای 2015، آمریکا و شرکای بین‌المللی‌اش اقدام به توافق هسته‌ای با ایران مبنی بر «کاهش سرعت‌ این کشور برای دستیابی به سلاح هسته‌ای» را امضاء کردند. همین امر، موجب آزاد شدن 150 میلیارد دلار از سرمایه بلوکه شده ایران شده است. اوباما از «قانون بررسی توافق هسته‌ای ایران» که خودش آن را امضاء کرد، تخلف نمود و بر خلاف مخالفت هر دو حزب کنگره، برای توافق هسته‌ای با ایران شتابزده‌ عمل کرد. اوباما نه تنها متن کامل توافق به اضافه توافقات جانبی -که وظیفه‌اش بود- را در اختیار کنگره قرار نداده، بلکه متن دو توافق محرمانه جانبی را نیز تسلیم ما نکرده است. مردم آمریکا از شرح کامل امتیازاتی که او به ایران داده است، باخبر نیستند.


راسکام افزود: چیزی که ما از توافق می‌دانیم این است که تحریم‌های سازمان ملل، اتحادیه اروپا، و آمریکا علیه برنامه هسته‌ای برداشته شد. یکی از آن دو توافق جانبی سری که از آن حرف می‌زنم، می‌تواند این باشد که پرزیدنت اوباما قول همکاری تجاری دوباره شرکت‌های آمریکایی را به ایران داده است. حالا، از آنجایی که ایران قویا از تروریسم حمایت می‌کند و آمریکا هم سال‌هاست که اقدام به قطع روابط دیپلماتیک با ایران کرده است، ممکن است که شرکت‌های آمریکای شریک ایران، هیچگاه سخن از اعتبار مالیاتی خارجی خود سخن به میان نیاورند.

شرکت‌های آمریکایی که با کشورهای دیگر همکاری تجاری دارند، واجد اعتبار مالی خارجی هستند که به نوعی جبران مالیات دولت‌های خارجی است. این اعتبارات یعنی اینکه شرکت‌های آمریکایی دیگر دو بار مالیات نمی‌دهند و مجبور نیستند هم مالیات به دولت خودی پرداخت کنند و هم به دولت شریک تجاری. اما از آنجایی که همکاری تجاری با ایران ممنوع است،‌ قانون اعتبار مالی خارجی کارایی ندارد و شرکتهای آمریکایی موظفند دو بار مالیات بپردازند. مثلا وقتی یک شرکت آمریکایی با ژاپن کار تجاری می‌کند، از هر 100 دلار 65 دلار برای آن می‌ماند اما در مورد همکاری با ایران، قاعدتا 42 دلار برای شرکت آمریکایی می‌ماند. علاوه بر اعتبار مالیاتی خارجی، قانون مالیات می‌طلبد که شرکت‌های آمریکایی بلافاصله هر گونه درآمدی که از تجارت با ایران دارند را پرداخت نمایند. پس نتیجتا، این وضعیت کار را برای شرکت‌های آمریکایی و دولت آمریکا سخت‌تر می‌کند.


این نماینده کنگره گفت: «منفعت ایران از تجارت با آمریکا، بیشتر از خود آمریکاست. سرمایه عظیم ناشی از تجارت، ثروت عظیمی می‌شود که اقتصاد و منابع مالی این کشور را قدرتمند می‌سازد. در هر حال، در حال حاضر قانون به رییس جمهور اجازه می‌دهد که تمهیدات تنبیهی علیه ایران را حذف کرده و تمهیدات مالیاتی سودمند را به نفع شرکت‌های آمریکایی جایگزین آن نماید. رفع تمهیدات تنبیهی صورت می‌گیرد اما پس از اینکه کشور مورد تنبیه به تعهدات خود عمل کند. مثلا پرزیدنت بوش زمانی تمهیدات تنبیهی علیه قذافی را قطع کرد که وی اقدام به توقف حمایت از تروریسم و برنامه سلاح‌های کشتار جمعی کرد. در مقابل، ما می‌بینیم که اوباما قبل از اینکه ایران حسن نیت خود را ثابت کند، اقدام به حذف فشارها و بخصوص تحریم‌های مالی علیه این کشور کرده و اعلام کرده که تحریم‌ها را حتی اگر ایران به توافق هسته‌ای عمل نکند برمی‌دارد. پس، حالا این سوال پیش می‌آید که ایران تحت چنین توافقی چگونه ایرانی خواهد شد؟»

این نماینده کنگره آمریکا افزود: «رهبر ایران رسما اعلام کرده که 150 میلیارد دلار را صرف حمایت از تروریسم خواهد کرد و به همراه روحانیون تاثیرگذار و مقامات دولتی شعار مرگ بر آمریکا را سر می‌دهند. آن وقت دولت اوباما نه تنها چنین ادبیاتی را محکوم نمی‌کند بلکه آنچنان به مردم آمریکا نمایانده که این ادبیات برای جمهوری اسلامی مصرف داخلی دارد. «جان کری» هم اظهار داشته که این شعارها و رویکرد ایران در او تاثیری ندارد چرا که به خوبی می‌داند ایرانی‌ها قصد نابودی آمریکا را ندارند. به نظرم همان مردمی که شعار مرگ بر آمریکا سر می‌دهند، همان‌ها بمب هسته‌ای خواهند ساخت.»

وی ادامه داد: «اکنون با رفع تحریم‌ها، تمهیدات قانون مالیاتی معنای جدی‌تر و خاص‌تری یافته است. ما به اوباما نامه نوشته‌ایم و پرسیده‌ایم که بالاخره چه می‌خواهد بکند؟ تمهیدات مربوطه را ملغی می‌کند یا نه؟ اما او تا بدین لحظه هیچ پاسخی به ما نداده است.»

راسکام با لحنی ایران‌هراسانه گفت: «مقابله با ایرانِ حامی تروریسم، برای مردم آمریکا چه در داخل وطن و چه خارج از آن حیاتی است.»

وی در پایان اذعان کرد: اجازه بدهید روراست باشیم. این ثروتی (پول‌های بلوکه شده و سودهای حاصل از تجارت بین‌الطرفین) که امروز به جیب ایران می‌رود، به جیب تروریسم می‌رود. در بحث توافق هسته‌ای، باید بی‌درنگ به جلوگیری از ایرانِ حامی تروریسم اقدام کنیم. وقتی صحبت از تحریم مالی می‌کنم، منظورم تحریم ایران از حیث غیرهسته‌ای است که باید آن را حفظ کنیم. ما باید تحریم علیه حمایت ایران از تروریسم را در بیرون از چارجوب توافق هسته‌ای نگاه داریم. بر این باورم که هر دو حزب در کنار هم می‌توانیم در مقابل تروریسم مبارزه کنیم و شکستش بدهیم و این فرصت را به خود بدهیم تا ببینیم که این تمهیدات تحریم مالیاتی تا چه حد ما را به هدفمان نزدیک می‌سازد.