کد خبر 406796
تاریخ انتشار: ۳۰ فروردین ۱۳۹۴ - ۰۹:۰۶

بررسی اسنادی که هفته گذشته توسط سایت ویکی‌لیکس منتشر شد، بار دیگر رابطه نزدیک میان هالیوود و لابی صهیونیستی را تائید می‌کند.

به گزارش مشرق، نوامبر سال گذشته میلادی بود که گروهی از هکرها پس از دسترسی به شبکه شرکت «سونی پیکچرز انترتینمنت» (Sony Pictures Entertainment) ایمیل‌ها و فایل‌های محرمانه این شرکت را منتشر کردند.

واشنگتن اندکی بعد مدعی شد که این اقدام را هکرهای وابسته به کره شمالی با هدف پاسخ به ساخت فیلم «مصاحبه» (Interview)، که سناریویی ضد پیونگ‌یانگ دارد، انجام داده‌اند. کاخ سفید به همین بهانه تحریم‌هایی را علیه کره شمالی در دستور کار قرار داد.

در حالی که جنجال‌‌ هک سونی در حال فروکش بود، هفته گذشته سایت افشاگر «ویکی‌لیکس» دست به انتشار مجدد این اسناد زد و قابلیت جست‌وجو در اسناد را ایجاد کرد.

حجم انبوه اسناد منتشر شده (30287 سند و 173132 میل) موجب شده تا رسانه‌های مختلف از جنبه‌های مختلف به اصرار افشا شده بپردازند. از جمله این موارد محرمانه فیلم‌هایی است که سونی در دستور کار دارد یا نحوه بازاریابی و فعالیت‌های تجاری این شرکت بزرگ هالیوودی.

اما مسئله‌ای که کمتر مورد بررسی قرار گرفت، ارتباط نزدیک میان سران شرکت سونی و تهیه‌کنندگان سرشناس هالیوود با دولت آمریکا و لابی صهیونیستی است.

«مایکل لینتون» مدیر اجرایی یهودی‌زاده سونی از جمله افرادی است که بررسی ایمیل‌ها از ارتباط نزدیک وی با حامیان رژیم‌صهیونیستی و سازمان‌های لابی‌گر طرفدار اسرائیل در آمریکا پرده برمی‌دارد.

باید بگذاریم همه همسایگان اسرائیل یکدیگر را بکشند

یکی از مهمترین اسناد در این زمینه، ایمیلی است که لینتون در تاریخ 17 نوامبر 2014 در پاسخ به خواهرش «لیلی لینتون» معاون صندوق سرمایه‌گذاری نیویورک، نوشته است.

او در جواب لیلی لینتون که مطلب فرید زکریا در خصوص راهبرد رئیس‌جمهور آمریکا در مورد سوریه را برای وی ارسال کرده بود، نوشته است: «مطمئن نیستم چیزی که مطرح کرده، چندان عملی یا شدنی باشد. اوضاع سوریه دیوانه‌کننده است. درست مثل یک فاجعه تمام عیار است. کل اوضاع یک افتضاح تمام عیار است. اگر به خاطر اسرائیل نبود، می‌گذاشتیم همه آن‌ها همدیگر را بکشند و بعد منتظر می‌ماندیم تا گرد و خاک بخوابد.»

در ادامه این ایمیل آمده است: «ما به نفت نیازی نداریم و فکر نمی‌کنم که آنقدر ارزش وقت و انرژی داشته باشد که بخواهیم برای وساطت بین این کشورها تلاش کنیم. این یک افتضاح کامل است و فکر نمی‌کنم آمریکا هم بتواند آنجا کاری کند. برعکس، اسرائیل در موضع فوق‌العاده‌ای است. باید گذاشت همه آن‌هایی که اطراف کشور یهودی هستند، همدیگر را بکشند و بعد که خسته شدند اوضاع راست و ریست شود. احتمالا در تل‌آویو هم، نظرشان همین است.»

لیلی لینتون در پاسخ نوشته است: «فوق العاده است.»

نتانیاهو و مدیر سونی در مهمانی جاسوس موساد

یکی دیگر از ایمیل‌هایی که در جریان هک سونی علنی شده، مربوط به دعوت از لینتون برای شرکت در یک مهمانی با حضور بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم‌صهیونیستی است.

این مهمانی را «آرنون میلچان» تهیه‌کننده سرشناس هالیوود به صورت مشترک با «جیمز پکر» میلیارد استرالیایی ترتیب داده‌ بودند.

میلچان مالک شرکت «ریجنسکی» و تهیه‌کننده بیش از 120 فیلم هالیوود از جمله «نوح»، «آقا و خانم اسمیث»، «باشگاه مشت‌زنی»، «محرمانه لس آنجلس»، «وکیل مدافع شیطان»، «روزی روزگاری آمریکا» و ... است.

از مدت‌ها قبل شایع بود که میلچان که زاده فلسطین است، از عوامل موساد بوده و با نهادهای جاسوسی اسرائیل همکاری داشته است. وی نهایتا دو سال قبل این امر را تائید و اذعان کرد دلال تسلیحاتی موساد و وزارت جنگ رژیم‌صهیونیستی بوده است.


نتانیاهو و میلچان

میلچان آن زمان به کانال 2 تلویزیون اسرائیل گفت: «در هالیوود، کسی نمی‌خواهد با یک دلال تسلیحاتی کار کند... با کسی که با فروش اسلحه اتوماتیک و کشتار زندگی می‌کند. به جای اینکه با آن‌ها در مورد فیلمنامه صحبت کنم، باید نیم ساعت سعی می‌کردم قانعشان کنم که دلال اسلحه نیستم. کافی بود می‌دانستند که من چند بار جان خودم را به خطر انداخته‌ام، چقدر پس و پیش رفته‌ام، بارها و بارها، به خاطر "کشورم".»

جیمز پکر هم پس از پدر و پدربزرگش اکنون مالک امپراطوری رسانه‌ای استرالیا شده است. وی نیز به حمایت سرسختانه از اسرائیل و تلاش برای جلب حمایت از تل‌آویو مشهور است.

میلچان در ایمیلی به تاریخ 4 فوریه 2014 به لینتون نوشت: «قرار است روز 5 مارس در منزلم در مالیبو برای ناهار میزبان نخست‌وزیر نتانیاهو باشم. خواستم ببینم آیا تو و همسرت هم می‌توانید شرکت کنید. جیمز پکر هم همراه من میزبان مهمانی است.»

لینتون هم در پاسخ دعوت وی را پذیرفته و نوشته است: «خوشحال می‌شوم، بیایم.»

لینتون، ناتالی پورتمن و جی استریت

در میان ایمیل‌های منتشر شده دعوتنامه دیگری هم برای لینتون وجود دارد. این دعوتنامه را «ناتالی پورتمن» بازیگر اسرائیلی-آمریکایی هالیوود برای مدیر اجرایی سونی ارسال کرده و از او خواسته در نشستی برای بررسی درگیری میان اسرائیل و غزه شرکت کند.

این دعوتنامه مربوط به نشستی است که روز 20 اوت 2014 با حضور «جرمی بن عامی» رئیس گروه «جی استریت» برگزار شد.


جرمی بن عامی رئیس لابی جی استریت

پورتمن در دعوتنامه ارسالی نوشته بود که در این نشست قرار است در مورد جنگ غزه و گام‌های رو به جلو پس از آن بحث شود.

جی استریت که در سال 2008 تأسیس شد، در سا‌ل‌های اخیر به یکی پرنفوذترین لابی‌های حامی اسرائیل در آمریکا بدل شده است.

لینتون به دیوید دایموند دستیار خود نوشته است که به پورتمن اعلام کند وی در این نشست شرکت می‌کند.

همکاری با دولت آمریکا

ارتباط سونی با دولت آمریکا که در پی انتشار ایمیل‌های این شرکت افشا شد، امری بود که برخی از رسانه‌ها به آن پرداختند.

«ریچارد استنگل» معاون دیپلماسی عمومی وزارت خارجه آمریکا از جمله افرادی است که ایمیل‌‌های متعددی با لینتون رد و بدل کرده است.

در یکی از این موارد استنگل از مدیر سونی خواسته است تا به وی برای دعوت از افراد سرشناس هالیوود به یک نشست خصوصی وزارت خارجه آمریکا با حضور «افسران امور عمومی»، کمک کند.

ظاهرا قرار بوده است که این نشست نیز با موضوع اسرائیل برگزار شود. لینتون در بخشی از این گفت‌وگوی ایمیلی، به استنگل نوشته است: «تمام اسامی خوب هستند، باید همه آن‌ها را دعوت کنیم... می‌شود ناتالی پورتمن را هم دعوت کرد که فیلی هم در اسرائیل ساخته و آنجا درگیر بوده است.»


ریچارد استنگل

«دیویس گوگنهایم»، «کن برنز»، «بن افلک» «روری کندی» و «کریس دود» که همگی از چهره‌های سرشناس هالیوود هستند، از دیگر افرادی هستند که به گفته استنگل «دفتر وزیر» خواستار حضور آن‌ها در این جلسه است.

ویکی‌لیکس پس از انتشار اسناد سونی، در مورد روابط میان این شرکت و دولت آمریکا نوشت: «کار شرکت معروف سونی، تولید وسایل سرگرم‌کننده است. با این حال آرشیوهای این شرکت نشان می‌دهند که شرکت‌های قدرتمند مرتبط با کاخ سفید در پشت این شرکت قرار داشته‌اند.»

استنگل در ایمیل دیگری به لینتون از وی برای مقابله با روسیه و داعش درخواست کمک کرده و نوشته است که دولت به تنهایی قادر به مبارزه با چالش‌های پیش رو نیست.

وی در این ایمیل نوشته است: «همانطور که می‌دانی ما در مبارزه با تبلیغات داعش و تبلیغات روسیه در اروپای مرکزی و غربی با چالش‌های متعددی مواجه هستیم. در هر دو مورد، میلیون‌ها میلیون نفر در آن مناطق هستند که نسخه‌ای تحریف‌شده از واقعیت را دریافت می‌کنند.»

در ادامه آمده است: «این چیزی نیست که وزارت خارجه بتواند به تنهایی با آن مقابله کند. در پی گفت‌وگوهایی که داشتیم، دوست دارم که گروهی از مدیران رسانه‌ای را گردهم آورم که بتوانند به ما در یافتن راه‌های بهتر برای پاسخ دادن به این دو چالش بزرگ کمک کنند. آنجا در مورد ایده‌ها، محتوا و تولید و موقعیت‌های تجاری صحبت می‌شود.»

حمایت فیلمسازان از اسرائیل

از دیگر مواردی که در این اسناد به چشم می‌خورد، روابط نزدیک لابی‌های صهیونیستی با چهره‌های سرشناس هالیوود است. صندوق ایمیل‌های اعضای سونی مملو از مطالبی است که در حمایت از اسرائیل منتشر و رد و بدل شده است.

در یکی از این ایمیل‌ها «رون راتلز» از تهیه‌کنندگان آمریکایی انتشار مطلبی را در روزنامه گاردین در خصوص افزایش ادبیات ضداسرائیلی و ضدیهودی در اروپا، به همتایان خود اطلاع داده، آن را اولین نتیجه تلاش‌های این گروه برای ساخت مستندی در این زمینه دانسته است.

در بخشی از این ایمیل در مورد تلاش‌های لابی‌های اسرائیلی برای افزایش حمایت‌های از یهودیان اروپا، آمده است: «فکر می‌کنم رسانه‌های مهم اروپا، اتحادیه اروپا، دولت محافظه‌کار انگلستان، دولت کنونی فرانسه، آنگلا مرکل در آلمان و بسیاری از دانشگاهیان (در آکسفورد و کمبریج) و قطعا نهادهای بزرگ یهودی در انگلستان، فرانسه،‌ آلمان و اغلب کشورهای اروپایی، با ما همکاری کنند.»

وی همچنین خواستار افزایش محافظت از یهودیان در اروپا شده و ادعا کرده است که اکنون اروپا به محل ناامنی برای یهودی‌ها تبدیل شده است.

«مارک کانتون»،‌ «گلن فیگ»، «کاسیان الویس» و «رایان کاوانوا» از جمله تهیه‌کنندگان سرشناس هالیوود بوده‌اند که به این ایمیل پاسخ داده‌اند.

الویس در پاسخ خود در مورد ساخت مستند، نوشته است: «باید یک کارگردان واقعا خوب پیدا کنیم، که در ظاهر کاملا جهت‌دار به نظر نرسد، تا بتوانیم چیزی نشان دهیم که پیام را به همه برساند، بدون آنکه پروپاگاندا به نظر برسد.»

کاوانا هم که از جمله ثروتمندترین چهره‌های هالیوود به شمار می‌آید، نوشته است: «شرط می‌بندم که می‌توانیم فردی فوق‌العاده پیدا کنیم. باید یک لیست تهیه کنیم.»

در پایان لازم به ذکر است که مطالب فوق برگرفته از تنها گوشه‌ای از اسناد متعددی است که از سوی ویکی‌لیکس منتشر شده است.

منبع: فارس