به گزارش مشرق، در فوتبال ایران تعداد بازیکنانی که سال‌های طولانی در بالاترین سطح بازی کردند بسیار کم است. جواد نکونام جزو همین دسته از این بازیکنان محسوب می‌شود. دوران فوتبالی او باثبات و با کمترین فراز و نشیب بود. نکونام در تیم پاس خودش را به فوتبال ایران معرفی کرد و پس از آن راهی لیگ امارات و تیم الوحده شد. دوران حضور او در الوحده چندان زیاد نبود و به دلیل نارضایتی مدیران این تیم اماراتی به صورت قرضی راهی تیم الشارجه شد.
در آن روزها تصور می‌شد که نکونام با تجربه ناموفقی که در لیگ امارات داشته به فوتبال ایران بازمی‌گردد و اگر خوش‌شانس باشد می‌تواند راهی سرخابی‌ها شود؛ اما نکونام به لالیگا رفت تا اولین بازیکن ایرانی باشد که در این لیگ معتبر به میدان می‌رود. او سال‌ها در لالیگا بازی کرد و بارها مقابل ستاره‌های رئال مادرید و بارسلونا به میدان رفت و حتی موفق شد دروازه کاسیاس را باز کند.
نکونام در تیم ملی فوتبال ایران هم رویه باثبات خود را ادامه داد و حضور در ۳ جام جهانی یکی دیگر از دستاوردهای او در دوران بازیکنی‌اش بود. آقای شماره ۶ پس از سال‌ها حضور در زمین سبز فوتبال در سال ۱۳۹۵ کفش‌هایش را آویخت و بلافاصله به عنوان دستیار کی‌روش در تیم ملی فوتبال ایران مشغول به کار شد.
اتفاقی که از آن دوران در خاطره‌ها باقی مانده به اعتراض‌های عجیب او و کی‌روش به داور بازی ایران و قطر که در مرحله مقدماتی انتخابی جام جهانی ۲۰۱۸ برگزار می‌شد بود. حضور نکونام در کادرفنی تیم ملی چندان طول نکشید. نکونام بعدها در مصاحبه‌ای به نکاتی اشاره کرد که نشان می‌داد او در آن زمان از کادرفنی تیم ملی کنار گذاشته شد.
اولین تجربه سرمربیگری نکونام با تیم خونه به خونه بود. با وجود اینکه نکونام نتایج قابل قبولی با این تیم کسب کرده بود اما از سمتش استعفا داد. گفته شد دلیل این استعفا اختلاف نکونام با مدیران باشگاه خونه به خونه بوده است. نکونام این بار راهی تیم نساجی در دسته یک فوتبال ایران شد و موفق شد صعود این تیم را به لیگ برتر رقم بزند.
حضور نکونام در تیم نساجی هم با یک استعفای عجیب به پایان رسید و این بار او راهی تیم فولاد خوزستان شد. نکونام در ۲ مقطع سرمربی تیم فولاد بوده و با این تیم قهرمان جام حذفی و قهرمان سوپرکاپ شد. این مربی در حال حاضر هم هدایت این تیم را بر عهده دارد. مرور دوران بازیکنی و مربیگری نکونام با این هدف انجام شد تا مقایسه‌ای بین آنها صورت بگیرد. نکونام هر چقدر در سال‌هایی که بازی می‌کرد بازیکنی کم‌حاشیه بود دوران کوتاه مربیگری‌اش پُر بوده از حاشیه و جنجال.
آخرین جنجال نکونام در بازی اخیر فولاد خوزستان مقابل پرسپولیس بود. در روزهایی که سرخپوشان جنوبی شرایط خوبی در جدول رده‌بندی لیگ برتر ندارند این تیم محکوم به پیروزی مقابل پرسپولیس بود؛ اما نکونام بیشتر از تلاش برای برتری فنی مقابل پرسپولیس برای کسب این پیروزی به دنبال جنگ روانی بود. هنوز داور سوت آغاز بازی را نزده بود که اعتراض‌های نکونام آغاز شد. مشخص نبود این اعتراض‌ها به چه کسی و برای چه چیزی بود. سرمربی فولاد آنقدر اعتراض کرد که داور بازی با وجود مماشات‌های زیادی که با او داشت مجبور به اخراجش از کنار زمین شد.
تصور اینکه نکونام با سابقه‌ای طولانی در فوتبال اروپا رفتارهایی در کنار زمین داشته باشد که شبیه آن را برخی مربیان دهه‌های گذشته فوتبال ایران انجام می‌دادند سخت و دشوار است؛ اما واقعیت این است که نکونام با این تصور که بهترین روش برای پیروزی مقابل حریفان ایجاد فشار روانی علیه داور بازی است اینگونه در کنار زمین رفتار می‌کند.
یکی دیگر از دلایلی که باعث این اتفاق شد توجه بیش از حدی است که به او می‌شود. رئیس فدراسیون فوتبال چندی پیش عنوان کرد که نکونام سرمربی تیم ملی فوتبال ایران پس از جام جهانی قطر خواهد بود. این اظهارنظر تاج را می‌توان دوگونه تفسیر کرد. یا ظرف تیم ملی را کوچک در نظر گرفته یا اینکه سابقه مربیگری نکونام را از آنچه که هست پررنگ‌تر دیده است؛ وگرنه چرا باید کسی که تنها ۵ سال است وارد حیطه مربیگری شده بتواند سرمربیگری تیم ملی را بر عهده بگیرد؟ همین توجهات بیش از حد باعث شده نکونام غوره نشده مویز شود.
عدم حضور تماشاگران در بازی فولاد خوزستان و پرسپولیس را می‌توان یک توفیق اجباری قلمداد کرد؛ چه بسا اینکه اعتراض‌ها و درگیری‌هایی که نکونام با داور بازی داشت می‌توانست سکوها را هم دچار تشنج کند و در ادامه باعث رقم خوردن اتفاقات تلخ دیگری شود.
تصور می‌شد یکی از مهمترین دستاوردهای نکونام از فوتبال اروپا، احترام به داور و مربیان تیم حریف باشد؛ اما به نظر می‌رسد او همه دورانی که در لالیگا بازی می‌کرد را فراموش کرده است. استوری‌ای که پس از بازی فولاد و پرسپولیس در صفحه شخصی‌اش منتشر کرد را از یک بازیکن ۱۸ ساله هم بعید بود؛ چه برسد به چهره‌ای همچون جواد نکونام.
نکونام فرد باهوشی است و امیدواریم که خودش متوجه این موضوع شده باشد که مسیری مربیگری‌اش مسیر درستی نیست. شاید برخی از دستیارانش در تیم فولاد که مربیان بی حاشیه‌ای نیستند در رفتارهای هیجانی نکونام نقش داشته باشند و اگر اینطور باشد سرمربی فولاد خوزستان باید عذر آنها را بخواهد؛ در غیر این صورت او نمی‌تواند به اهدافی که در مربیگری برای خودش ترسیم کرده برسد.