سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.
*******
** رئیسی نباید به پیشنهاد آمریکا برای برجام ۲ و ۳ بی اعتنایی کند!
روزنامه شرق درمطلبی نوشت: «۹ ماه از روی‌کارآمدن دولت سیزدهم می‌گذرد. از شعارهای دوره مبارزات انتخاباتی که فقط با نگاه پررنگ به "صندوق رأی" و "صندلی پاستور" بر زبان کاندیداها جاری می‌شود که بگذریم، به جرئت می‌توان ادعا کرد سیاست خارجی کشور در ۹ ماه اخیر در همه حوزه‌ها بلاتکلیف، سردرگم و بی‌برنامه است و همچون کشتی بی‌لنگر در توصیف مولاناست که "کژ می‌شد و مژ می‌شد".»
در ادامه این مطلب آمده است: «دولت جدید شش دور مذاکرات دولت قبل را کنار گذاشت، برای توجیه جلوگیری از توافق در دسترس هفته‌های آخر دولت روحانی، مواردی را خارج از محدوده برجام، به‌عنوان شرط توافق روی میز گذاشت. از مذاکره مستقیم با طرف اصلی سر باز زد و در مقابل خواسته آمریکا که گفته است اگر تحریم‌های غیر از برجام لغو شود باید درباره دیگر موارد نیز مذاکره و توافق شود، بی‌اعتنایی کرد. وزیر خارجه دولت انقلابی هم که ظاهرا فقط دستی از دور بر مذاکرات دارد، گاهی با گزاره‌هایی که نقل مجالس و فضای مجازی است، سخنرانی می‌کند.»
همچنین روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «گره مذاکرات زمانی باز خواهد شد که طرفین از خواسته‌های حداکثری به خواسته‌های حداقلی برسند. تنها در چنین شرایطی است که مذاکرات می‌تواند به نتیجه برسد. طرفین باید پیشنهادهایی را مطرح کنند که بتوانند درباره آنها به توافق برسند. در شرایط کنونی این اتفاق رخ نداده و به جای آنکه بر خواسته‌های حداقلی تأکید کنند، به طرح موضوعاتی پرداخته می‌شود که خواسته‌های حداکثری است و درباره آنها اصرار دارند.»
افزایش فروش نفت و دریافت درآمد حاصل از آن، امضا و اجرای قرارداد سوآپ گازی میان ایران و ترکمنستان و آذربایجان- که از قطعی گاز و برق در زمستان در استان های شمالی کشور جلوگیری کرد-، پیوستن به سازمان اقتصادی شانگهای، افزایش چشمگیر تبادلات منطقه ای و افزایش صادرات، دریافت بخشی از اموال بلوکه شده ایران، امضای بیش از ۵۵ قرارداد و تفاهم‌نامه نفتی و گازی به ارزش ۱۶،۵ میلیارد دلار و...تنها بخشی از عملکرد دولت سیزدهم در سیاست خارجی است.
به این نکته توجه کنید که مجموع ارزش قراردادهای نفتی در هشت ماه نخست دولت سیزدهم بیش از ۳ برابر ارزش قرارداد دولت قبل با شرکت بدسابقه توتال فرانسه است. شرکتی که یکطرفه قرارداد را فسخ و بدون پرداخت خسارت کنار رفت.
با اینحال فعالین و رسانه های اصلاح طلب با پررویی و بدون هیچ سند و مدرکی صرفا در پی انکار موفقیت های دولت سیزدهم هستند.
نکته تأسف برانگیز اینجاست که اصلاح طلبان صراحتا تاکید دارند که ایران باید به خواسته های زورگویانه و غارتگرانه آمریکا مبنی بر کلیدزدن برجام موشکی و منطقه ای تن دهد.
جریان اصلاح طلب شخصی همچون «معمر قذافی» را به عنوان الگو در سیاست خارجی قبول دارد و مدام نسخه ای که وی در مواجهه با آمریکا و اروپا اجرا کرد را برای ملت ایران تجویز می کند.
اصلاح طلبان مدعی هستند که اگر ایران به برجام موشکی و منطقه ای تن دهد، همه تحریم ها لغو می شود. این طیف اما به این سوال پاسخ نمی دهد که مگر با بتن ریزی در قلب صنعت هسته ای، تحریم ها لغو شد!؟
جماعتی که در مدت ۸ سال با سوءمدیریت و عدم شناخت صحیح از سیاست خارجی، تحریم ها را ۲ برابر کرد، حالا خود را کارشناس و صاحبنظر در حوزه سیاست خارجی جا می زند.
** موسوی و کروبی در پی افزایش آرامش و بهبود وضعیت کشور هستند
روزنامه اعتماد در یادداشتی با عنوان «فتح بابی برای گشایش حصر؟» به قلم «محسن رهامی» نوشت: «روز گذشته خبری در خصوص ایجاد برخی گشایش‌ها در روند کلی حصر منتشر شد که بازتاب‌های فراوانی در فضای عمومی کشور و شبکه‌های اجتماعی پیدا کرد. البته تا جایی که من به عنوان وکیل محصورین اطلاع دارم در حال حاضر تنها، برخی محدودیت‌های موجود در کوچه اختر، پایان گرفته و محدودیت‌هایی که برای ملاقات‌ها و رفت و آمدهای محصورین وجود داشت همچنان نیز ادامه دارد. به عبارت روشن‌تر، بر خلاف برخی خبرسازی‌ها، رفع حصری صورت نگرفته است و تنها محدودیت‌های کوچه برداشته شده تا مشکل عبور و مرور همسایگان و ساکنان رفع شود.»
در ادامه این مطلب آمده است: «البته شاید بتوان این خبر را سرآغاز تصمیماتی دانست که در نهایت منجر به رفع حصر و پایان کامل محدودیت‌ها شود. روندی که متاسفانه با تاخیرهای فراوانی همراه است و با کندی پیش می‌رود تا جایی که عمر «حصر» را به ۱۲ سال رسانده است.»
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «اگر قرار بود، آقایان موسوی و کروبی بخواهند، پیگیر حقوق خود در انتخابات ۸۸ باشند، طی این مدت بیانیه و اطلاعیه می‌دادند. اما هم مهندس موسوی و هم آقای کروبی به دنبال افزایش آرامش و بهبود وضعیت کشور هستند... خوب است رفع حصر انجام شود تا مهندس موسوی و آقای کروبی نیز بتوانند از حقوق شهروندی خود بهره‌مند شوند. قطعا در شأن مهندس موسوی و آقای کروبی نیست که برای یک ملاقات ساده، بخواهند درخواستی ارایه کنند تا به یک افطاری یا ملاقات با دوستان و اقوام بروند.»
در آبان ۹۹ در شرایطی که هنوز شمارش آراء در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا پایان نیافته بود، ترامپ در یک سخنرانی از محل کاخ سفید ادعای رخ دادن تقلب گسترده را مطرح و همچنین پیروزی خود را در انتخابات را اعلام کرد.
اقدام ترامپ درخصوص اعلام زودهنگام پیروز انتخاباتی و همچنین کنفرانس‌های خبری متعاقب آن، واکنش های زیادی را در پی داشت. در همین رابطه «ایلهان عمر» نماینده سومالیایی تبار و دمکرات کنگره، ترامپ را با حاکمان خودکامه سومالی مقایسه کرد که از پذیریش نتایج انتخابات خودداری می کردند.
همچنین «باراک اوباما» رئیس جمهور اسبق آمریکا در سخنرانی خود در میامی در حمایت از «جو بایدن» گفت : «دونالد ترامپ گفته ممکن است قبل از این که همه آرا شمرده شوند، اعلام پیروزی کند. این چیزی است که یک دیکتاتور ذلیل انجام می‌دهد. اگر به دموکراسی اعتقاد دارید، پس بگذارید همه آرا شمرده شوند.»
«جان بولتون» مشاور امنیت ملی پیشین آمریکا نیز در واکنش به ادعای پیروزی زودهنگام و همچنین ادعای تقلب گسترده از سوی ترامپ را شرم آور و دیکتاتور منشانه نامید.
در مجموع، از باراک اوبامای دموکرات تا هم حزبی های جمهوری خواه ترامپ و از توئیتر و فیسبوک تا بی بی سی فارسی، این اقدام را محکوم و آن را مصداق دیکتاتوری، حمله به دموکراسی، اقدامی مستبدانه و خطرناک نامیدند.
این در حالی است که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ در ایران، «میرحسین موسوی» و «مهدی کروبی» نیز دقیقا همین اقدام را انجام دادند.
هر چند هم حزبی های ترامپ، ادعای وی را محکوم کردند، اما فعالین اصلاح طلب از خاتمی و حجاریان و تاجزاده و آخوندی و زنگنه و ربیعی و ترکان و نعمت زاده و مجید انصاری و موسوی خوئینی ها تا معصومه ابتکار و زیباکلام و عباس عبدی و علوی تبار و عماد باقی و کرباسچی و مرعشی و فائزه هاشمی و ...همگی از اقدام دیکتاورمأبانه و مستبدانه میرحسین موسوی و کروبی حمایت کرده و علیه جمهوریت شورش کرده و رأی مردم را لگدمال کردند.
برگزاری کنفرانس خبری از سوی یکی کاندیداها و اعلام پیروزی قطعی، در حالیکه مردم هنوز در شعبه‌های رأی مشغول رأی دادن بودند، نپذیرفتن نظر نهادهای قانونی و امتناع از ارائه هرگونه سند و مدرک، دعوت به تجمعات غیرقانونی و حمایت از شرارت‌ها و آشوب‌طلبی‌ها و در نهایت بی ثبات کردن ۸ ماهه کشور، تنها بخشی از کارنامه سیاه و «خیانت نابخشودنی» سران و فعالین فتنه در سال ۸۸ است.
سران فتنه گرچه با ادعای تقلب در انتخابات و پدید آوردن حوادث و ناآرامی‌های پس از انتخابات، خیانتی نابخشودنی مرتکب شده و روزی باید در دادگاه محاکمه شوند، ولیکن موارد مذکور هیچکدام دلیل حصر این افراد نبود. این حوادث در سال ۸۸ (از ۲۲ خرداد تا ۹ دی به مدت هشت ماه) به وقوع پیوست و سران فتنه تا ۲۵ بهمن سال ۱۳۸۹ کاملاً آزاد بودند.
دلیل اصلی حصر سران فتنه، توطئه مشترک و پیچیده آمریکا، رژیم صهیونیستی، برخی کشورهای اروپایی و سران مرتجع منطقه در سال ۸۹ و پس از ناکامی در کودتای مخملی است. سران فتنه بازیگر اصلی این توطئه امنیتی بودند. توطئه‌ای که اگر هوشمندانه و به هنگام- توسط شورای عالی امنیت ملی- خنثی نشده بود، سرنوشتی شبیه عراق و سوریه طی سال‌های گذشته، می‌توانست برای ایران رقم بخورد. بنابراین حصر، دلایل امنیتی دارد و ادعای تقلب و رفتارهای ساختارشکنانه در سال ۸۸، دلیل آن نیست.
بر همین اساس یکی از پروژه های اصلی دشمن به واسطه فتنه ۸۸، تکه تکه کردن ایران و برافروختن آتش جنگ داخلی در اقصی نقاط کشور بود که با هوشمندی مردم و درایت نظام، این نقشه شوم رسوا شد.
در شهریور ۹۹ تصویری از حضور «مهدی کروبی» کاندیدای شکست خورده انتخابات ۸۸ (با ۳۳۸ هزار رای در کل کشور) و از سران فتنه در خانه «قدرت علیخانی» از فعالین اصلاح طلب در شمال شهر تهران منتشر شد. در این تصویر حاضرین مشغول «خوش و بش» و «بگو و بخند» و صرف میوه بودند. بعدها نیز بارها تصاویر مهمانی ها و دورهمی های کروبی منتشر شد.
استخر، سفر و گردش، امکانات ویژه و درجه یک پزشکی، تیم حفاظت، دورهمی های حزبی و قبیله ای در خانه های لاکچری و...همگی در اختیار کروبی و میرحسین و رهنورد است ولی فعالین اصلاح طلب به گونه ای فضاسازی می کنند که گویی این افراد در وضعیت بسیار بغرنج و اسفناک و به دور از کوچکترین و ابتدایی ترین امکانات لازم و در رنج و مشقت روزگار میگذرانند!
یکی از اقدامات نابخشودنی فتنه گران در سال ۸۸، تیزکردن چاقوی تحریم های ضدایرانی بود. به طوریکه قطعنامه سنگین ۱۹۲۹ علیه ملت ایران تصویب شد. حالا این را بگذارید کنار دروغ «دغدغه موسوی و کروبی برای افزایش آرامش و بهبود وضعیت کشور».