خبرنگاران ارشد حوزه روابط خارجی آمریکا با دولت، صنایع تسلیحاتی، و شرکت‌های نفتی این کشور در ارتباط هستند، یعنی همان نیروهایی که انتظار می‌رود خبرنگاران آنها را پاسخگو سازند.

سرویس جنگ نرم مشرق - دن کوهن تحلیلگر، خبرنگار و فیلمساز آمریکایی در یادداشتی که در پایگاه آمریکایی منطقه خاکستری منتشر شد به نقش برخی خبرنگاران وابسته به نهادها و سازمان‌های آمریکایی در اقناع و جهت دهی افکار عمومی پرداخت و نوشت:  کشوری را تصور کنید که در آنجا هیچگونه تفکیکی میان دولت، نیروهای مسلح، و رسانه‌ها وجود ندارد. بسیاری از مردم فکرشان به سمت چین، روسیه، یا کره شمالی می‌رود، اما این در واقع توصیف کاملی از آمریکای امروز است. در واشنگتن، اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا بارزترین مثال در این زمینه است.

مخاطبان گرامی، آنچه در ادامه می‌خوانید صرفاً ترجمه گزیده گزارش‌ها و مقالات مذکور است و محتوا و ادعاهای مطرح‌شده در این گزارش صرفاً جهت تحلیل و بررسی رویکردها و دیدگاه‌های اندیشکده‌های غربی منتشر شده است و هرگونه ادعا و القائات احتمالی این مقالات هرگز مورد تأیید مشرق نیست.

اهمیت اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا

 اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا یک اندیشکده نظامی‌گرای مهم در پایتخت آمریکا به ویژه برای دولت‌های دموکرات به شمار می‌رود. این اندیشکده توسط وزارت امور خارجه و پنتاگون تأمین مالی می‌شود و در میان همه اندیشکده‌ها بیشترین پول را از شرکت‌های اسلحه‌سازی طی چند سال گذشته دریافت کرده است. این اندیشکده بیش از همه توسط شرکت‌های نفتی، بانک‌های بزرگ، و دولت‌های دست راستی تأمین مالی می‌شود ــ اینها اساساً مخرب‌ترین نیروهای موجود بر روی زمین هستند.

از نظر رئیس‌جمهور جو بایدن، اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا به مثابه مزرعه‌ای است که صاحب‌منصبان مهم در درون دولتش در آنجا پرورش می‌یابند. در حقیقت، حداقل ۱۶ دانش‌آموخته اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا در حال حاضر در مناصب کلیدی در پنتاگون و وزارت امور خارجه حضور دارند.

خبرنگاران روزنامه‌های آمریکایی چگونه دروغ می‌گویند؟  

تکان‌دهنده‌تر از همه اینکه چند خبرنگار حوزه امنیت ملی و سیاست خارجی که در رسانه‌های معتبر آمریکا فعالیت می‌کنند، وابسته به اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا هستند ــ و بنابراین بطور غیرمستقیم به دولت آمریکا و شرکت‌های آمریکایی وابسته‌اند و احتمالاً از آنها حقوق می‌گیرند ــ یعنی همان نیروهایی که خبرنگاران باید آنها را پاسخگو سازند.

دیوید سنگر خبرنگار روزنامه «نیویورک تایمز» در واشنگتن به مدت بیش از بیست سال بی‌وقفه دست به فریبکاری زده تا عموم مردم را در خصوص حمایت از ترکتازی‌ها و جنگ‌های آمریکا متقاعد سازد.

از دروغ‌های دولت جورج بوش پسر درباره وجود تسلیحات کشتار جمعی در عراق گرفته تا دروغ‌ها درباره تلاش ایران به منظور ساخت سلاح هسته‌ای و ادعاهای بدون مدرک از طرف سازمان‌های اطلاعاتی در خصوص حملات سایبری روسیه ــ این ادعاهای آتش‌افروزانه با هدف فشار به دونالد ترامپ رئیس‌جمهور وقت آمریکا به منظور تشدید فشارها ضد روسیه و در عین حال پر کردن جیب ذینفعان سنگر در حوزه صنایع دفاعی به شکل سرسری پذیرفته شدند.

«دیوید سنگر» در خدمت اندیشکده امنیت نوین آمریکا

توهم نومحافظه‌کارانه سنگر درباره جنگ سایبری حتی توسط کمپانی اچ‌بی‌او (HBO) به فیلم سینمایی تبدیل شد. در حال حاضر، دیوید سنگر سرگرم تئوری نشت کووید -۱۹ از آزمایشگاه است. او در خط مقدم همه کارزارهای تبلیغاتی است که نه تنها جنگ را توجیه می‌کنند، بلکه به ایجاد منافع عظیم برای بنیانگذاران اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا کمک می‌کنند.

سنگر صرفاً یکی از چندین گزارشگر «نیویورک تایمز»، «واشنگتن پست»، و «فارن پالیسی» است که عضو مقیم در اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا به شمار می‌روند. این امر احتمالاً با یک مؤلفه مالی قابل توجه نیز همراه است. من با ارسال ایمیلی برای اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا در خصوص پرداخت پول به این خبرنگاران سؤال کردم، اما پاسخی دریافت نکردم.

توجیه فشارهای ترامپ علیه ایران

اریک اشمیت همکار سنگر و خبرنگار ارشدی که مسائل مرتبط با امنیت ملی را برای نشریه «نیویورک تایمز» پوشش می‌دهد نیز عضو مقیم در اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکاست.

اشمیت در سال ۲۰۲۰ مشغول تبلیغ اخبار ساختگی درباره پرداخت پاداش از طرف روسیه در ازای کشتن سربازان آمریکایی بود، اخباری که پس از تحقق هدف سیاسی خود و وادارسازی ترامپ به اتخاذ موضع سخت‌تر در قبال روسیه پس گرفته شدند.

البته، اشمیت مروج مؤثق ادعاهای اطلاعاتی در خصوص اقدامات هکری از طرف روسیه بود ــ و هیچگاه کمترین شک و تردیدی از خود بروز نمی‌داد. او از روی وظیفه‌شانسی فشارهای دولت ترامپ ضد ایران را به مثابه یک اقدام تدافعی به تصویر می‌کشید.

اندیشکده‌ای برای تبلیغ جنگ

روزنامه «واشنگتن پست» در مقطعی این نوع فساد رسانه‌ای فاحش را حداقل سؤال‌برانگیز دانست. در سال ۲۰۱۱، مجله «تایم» مجموعه فعالیت‌هایی را با همکاری اندیشکده مرکز امنیت آمریکای نوین به منظور تبلیغ جنگ آغاز کرد. «واشنگتن پست» با انتشار مقاله‌ای اصول اخلاقی ورای آن همکاری را زیر سؤال برد.

در سال ۲۰۱۳، جف بزوس میلیاردر آمریکایی روزنامه «واشنگتن پست» را خریداری کرد و دیوید فینکل خبرنگار این نشریه نویسنده مقیم در اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا شد. در آن مقطع، فینکل دو کتاب به نام‌های «سربازان خوب» و «از خدمات‌تان سپاسگزاریم» درباره جنگ آمریکا در عراق به رشته تحریر در آورد. این کتاب‌ها از همان نوع محتوا در راستای ماست‌مالی کردن جنگ هستند که بنیانگذاران اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا تمایل دارند عموم مردم مطالعه کنند.

روزنامه‌نگارانی که سیاست‌های کثیف آمریکا را تطهیر و توجیه می‌کنند

مایکل گوردون یکی دیگر از این خبرنگاران است. او به مدت سه دهه در روزنامه «نیویورک تایمز» مشغول به کار بود. از جمله بزرگ‌ترین دستاوردهای او در کنار جودی میلر همانا ترویج فریبکاری‌های دولت بوش در خصوص وجود تسلیحات کشتار جمعی در عراق بود. گوردن در این باره به نقل از یک مقام آمریکایی ناشناس نوشت که «عراق بر میزان تلاش‌های خود به منظور دستیابی به سلاح‌های هسته‌ای افزوده و به جستجوی جهانی به منظور تهیه مواد مورد نیاز برای ساخت بمب اتمی مبادرت ورزیده است.»

گوردون اکنون در روزنامه «وال‌استریت ژورنال» مشغول بکار است و ماه‌ها وقت خود را صرف تبلیغات در خصوص نشت ویروس کرونا از آزمایشگاهی در ووهان کرده است ــ او یکبار دیگر ادعاهای مقامات اطلاعاتی را بی هیچ شک و تردیدی رواج می‌دهد.

گرِگ جاف خبرنگار «واشنگتن پست» در حوزه امنیت ملی و یکی دیگر از نویسندگان مقیم در اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکاست. او در مقاله خود درباره خروج آمریکا از افغانستان از الیوت کوهن نقل‌قول کرده است ــ الیوت کوهن از مقامات سابق دولت بوش و در حال حاضر عضو اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکاست. وابستگی مشترک جاف و کوهن به اندیشکده مزبور در مقاله فوق‌الذکر افشا نشده است ــ که این امر به وضوح ناقض ابتدایی‌ترین اصول اخلاقی در حوزه روزنامه‌نگاری محسوب می‌شود.

تلاش برخی روزنامه‌نگاران برای پنهان کردن وابستگی خود

تام شنکر در مقطعی که در روزنامه «نیویورک تایمز» درباره جنگ‌های آمریکا مطلب می‌نوشت، عضو برنامه نویسندگان مقیم اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا بود. شنکر در سال ۲۰۱۲ در قالب مطبی در وبلاگ خود یکی از مطالعات صورت گرفته توسط اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا را تبلیغ کرد، بدون آنکه وابستگی خود به این اندیشکده را فاش کند. یکبار دیگر تضاد فاحش میان اصول اخلاقی و منافع نمایان گردید.

همچنین باید به رجیو چاندراسکاران اشاره کرد که به مدت دو دهه نقش روابط عمومی را در خصوص جنگ‌های آمریکا در روزنامه «واشنگتن پست» ایفا می‌کرد و اکنون امور مربوط به روابط عمومی استارباکس را برعهده دارد.

و البته توماس ریکس که در طول فعالیت حرفه‌ای خود در نشریات «وال‌استریت ژورنال»، «واشنگتن پست»، و «فارن پالیسی» مشغول به کار بوده است. ریکس از مروجان جنگ سرد است و علناً گفته که پوتین درست همانند اوسامه بن لادن در حال حمله به آمریکاست و اینکه آمریکایی‌های مدافع ترامپ فرقی با مدافعان بن لادن ندارند.

سازمان‌های جاسوسی از قدرت بیشتری در رسانه‌ها برخوردار شده‌اند

این نویسنده آمریکایی در پایان نوشت: برخی از این اطلاعات تازگی ندارند. این موضوع بیش از یک دهه قبل در نشریه «نیشن» گزارش شد، اما مسئله صرفاً وخیم‌تر شده است، چرا که سیاست‌ورزی در آمریکا به سمت راست متمایل شده، سازمان‌های جاسوسی از قدرت بیشتری در رسانه‌ها برخوردار شده‌اند، و جنگ سرد جدید شتاب گرفته است. این مسائل بازتاب‌دهنده این واقعیت هستند که هیچ تفکیک واقعی میان تولیدکنندگان سلاح، اندیشکده‌ها، دولت آمریکا، و رسانه‌ها وجود ندارد. این یک معضل فاحش و بغرنج است که می‌تواند فقط و فقط به جنگ بینجامد. پس هنگامی که به مجموعه صنایع نظامی و وضعیت جنگ‌ ابدی می‌اندیشید، یادتان باشد که مهم‌ترین مؤلفه همه اینها رسانه است.