به گزارش مشرق، رضا مشتاقی، پژوهشگر در توییتر نوشت: به من نگو چی کار کنم، به اون بگو تجاوز نکنه!"
یک: تو بزه‌دیده‌شناسی بحثی داریم تحت عنوان "قربانیان مساعد". بعضی قربانی‌ها با سبک زندگی یا نوع رفتارشون، احتمال بزه‌دیدگی خودشون رو افزایش می‌دن؛ مثل کسی که ماشین روشن رو رها می‌کنه و می‌ره.
دو: وقتی بزه‌دیده‌ی مساعد داریم یعنی بزه‌کار بی‌تقصیره؟ نه! هر چقدر هم موقعیت برای ارتکاب بزه هوس‌انگیز باشه از بزه‌کار رفع تقصیر نمی‌شه. مساله این‌جاست که مقصر دونستن بزه‌کار و حتی مجازاتش، رنجی که بر بزه‌دیده وارد شده رو چندان جبران نمی‌کنه!
سه: از اون‌جا که پیشگیری همیشه بهتر از درمانه، ما ویژگی‌های قربانی مساعد رو پیش‌بینی می‌کنیم و به آدم‌ها پیشنهاد می‌دیم با اصلاح این موارد ریسک بزه‌دیدگی خودشون رو کاهش بدن. "پول‌تون رو تو بانک یا گاوصندوق نگه‌دارید"، "رمز کارت بانکی‌تون رو به کسی نگید" و...
چهار: "با آدمی که ریسک‌فاکتورهای تجاوز رو داره وارد رابطه نشو" "خونه‌ی کسی که نمی‌شناسید نرید" "دیروقت و تنها، در مکان خصوصی با غریبه قرار کاری خصوصی نذارید" "از خوردن شراب، مصرف مواد و هر چیز دیگه‌ای که هوشیاری‌تون رو کاهش می‌ده کنار کسی که ازش مطمئن نیستید بپرهیزید" و...
پنج: "این‌ها رو به من نگو، به اون بگو تجاوز نکنه!" جامعه به طور کلی با جرم‌انگاری تجاوز این رو گفته، ولی همه قانون‌مدار نیستن و بهتره خودمون رو به محک حکومت قانون و اخلاق‌مداری دیگران بدل نکنیم.
شش: مساعد بودن قربانی چیزی از مقصر بودن بزه‌کار کم نمی‌کنه؛ اما کسی که نمی‌خواد شما از ویژگی‌های قربانی مساعد حرف بزنید بداند یا نداند شریک دزد و رفیق قافله است...
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.