به گزارش مشرق، آثار هراس از رویگردانی مردم و شکست در انتخابات اسفند ماه مجلس را از همین حالا می توان بر چهره مدعیان اصلاح طلبی دید.
سند اگر می خواهید، ممانعت از ثبت نام محمد رضا عارف. او سر لیست ائتلاف اصلاح طلبان در تهران بود و رئیس فراکسیون امید در مجلس شد. کسی نمی تواند بگوید او، اصلاح طلب نیست و از سر ناچاری در لیست قرار گرفت.
عارف، رئیس "شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان" است؛ همان مرکزیتی که لیست این طیف برای انتخابات مجلس و شورای شهر را بست. البته از ائتلاف مدعی اصلاحات و اعتدال، خیلی های دیگر هم جا خالی داده اند، چون قضاوت مردم نسبت به خودشان را می دانند.
طیفی که 6 سال تمام وعده داده و وضعیت اقتصادی را گل و بلبل نمایانده، طبعا باید اعتماد به نفس داشته باشد و از همان نمایندگان بخواهد نامزد شوند و پایگاه مردمی خود را به نمایش بگذارند.
اما اصلاح طلبان می دانند در مجلس و به همراه دولت، با زندگی مردم چه کرده اند؟ بنابراین رئیس شورای سیاستگذاری آنها، اولین قربانی شان است. اما فراتر از نیامدن عارف، اصلاح طلبان باید برای سوالات مهم تری پاسخ تدارک کنند:
با معیشت مردم چه کرده اند که حالا مجددا می خواهند از آنها رای بگیرند؟ و مردم چرا باید به آنها اعتماد کنند؛ به خاطر تورم 43 درصدی؟ کاهش ارزش پول ملی؟ بی رمق کردن تولید و رونق بخشیدن به واردات و قاچاق؟ یا تشدید بیکاری و دشوار کردن امکان ازدواج و تامین مسکن؟
منبع: کانال تلگرام محمد ایمانی